En son Hollywood grevi 16 yıl önce gerçekleştiğinde, internet televizyon ve film işini değiştirmemişti. Yayın ağlarının hala muazzam izleyicileri vardı ve kablo kanalları büyümeye devam ediyordu. Film stüdyoları için süper kahraman patlaması başlamıştı ve DVD’ler yıllık 16 milyar dolarlık satış sağlıyordu.
O zamandan beri, dört nala koşan teknolojik değişim, Hollywood’u çok az kişinin hayal edebileceği şekillerde alt üst etti. Geleneksel televizyon, izleyiciler için yaşam desteğidir. Drama ve komedi için düşük bilet satışlarından rahatsız olan film stüdyoları, neredeyse tamamen franchise fantezilerine başvurdu. DVD işi bitti; Netflix, son küçük gümüş disklerini 29 Eylül’de gönderecek.
Artık bir akış dünyası. Pandemi değişimi hızlandırdı.
Ne çok değişmedi? Stüdyoların ödeme yapmak için kullandığı formüller ve film işçileri başka bir grev için zemin hazırlıyor. Araştırma firması LightShed Partners’ın kurucusu Rich Greenfield, “Akışın öncelikli olduğu bir dünya için yazar tazminatının gelişmesi gerekiyor” dedi.
Stüdyolarla beklenmedik bir son dakika çözümü olmazsa, 11.000’den fazla sendikalı senarist, Los Angeles ve New York’ta Salı kadar erken bir tarihte, uzunluğa bağlı olarak Hollywood’un yaratıcı montaj hatlarını kademeli olarak durduracak bir eylemde grev yapabilir. Amerika Yazarlar Birliği yetkilileri bunu “varoluşsal” bir an olarak nitelendirdi ve akış çağındaki içeriğin çoğalmasına rağmen tazminatın durduğunu iddia etti – hatırı sayılır deneyime sahip yazarlar bile ilerlemek için mücadele ediyor ve bazen faturalarını alıyorlar. .
Diğerlerinin yanı sıra Roswell, New Mexico ve The Shondaland’dan sorumlu bir yazar olan Danny Tolli, “İster uzun metrajlı film ister televizyon olsun, her düzeyde ve her türden yazar, hepimiz stüdyolar tarafından değersizleştirildik ve finansal olarak sömürüldük” dedi. Yakala” gösterisi.
Tolli, “Bu stüdyolar milyarlarca dolar kar ediyor ve kanımız, terimiz ve gözyaşımızla yarattığımız içeriğe milyarlar harcıyor” diye devam etti Bay Tolli. “Ama bazen ipoteğimi nasıl ödeyeceğim konusunda hala endişelenmem gerekiyor. Aileme nasıl bakacağım. Uber’i gelirimi desteklemek için düşündüm.”
Stüdyo patronları, iletişimleri onlar adına müzakere eden Sinema ve Televizyon Yapımcıları Birliği’ne bırakarak kamuoyu önünde büyük ölçüde sessiz kaldılar. Örgüt yaptığı açıklamalarda, amacının “karşılıklı yarar sağlayan bir anlaşma” olduğunu ve “ancak loncanın ciddi müzakerelere odaklanmayı taahhüt etmesi durumunda mümkün olduğunu” ve “makul uzlaşmalar aramasını” söyledi.
Özel olarak, çok sayıda stüdyo ve yayın hizmeti yöneticisi, yazarları teatral ve açık sözlü olarak tasvir etti. Bir televizyon yazarı olarak yaşayamazsın? Hangi standarda göre? İş değişti; bir şeye alışmak.
Bir bakıma, Hollywood’da büyük bir grev çok gecikti. 1940’lardan bu yana, grevler, birkaç istisna dışında, eğlence endüstrisini neredeyse saat gibi sarstı – her yedi veya sekiz yılda bir – genellikle hızla değişen endüstrideki ayaklanmalarla senkronize oldu. Televizyonun başlangıcı. Kablo ağlarının yükselişi.
Hollywood’un en ünlü kreasyonlarından biri olan “The Godfather”daki kötü hava koşullarından yıpranmış Corleone capo Clemenza, “Bunlar yaklaşık beş yılda bir, on yılda bir olmak zorunda,” diye açıklıyor, filmin gangster aileleri “yataklarına uzanıp” rekabet ederken. . “Kötü kandan kurtulmaya yardımcı olur.”
Nesiller boyunca, sessiz film döneminin sona ermesinden bu yana, Hollywood yazarları stüdyoların kendilerine ikinci sınıf vatandaş muamelesi yaptığından – özellikle aktörler ve yönetmenlerinkiyle karşılaştırıldığında sanatsal katkılarının yeterince takdir edilmediğinden (ve yeterince karşılanmadığından) şikayet ettiler.
Hollywood işçileri arasında senaristler en çok ayrılanlar (altı kez) ve eğlence sektörünün 2007’deki en son grevinden sorumluydu. İstikrarsız bir ekonomik dönemdi – Büyük Durgunluk devam ediyordu – ama ufukta “yeni medya” vardı. Apple, video oynatabilen iPod’ları satmaya başlamıştı. Disney, Lost bölümleri için 2 dolarlık indirme teklif etti. Hulu lansman aşamasındaydı.
Stüdyolar ve Writers Guild of America arasında Salı günü Pasifik Saatiyle 12:01’de sona erecek olan mevcut sözleşme, belirli televizyon yazarları ve yapımcıları için haftalık minimum maaş çekini 7.412 $ olarak belirliyor. (Deneyimli yazarların temsilcileri bu konuda pazarlık yapabilir.) Loncanın söylediğine göre bir sorun, yazarların akış çağında çalıştığı hafta sayısıyla ilgili.
Akışla, sezon başına 22, 24 ve hatta 26 bölümlük ağ normları büyük ölçüde ortadan kalktı. Akış dizilerinin çoğu sekiz ila on iki bölüm uzunluğundadır. Sonuç olarak, lonca verilerine göre, ortalama bir yazar-yapımcı bir ağ şovunda yaklaşık 40 hafta, ancak bir akış şovunda yalnızca 24 hafta çalışıyor ve bu da düzenli bir maaş çeki kazanmayı zorlaştırıyor.
Kalıntılar da akışla azaltıldı. Yazarlar, akıştan önce, bir gösteri DVD’de denizaşırı yayın için sendikasyona yeniden satıldığında kalan ödemeleri alabiliyordu. Ancak Netflix ve Amazon gibi küresel akış hizmetleri bu dağıtım kollarını kesti.
Bunun yerine, akış hizmetleri sabit bir bakiye öder. Yazarlar, hizmetler izleyici verilerini gizlediği için bu ücretlerin adil olup olmadığını bilmenin bir yolu olmadığını söylüyor. Lonca liderleri, yeni bir sözleşmenin, görüşlere dayalı olarak artıkları ödemek için bir formül içermesi gerektiğini söylediler.
Lonca liderleri, stüdyolara istediklerini vermenin yılda toplam 600 milyon dolara mal olacağını iddia ediyor. Ancak şirketler maliyetleri kısmaları için Wall Street’in baskısı altında. Ve bir grup eğlence çalışanının kazanımlarının neredeyse kesinlikle diğerlerini de kapsayacak şekilde genişletilmesi gerekecek: Amerika Yönetmenler Birliği ve aktörler birliği SAG-AFTRA ile olan sözleşmeler 30 Haziran’da sona eriyor.
Hollywood şirketleri, kapsamlı maaş artışlarını karşılayamayacaklarını söylüyor. 45 milyar dolarlık borcu olan Disney, Haziran ayı sonuna kadar 7.000 kişiyi işten çıkarma kampanyasının bir parçası olarak son günlerde binlerce çalışanını işten çıkardı. Disney+ kârsız olmaya devam ediyor, ancak şirket bunu gelecek yıl değiştirme sözü verdi. Disney, Hollywood’un sendika kapsamındaki en büyük televizyon dizisi ve komedi sağlayıcısıdır (2021-22 sezonu için 890 bölüm).
Yaklaşık 47 milyar dolar borcu olan Warner Bros. Discovery, 4 milyar dolarlık geri çekilmenin bir parçası olarak şimdiden binlerce kişiyi işten çıkardı. NBCUniversal ayrıca kablo kesintileri ve sıkıntılı bir reklam pazarıyla mücadele ederken kemerini sıkıyor.
Bu şirketler oldukça kârlı olmaya devam ediyor. Ancak Wall Street’in ödüllendirdiği türden istikrarlı bir kazanç artışı sağlayamadılar.
Senaristler bu konuşmalara olağanüstü bir havalılıkla girerler. Film ve televizyon yazarları, 2019’daki bir kampanyada çıkar çatışmaları nedeniyle ajanlarını kovduğunda, birçok ajans başkanı loncanın sonunda çökeceğini düşündü. Bu asla olmadı: 22 aylık bir aradan sonra, büyük ajanslar yazarlara istediklerini fiilen verdiler.
Senaristlerin ayrıca, artan enflasyonla daha da kötüleşen, maaş artışları için bastırılmış bir talepleri var. Yazarlar en son bir anlaşma müzakere etme şansı bulduğunda, salgın Hollywood’u sakatladı, bu yüzden iki taraf hızlı bir anlaşmaya vardı – Bay Greenfield’ın ifadesiyle “esasen sokaktaki tenekeyi tekmeleyerek”. Bundan önceki müzakere döngüsünde, yazarlar cömert sağlık planlarını desteklemeye daha fazla odaklandılar.
Yazarlar, şirketlerden mali durumlarıyla ilgili karışık haberler karşısında öfkelendiler.
NBCUniversal’ın sahibi olan Comcast’in CEO’su Brian Roberts, geçen hafta bölümün üst düzey yöneticisi kovulduğu sırada çalışanlara “NBCUniversal operasyonel ve mali açıdan çok iyi gidiyor” diye yazmıştı.
Netflix’in geçen hafta yaptığı duyuruya göre, Netflix eş CEO’su Ted Sarandos, 2022’de 50,3 milyon dolar değerinde bir ödeme paketi alacak.
Get Smart, The War With Grandpa ve animasyon filmi Home’u içeren senarist Matt Ember, “Birçok insan hala Hollywood ürünlerinden çok zengin oluyor – sadece bu ürünün yaratıcıları değil,” dedi.
Sonuç olarak, durum iyileşmeden önce daha da kötüye gidebilir.
Bir eğlence prodüksiyon ve finansman şirketi olan Rebelle Media’nın kurucusu Laura Lewis, “Her sektör kurs düzeltmelerinden geçer” dedi. “Belki de bu, modelleri eğlence sektörünün bir sonraki aşamasına uyarlamak için bir fırsattır.”
“Asıl soru,” diye devam etti, “oraya varmak için ne kadar acıya katlanmak zorunda olduğumuz.”
John Koblin raporlamaya katkıda bulundu.
O zamandan beri, dört nala koşan teknolojik değişim, Hollywood’u çok az kişinin hayal edebileceği şekillerde alt üst etti. Geleneksel televizyon, izleyiciler için yaşam desteğidir. Drama ve komedi için düşük bilet satışlarından rahatsız olan film stüdyoları, neredeyse tamamen franchise fantezilerine başvurdu. DVD işi bitti; Netflix, son küçük gümüş disklerini 29 Eylül’de gönderecek.
Artık bir akış dünyası. Pandemi değişimi hızlandırdı.
Ne çok değişmedi? Stüdyoların ödeme yapmak için kullandığı formüller ve film işçileri başka bir grev için zemin hazırlıyor. Araştırma firması LightShed Partners’ın kurucusu Rich Greenfield, “Akışın öncelikli olduğu bir dünya için yazar tazminatının gelişmesi gerekiyor” dedi.
Stüdyolarla beklenmedik bir son dakika çözümü olmazsa, 11.000’den fazla sendikalı senarist, Los Angeles ve New York’ta Salı kadar erken bir tarihte, uzunluğa bağlı olarak Hollywood’un yaratıcı montaj hatlarını kademeli olarak durduracak bir eylemde grev yapabilir. Amerika Yazarlar Birliği yetkilileri bunu “varoluşsal” bir an olarak nitelendirdi ve akış çağındaki içeriğin çoğalmasına rağmen tazminatın durduğunu iddia etti – hatırı sayılır deneyime sahip yazarlar bile ilerlemek için mücadele ediyor ve bazen faturalarını alıyorlar. .
Diğerlerinin yanı sıra Roswell, New Mexico ve The Shondaland’dan sorumlu bir yazar olan Danny Tolli, “İster uzun metrajlı film ister televizyon olsun, her düzeyde ve her türden yazar, hepimiz stüdyolar tarafından değersizleştirildik ve finansal olarak sömürüldük” dedi. Yakala” gösterisi.
Tolli, “Bu stüdyolar milyarlarca dolar kar ediyor ve kanımız, terimiz ve gözyaşımızla yarattığımız içeriğe milyarlar harcıyor” diye devam etti Bay Tolli. “Ama bazen ipoteğimi nasıl ödeyeceğim konusunda hala endişelenmem gerekiyor. Aileme nasıl bakacağım. Uber’i gelirimi desteklemek için düşündüm.”
Stüdyo patronları, iletişimleri onlar adına müzakere eden Sinema ve Televizyon Yapımcıları Birliği’ne bırakarak kamuoyu önünde büyük ölçüde sessiz kaldılar. Örgüt yaptığı açıklamalarda, amacının “karşılıklı yarar sağlayan bir anlaşma” olduğunu ve “ancak loncanın ciddi müzakerelere odaklanmayı taahhüt etmesi durumunda mümkün olduğunu” ve “makul uzlaşmalar aramasını” söyledi.
Özel olarak, çok sayıda stüdyo ve yayın hizmeti yöneticisi, yazarları teatral ve açık sözlü olarak tasvir etti. Bir televizyon yazarı olarak yaşayamazsın? Hangi standarda göre? İş değişti; bir şeye alışmak.
Bir bakıma, Hollywood’da büyük bir grev çok gecikti. 1940’lardan bu yana, grevler, birkaç istisna dışında, eğlence endüstrisini neredeyse saat gibi sarstı – her yedi veya sekiz yılda bir – genellikle hızla değişen endüstrideki ayaklanmalarla senkronize oldu. Televizyonun başlangıcı. Kablo ağlarının yükselişi.
Hollywood’un en ünlü kreasyonlarından biri olan “The Godfather”daki kötü hava koşullarından yıpranmış Corleone capo Clemenza, “Bunlar yaklaşık beş yılda bir, on yılda bir olmak zorunda,” diye açıklıyor, filmin gangster aileleri “yataklarına uzanıp” rekabet ederken. . “Kötü kandan kurtulmaya yardımcı olur.”
Nesiller boyunca, sessiz film döneminin sona ermesinden bu yana, Hollywood yazarları stüdyoların kendilerine ikinci sınıf vatandaş muamelesi yaptığından – özellikle aktörler ve yönetmenlerinkiyle karşılaştırıldığında sanatsal katkılarının yeterince takdir edilmediğinden (ve yeterince karşılanmadığından) şikayet ettiler.
Hollywood işçileri arasında senaristler en çok ayrılanlar (altı kez) ve eğlence sektörünün 2007’deki en son grevinden sorumluydu. İstikrarsız bir ekonomik dönemdi – Büyük Durgunluk devam ediyordu – ama ufukta “yeni medya” vardı. Apple, video oynatabilen iPod’ları satmaya başlamıştı. Disney, Lost bölümleri için 2 dolarlık indirme teklif etti. Hulu lansman aşamasındaydı.
Stüdyolar ve Writers Guild of America arasında Salı günü Pasifik Saatiyle 12:01’de sona erecek olan mevcut sözleşme, belirli televizyon yazarları ve yapımcıları için haftalık minimum maaş çekini 7.412 $ olarak belirliyor. (Deneyimli yazarların temsilcileri bu konuda pazarlık yapabilir.) Loncanın söylediğine göre bir sorun, yazarların akış çağında çalıştığı hafta sayısıyla ilgili.
Akışla, sezon başına 22, 24 ve hatta 26 bölümlük ağ normları büyük ölçüde ortadan kalktı. Akış dizilerinin çoğu sekiz ila on iki bölüm uzunluğundadır. Sonuç olarak, lonca verilerine göre, ortalama bir yazar-yapımcı bir ağ şovunda yaklaşık 40 hafta, ancak bir akış şovunda yalnızca 24 hafta çalışıyor ve bu da düzenli bir maaş çeki kazanmayı zorlaştırıyor.
Kalıntılar da akışla azaltıldı. Yazarlar, akıştan önce, bir gösteri DVD’de denizaşırı yayın için sendikasyona yeniden satıldığında kalan ödemeleri alabiliyordu. Ancak Netflix ve Amazon gibi küresel akış hizmetleri bu dağıtım kollarını kesti.
Bunun yerine, akış hizmetleri sabit bir bakiye öder. Yazarlar, hizmetler izleyici verilerini gizlediği için bu ücretlerin adil olup olmadığını bilmenin bir yolu olmadığını söylüyor. Lonca liderleri, yeni bir sözleşmenin, görüşlere dayalı olarak artıkları ödemek için bir formül içermesi gerektiğini söylediler.
Lonca liderleri, stüdyolara istediklerini vermenin yılda toplam 600 milyon dolara mal olacağını iddia ediyor. Ancak şirketler maliyetleri kısmaları için Wall Street’in baskısı altında. Ve bir grup eğlence çalışanının kazanımlarının neredeyse kesinlikle diğerlerini de kapsayacak şekilde genişletilmesi gerekecek: Amerika Yönetmenler Birliği ve aktörler birliği SAG-AFTRA ile olan sözleşmeler 30 Haziran’da sona eriyor.
Hollywood şirketleri, kapsamlı maaş artışlarını karşılayamayacaklarını söylüyor. 45 milyar dolarlık borcu olan Disney, Haziran ayı sonuna kadar 7.000 kişiyi işten çıkarma kampanyasının bir parçası olarak son günlerde binlerce çalışanını işten çıkardı. Disney+ kârsız olmaya devam ediyor, ancak şirket bunu gelecek yıl değiştirme sözü verdi. Disney, Hollywood’un sendika kapsamındaki en büyük televizyon dizisi ve komedi sağlayıcısıdır (2021-22 sezonu için 890 bölüm).
Yaklaşık 47 milyar dolar borcu olan Warner Bros. Discovery, 4 milyar dolarlık geri çekilmenin bir parçası olarak şimdiden binlerce kişiyi işten çıkardı. NBCUniversal ayrıca kablo kesintileri ve sıkıntılı bir reklam pazarıyla mücadele ederken kemerini sıkıyor.
Bu şirketler oldukça kârlı olmaya devam ediyor. Ancak Wall Street’in ödüllendirdiği türden istikrarlı bir kazanç artışı sağlayamadılar.
Senaristler bu konuşmalara olağanüstü bir havalılıkla girerler. Film ve televizyon yazarları, 2019’daki bir kampanyada çıkar çatışmaları nedeniyle ajanlarını kovduğunda, birçok ajans başkanı loncanın sonunda çökeceğini düşündü. Bu asla olmadı: 22 aylık bir aradan sonra, büyük ajanslar yazarlara istediklerini fiilen verdiler.
Senaristlerin ayrıca, artan enflasyonla daha da kötüleşen, maaş artışları için bastırılmış bir talepleri var. Yazarlar en son bir anlaşma müzakere etme şansı bulduğunda, salgın Hollywood’u sakatladı, bu yüzden iki taraf hızlı bir anlaşmaya vardı – Bay Greenfield’ın ifadesiyle “esasen sokaktaki tenekeyi tekmeleyerek”. Bundan önceki müzakere döngüsünde, yazarlar cömert sağlık planlarını desteklemeye daha fazla odaklandılar.
Yazarlar, şirketlerden mali durumlarıyla ilgili karışık haberler karşısında öfkelendiler.
NBCUniversal’ın sahibi olan Comcast’in CEO’su Brian Roberts, geçen hafta bölümün üst düzey yöneticisi kovulduğu sırada çalışanlara “NBCUniversal operasyonel ve mali açıdan çok iyi gidiyor” diye yazmıştı.
Netflix’in geçen hafta yaptığı duyuruya göre, Netflix eş CEO’su Ted Sarandos, 2022’de 50,3 milyon dolar değerinde bir ödeme paketi alacak.
Get Smart, The War With Grandpa ve animasyon filmi Home’u içeren senarist Matt Ember, “Birçok insan hala Hollywood ürünlerinden çok zengin oluyor – sadece bu ürünün yaratıcıları değil,” dedi.
Sonuç olarak, durum iyileşmeden önce daha da kötüye gidebilir.
Bir eğlence prodüksiyon ve finansman şirketi olan Rebelle Media’nın kurucusu Laura Lewis, “Her sektör kurs düzeltmelerinden geçer” dedi. “Belki de bu, modelleri eğlence sektörünün bir sonraki aşamasına uyarlamak için bir fırsattır.”
“Asıl soru,” diye devam etti, “oraya varmak için ne kadar acıya katlanmak zorunda olduğumuz.”
John Koblin raporlamaya katkıda bulundu.