PekYakinda
Yeni Üye
Ebeveynlerin değerli bir çoğunluğu çocuk gelişmeninde “2 yaş sendromu” ismi verilen devirde zorlandıklarını tabir ediyor. Bu süreçte çocuklar daha öfkeli, daha saldırgan olabiliyorlar ve ani ruh hali değişimleri ile uyku nizamının bozulması üzere tablolar görülebiliyor. Aslında “İlk ergenlik” olarak tanımlanan bu durumun süreksiz olduğu söz ediliyor. Anne babaların bu vakitte sabırlı, sakin olmaları ve uzmanların tekliflerini dikkate almaları değer taşıyor. Memorial Şişli Hastanesi Çocuk Hastalıkları ve Sıhhati Kısmı’ndan Uz. Dr. Serap Sapmaz, “İki yaş sendromu” hakkında bilgi verdi.
Aileler bu vakitte paniğe kapılmadan bilinçlenmeli
Doğası gereği 2 yaşında çocuklar kendi gereksinimleriyle daha fazla ilgilenirler ve her şey onlara ilişkin ya da onlarla ilgiliymiş üzere zorlayıcı davranışlar sergileyebilirler. Gelişimsel süreç hakkında bilgisi hudutlu olan bireyler bu durumu çocukların bencilce hareket ettikleri tarafında yorumlayabilir. Çoklukla ilgilerini çeken rastgele bir şeyi paylaşmayı reddederler ve oyun arkadaşları ile yan yana oynarken bile öbür çocuklarla basitçe etkileşime girmezler. Oyuncaklarını paylaşmak istemezler. Çocuklarının bu üzere davranışları aileleri üzebilir. Lakin bakıldığında çocuklar genelde bu vakitte öteki çocuklarla birebir davranışları stantlar.
İki yaşında çocuklar dünyayı neredeyse sadece kendi muhtaçlıkları ve dilekleri üzerinden görürler. Diğerlerinin tıpkı durumda nasıl hissedebileceğini çabucak hemen anlayamadıkları için, her insanın tam olarak kendileri üzere düşündüğünü ve hissettiğini var iseyarlar ve çizgiyi aştıklarını anladıklarında kendilerini denetim edemeyebilirler. Bu niçinlerle öfke nöbetleri üzere ağır hisler esnasında çocuklara tavsiye vermek, sıkıntılarını çözmeye çalışmak önerilmez. Öfke nöbetleri çocuğunuza güç durumlarda sakin kalmayı öğretmek için büyük bir fırsattır.
Öfke nöbetindeki çocuğa yaklaşım önerileri
Öfke nöbeti esnasında ya da çocuğunuz üzgün olduğunda uygulama teklifleri:
Taklit oyunu ona yeterli gelebilir
İronik olarak, çocuğunuzun en çok kendisiyle ilgilenmesine karşın, oyun vaktinin birden fazla başka insanların davranışlarını ve etkinliklerini taklit ederek geçirecektir. Taklit ve “rol yapmak” bu yaşlarındaki favori oyunlardır. İki yaşındaki çocuk, oyuncağını yatağına koyarken yahut oyuncak bebeğini beslerken, ona uyumasını yahut yemeklerini yemesini söylerken annesinin sözcüklerini ve ses tonunu taklit eder. Başka vakit içinderda anne ya da babasının talimatlarına ne kadar dirense de, ebeveyn rolüne geçtiğinde tam olarak onları taklit ederler. Bu oyun aktiflikleri, öteki birinin yerinde olmanın nasıl bir şey olduğunu öğrenmesine yardımcı olur ve gelecekteki arkadaşlıkları için kıymetlidir. Ayrıyeten çocukların ekseriyetle ailelerinin söylemiş olduklerini değil yaptıklarını yapma eğiliminde olurlar. Bu durum göstererek âlâ bir rol model olmanın kıymetini anlamaya da yardımcı olacaktır.
Sosyalleşme ortamı sağlayın
İki yaşındaki çocuğun öteki insanların yanında nasıl davranacağını öğrenmesinin en düzgün yolu, hayli sayıda toplumsallaşma ortamı sağlamaktır. Tedirginlik yaşasa da onun başka çocuklarla birlikte olmasından alıkoymamak değerlidir. Başlangıçta erken devirlerden itibaren açık havaya çıkartarak, her gün parka götürmek ya da iki yahut üç çocukla hudutlu oyun kümeleri oluşturmak akla yatkın olabilir. Kimsenin incinmediğinden yahut üzülmediğinden emin olmak için oyunlarını yakından izlemek gerekse de, çocukların mümkün olduğunca kendi kendilerini yönlendirmelerine müsaade vermek gerekir.
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı
Aileler bu vakitte paniğe kapılmadan bilinçlenmeli
Doğası gereği 2 yaşında çocuklar kendi gereksinimleriyle daha fazla ilgilenirler ve her şey onlara ilişkin ya da onlarla ilgiliymiş üzere zorlayıcı davranışlar sergileyebilirler. Gelişimsel süreç hakkında bilgisi hudutlu olan bireyler bu durumu çocukların bencilce hareket ettikleri tarafında yorumlayabilir. Çoklukla ilgilerini çeken rastgele bir şeyi paylaşmayı reddederler ve oyun arkadaşları ile yan yana oynarken bile öbür çocuklarla basitçe etkileşime girmezler. Oyuncaklarını paylaşmak istemezler. Çocuklarının bu üzere davranışları aileleri üzebilir. Lakin bakıldığında çocuklar genelde bu vakitte öteki çocuklarla birebir davranışları stantlar.
İki yaşında çocuklar dünyayı neredeyse sadece kendi muhtaçlıkları ve dilekleri üzerinden görürler. Diğerlerinin tıpkı durumda nasıl hissedebileceğini çabucak hemen anlayamadıkları için, her insanın tam olarak kendileri üzere düşündüğünü ve hissettiğini var iseyarlar ve çizgiyi aştıklarını anladıklarında kendilerini denetim edemeyebilirler. Bu niçinlerle öfke nöbetleri üzere ağır hisler esnasında çocuklara tavsiye vermek, sıkıntılarını çözmeye çalışmak önerilmez. Öfke nöbetleri çocuğunuza güç durumlarda sakin kalmayı öğretmek için büyük bir fırsattır.
Öfke nöbetindeki çocuğa yaklaşım önerileri
Öfke nöbeti esnasında ya da çocuğunuz üzgün olduğunda uygulama teklifleri:
- Farkına varın ve ilgi gösterin- ‘Nasılsın? Biraz dingin görünüyorsun. Konuşmak istediğin bir bahis var mı?’
- Durumu küçümsemeyin- ‘Abartıyorsun, bu kadar bağırmaya gerek yok.’
- Duygularını küçümsemeyin- ‘Bunun için üzülmeye değmez.’
- Duygularını düzeltmeyin- ‘Bu duruma üzülmemelisin.’
- Duygularını onaylayın- ‘… konusunda kızdığını anlıyorum. Ben de kızardım.’
- Sorunu çözmeyin, tavsiye vermeyin.
- Açık uçlu sorular sorarak sebebin ortaya çıkmasına yardımcı olun. ‘…dan dolayı mı sinirleniyorsun?’
- Neşelendirmeye çalışmayın. Bu durum hadiseden ders çıkarılmamasına niye olabilir.
- Kıyaslamayın- ‘Arkadaşın Ali annesini hiç üzmüyor.’
- Eleştirmeyin- ‘niçin … dedin?’
- Konuşmayı kendinize getirmeyin, çocuğunuzun hissine odaklanın.
- Sarılma, sırtını okşama, ellerini tutma yahut omuzlarını sıkma üzere oksitosin artıran temaslar kurun.
- Gerekirse konuşmadan yalnızca yanında oturarak dayanağınızı gösterin.
- Duygularını onaylayın- ‘Ben de olsam üzülürdüm.’
- Empati kurun- ‘Kulağa korkutucu geliyor, bunu yaşadığın için üzgünüm.’
Taklit oyunu ona yeterli gelebilir
İronik olarak, çocuğunuzun en çok kendisiyle ilgilenmesine karşın, oyun vaktinin birden fazla başka insanların davranışlarını ve etkinliklerini taklit ederek geçirecektir. Taklit ve “rol yapmak” bu yaşlarındaki favori oyunlardır. İki yaşındaki çocuk, oyuncağını yatağına koyarken yahut oyuncak bebeğini beslerken, ona uyumasını yahut yemeklerini yemesini söylerken annesinin sözcüklerini ve ses tonunu taklit eder. Başka vakit içinderda anne ya da babasının talimatlarına ne kadar dirense de, ebeveyn rolüne geçtiğinde tam olarak onları taklit ederler. Bu oyun aktiflikleri, öteki birinin yerinde olmanın nasıl bir şey olduğunu öğrenmesine yardımcı olur ve gelecekteki arkadaşlıkları için kıymetlidir. Ayrıyeten çocukların ekseriyetle ailelerinin söylemiş olduklerini değil yaptıklarını yapma eğiliminde olurlar. Bu durum göstererek âlâ bir rol model olmanın kıymetini anlamaya da yardımcı olacaktır.
Sosyalleşme ortamı sağlayın
İki yaşındaki çocuğun öteki insanların yanında nasıl davranacağını öğrenmesinin en düzgün yolu, hayli sayıda toplumsallaşma ortamı sağlamaktır. Tedirginlik yaşasa da onun başka çocuklarla birlikte olmasından alıkoymamak değerlidir. Başlangıçta erken devirlerden itibaren açık havaya çıkartarak, her gün parka götürmek ya da iki yahut üç çocukla hudutlu oyun kümeleri oluşturmak akla yatkın olabilir. Kimsenin incinmediğinden yahut üzülmediğinden emin olmak için oyunlarını yakından izlemek gerekse de, çocukların mümkün olduğunca kendi kendilerini yönlendirmelerine müsaade vermek gerekir.
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı