BOTR
Aktif Üye
AHMET UYKAN -MASKESİZ SÖYLEŞİLER
Trabzonspor’un arkası arkasına şampiyon olan efsane takımının kıymetli oyuncularındandı. Trabzonspor’dan daha sonra Fenerbahçe ve Beşiktaş forması giydi. Siyah beyazlılarla bir sefer daha şampiyonluğa ulaşmayı başardı. 3 büyük ekiple kupalar kazandı. Faal futbolculuk bitmesinden daha sonra bir periyot Trabzonspor’da teknik yöneticilik yapan bordo mavililerin efsane isimlerniden Ali Kemal Denizci, ‘Maskesiz Söyleşiler’in konuğu oldu.
“FUTBOLCU OLMAK AKLIMDA YOKTU”
– Futbol tutkunuz ne vakit başladı?
Ailemden bâtın olarak futbola başladım. hiç bir beklentim yoktu. Tek gayem oyun oynamaktı. birinci vakit içinderda amatör kadrolardan Çarşıbaşı’nda oynadım. daha sonra Yolspor’a gittim. Oradan da Üçüncü Lig’de uğraş eden Rizespor’a geçtim. İki yıl daha sonra da Trabzonspor’a transfer oldum.
– İdolünüz yahut örnek aldığınız biri var mıydı?
Johan Cruyff hayranıydım. Bizim devrimizde herkes onu örnek alırdı.
– Sağ ayağınız adeta raket üzereydi. Ayrıyeten epeyce süratliydiniz. Bu yeteneğinizi neye borçlusunuz?
Allah vergisiydi. Bir de biliyorsun burada hamsi bol. Onun yararları…(Gülüyor). Latife bir yana bunlar doğuştan gelen yeteneklerdi.
“İSTANBUL SALTANATINI TRABZON’UN ÇOCUKLARI YIKTI”
-İstanbul saltanatını bitiren bu biçimdeki Trabzonspor’un muvaffakiyetinin sırrı neydi?
bu biçimdeki idare doğruları gördü. Kendi evlatlarına değer verdi. Hepimiz Trabzon’un çocuklarıydık. Fevkalade bir beraberliğimiz vardı. Bir de buna yetenek eklenince harika bir kadro olduk. Kendi ortamızda ‘Bizi kimse yenemez’ diyorduk. Bana nazaran bu Türk futbolunun fotoğrafı olması lazım. Bütün kulüplerin bunu örnek alması gelirken maalesef hâlâ görmemezlikten geliniyor. Trabzonspor 38 yıl daha sonra bunu gördü. İnşallah bu muvaffakiyet bir daha bilakis dönmez. Bu yolda devam eder.
ULUSAL EKİP’TE BİR YABANCI!
-Trabzonspor’dan A Ulusal Takım’a davet edilen birinci futbolcu sizdiniz. Davet geldiğinde neler hissettiniz?
Genç Ulusal Takım’da bile forma giymeden direkt olarak A Ulusal Takım’a alınmıştım. O periyotlar İstanbul haricindeki kulüplerden ulusal kadroya oyuncu pek çağrılmazdı. Heyecandan elim ayağım titremişti. O anı anlatamam. Dayanılmaz bir histi.
“TARAFTAR İSTEDİ DİYE ALANDA HORON TEPTİM FAKAT…”
-Liverpool maçında ‘horon’ teperek çalım atmak nereden aklınıza geldi?
Aklıma gelmedi. Onu yalnızca Liverpool maçında yapmadım. O çalım Trabzon’da oynadığımız maçlarda taraftarların benden isteğiydi. Doğal ki skor bakımdan rahat olduğumuz anlarda tribünlerin bilhassa istediği bir şeydi. Bunu yaptım lakin bir gün Göztepeli bir futbolcu ağabeyim beni maçtan daha sonra uyardı. Zira bu çalımla rakip oyuncuları rencide ediyordum. Bana ‘Bak Ali Kemal, büyük futbolcusun. Ancak yarın öbür gün senle de birileri bu biçimde alay eder. Yaptığın yeterli bir şey değil’ dedi. O günden daha sonra o işi bıraktım.
“TRABZONSPOR’UN KURTULUŞU İÇİN SATILDIM”
– Trabzonspor’un sembol futbolcularından biri olmanıza karşın niye Fenerbahçe’ye gittiniz?
Fenerbahçe yeterli para verdi de onun için gittim. Lakin bana değil Trabzonspor’a verdi. Kulüp beni satarak bütçesini kurtarma peşindeydi. En yeterli parayı Fenerbahçe teklif etti. Daha evvel Galatasaray ile anlaşmıştım. Ulusal Takım’dan hocam Coşkun Özarı beni hayli istiyordu. Lakin Fenerbahçe beni kaçırdı. Büyük bir para da verdi. Mecburiyetten gittim.
“FENERBAHÇE’DE MEMNUN OLAMADIM”
-Fenerbahçe’de oynamak ile Trabzonspor’da oynamak içinde en bariz fark neydi?
Fenerbahçe alışılmış ki büyük kulüp. Şu anda bile farklı bir topluluk. Trabzonspor ise daha epeyce Anadolu özelliği taşıyordu. Fenerbahçe’de 3 sene oynadıktan daha sonra Beşiktaş’a gittim. Birinci dönemimde Beşiktaş ile şampiyonluk yaşadım. Daha yaşlı olmama karşın verimli oldum. Bunun niçini Beşiktaş’taki sistemdi. Orada insanlara sevgi ve yaklaşım epey daha farklıydı. Trabzon’da yaşadıklarımı Beşiktaş’ta yaşadım. Fenerbahçe’de bu biçimde olmadı. Zira o devir Fenerbahçe, kaos ortasındaydı. Kümeler ve amigo nizamı vardı.
“PARAYI DEĞİL BEŞİKTAŞ’I SEÇTİM”
-Fenerbahçe’den Beşiktaş’a transferiniz nasıl gerçekleşti?
O devir beni diğer kulüpler de istiyordu. Çok cazip teklifler almıştım. Ben ise daha az paraya Beşiktaş’ı seçtim. Zira o da büyük bir kulüptü. Futbolu Beşiktaş’ta noktalamak istedim. 1 sene oynayıp jübile yapmak amacımdı. O sene Beşiktaş’ta şampiyon olunca 1 yıl daha oyna dediler. Yani büyük bir ekipte futbolu bırakmak fazlaca daha farklı.
“10 DAKİKA DA TRABZONSPOR’DA OYNAYABİLİRDİM”
– Anlattığınız üzere jübileyi Beşiktaş formasıyla yaptınız. Futbolu Trabzonspor’da bırakmadınız diye içinizde bir burukluk oldu mu?
Jübile maçım Beşiktaş ile Trabzonspor içinde oynanmıştı. Niyetim her iki grubun formasını 10’ar dakika giymekti. Lakin bu fikrim yönetici büyüklerimiz tarafınca kabul görmemişti. Sonuç itibariyle hâlâ Trabzonspor’la anılıyorum. Bu da beni gururlandırıyor.
“OSMAN’I KENDİ ELLERİMLE YOLLADIM”
– Bildiğim kadarıyla kardeşiniz Osman Denizci ile hiç tıpkı ekipte forma giymediniz.
Yalnızca A Ulusal Takım’da birlikte oynadık. Özellikle onunla bir arada Trabzonspor’da oynamayı fazlaca isterdim. Lakin onu Fenerbahçe’den Trabzonspor’a kendi ellerimle verdim. Bu işe sahip çıktım. Ona, ‘Oğlum Trabzon’a gideceksin. Oraya hizmet edeceksin. Orası senin doğduğun yer’ dediğimi hatırlıyorum.
“TRABZON YANLIŞTAN DÖNDÜ, ŞAMPİYON OLDU”
-Şimdi de günümüze dönelim. Trabzonspor, 38 yıl ortadan daha sonra şampiyon oldu. Bu kadar yıl niye bekledi?
Son senelerda Trabzonspor günün modasına uyarak farklılaşmaya çalıştı. Nihayetinde bunun yanlışlarını gördü. Şu anki idare bunu epeyce güzel planladı. örneğin şu biçimde tanım edeyim; idare bu işi büsbütün hocaya teslim etti. Uygun bir hoca seçti. Yani Abdullah Avcı’yı… İhsan Derelioğlu idaredeki Trabzonlu scoutlar da bu işin mimarları oldu. Düzgün araştırma yaptılar. Yetenekten fazla kulübe ve bütçeye uygun, karakterli futbolcuları ön planda tuttular. Hocayla scout takımının muahedesi, birbirlerine güvenmeleri değerliydi. İdarenin de onlara hürmet duyması Trabzonspor’u şampiyonluğa taşıdı.
“ABDULLAH AVCI’DAN DA ÖNDE OLMAK İSTERDİM”
– Siz de uzun yıllar teknik yöneticilik yaptınız. Abdullah Avcı’nın yerinde olmak ister miydiniz?
Abdullah Avcı’dan da önde olmak isterdim. Avrupa’da başarılı işler yapmayı dilek ederdim. Fakat maalesef şu anda keşke dediğim hadiselerden biridir. Büyük kulüplerde hoca olarak başarılı olamayacağımı hissettiğim için bu işi 20 yıl evvel bırakma sonucu aldım. Zira benim şeklim Türkiye koşullarına uygun değildi.
“FENERBAHÇE, TRABZONSPOR’UN HİÇ RAKİBİ OLMADI Kİ; niye BAĞIRIYORLAR?”
– Son haftalarda yaşanan puan kayıplarından daha sonra şampiyonluk için endişelendiniz mi hiç?
Hayır endişelenmedim. Trabzonspor, her açıdan şampiyonluğa hazırdı. Yalnızca biraz rehavet yaşandı. Futbolcuların ‘Nasılsa şampiyon olduk’ kanısı niçiniyle puanlar kaybedildi. Bu da taraftarları huzursuz etti. ‘Bir an evvel bitirelim şu işi’ hissine kapıldılar. Bu da çok doğaldı. Lakin Fenerbahçe’nin şu anda bağırması, haykırması yanlışsız değil. Bu dönem Trabzonspor’un rakibi Fenerbahçe hiç olmadı ki. Niçin bağırıyorlar onu anlayamadım.
“ALİ KOÇ, BAŞARISIZLIĞINA MAZERET ARIYOR”
– Ben de tam o mevzuya gelecektim. Fenerbahçe Lideri Ali Koç, ‘Trabzonspor korunuyor’ kelamlarını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Sanırım Ali Koç, önümüzdeki yıllare hazırlık yapıyor. Antalyaspor maçında açılan o pankartı kınıyorlar fakat o olay olmasaydı öbür bir mazeret bulacaklardı. Bana nazaran Ali Koç, kendini kurtarmaya çalışıyor.
“O PANKART YANLIŞ ANLAŞILDI”
– Pekala tribünde açılan tüfek ucundaki kanarya fotoğraflı o pankart için sizin yorumunuz nedir?
Yanlış… Ancak o niyetle o pankartın hazırlandığını sanmıyorum. Yani Abdullah Hoca’yı soyadından dolayı ‘avcı’ olarak göstermeye çalıştılar. Alışılmış ki tüfeğin namlusunun ucunda kanaryanın resmedilmesi hakikat değil. Bunlar yanlış işler.
“TRABZONSPOR’U KUTLAMALARI GEREK”
– Bir de Fenerbahçe’nin yanı sıra Beşiktaş ve Galatasaray dahil olmak üzere biroldukca kulüp Trabzonspor’u şampiyonluğunu kutlamadı. Bunun için ne dersiniz?
Yanılgı yapıyorlar. İnsanları, taraftarları ayrıştırıyorlar. Trabzonspor, aslanlar üzere puan farkı yapmış, şampiyon olmuş. Burada o ceza verilmedi, şu yapılmadı demek gerçek değil. Kutlamaları, tebrik etmeleri lazım. Yarın tıpkı şey kendi başlarına gelecek.
“ŞAMPİYONLAR LİGİ İÇİN BU TAKIM YETMEZ”
– Trabzonspor’un mevcut takımı Şampiyonlar Ligi için kâfi mi?
Hayır kâfi değil. esasen şu anda arkadaşlarla bir arada scout odasındayız. Gelecek dönem daha şiddetli bir maraton bizi bekliyor ve onun için şimdiden planlamalar yapıyoruz. Eksiklerin ne olduğunu yeterli biliyoruz. Ona göre hazırlıklarımızı yapıyoruz.
“RAKİPLERİ SIRAYA DİZERDİM”
– bir daha geçmişe dönelim. birlikte oynamaktan keyif aldığınız oyuncular kimlerdi?
Tek tek isim vermem fazlaca sıkıntı. Çabucak hepsiyle uygun anlaşıyordum diyebilirim. Yetenekleri kısıtlı olan arkadaşlarım bile çaba örneği veren insanlardı. Her biri farklı bir bedeldi.
– Karşısında oynamakta zorlandığınız defans oyuncusu var mıydı pekala?
Hiç zorlanmadım. Kendime fevkalade bir inancım vardı. Daima adam markajındaydım. Fakat ben onu hiç düşünmezdim. İkinciyi, üçüncüyü arttan kim gelecek ona bakardım. (Gülerek)
“UĞURCAN ÇAKIR DÜNYA ÇAPINDA”
– birlikte ter döktüğünüz Şenol Güneş mi daha uygun kaleciydi yoksa Uğurcan Çakır mı?
Bu tıp mukayeseleri biz yapamayız. Yanlış olur. Âlâ kaleciler geldi geçti. Ben Uğurcan’ı hayli beğeniyorum. Bana göre dünya çapında bir kaleci.
“SEN MİSİN LİVERPOOL’U HAFİFE ALAN!”
– Mesleğinizde unutamadığınız maç yahut gol hangisi?
Olağan ki Liverpool maçı. Onları bu biçimde Trabzon’da 1-0 yendik. O kadar kendimize itimadımız vardı ki orada da kazanırız diye havalara girdik. Özellikle ben o denli düşündüm. Lakin maalesef o iş o denli olmuyormuş. (Gülerek) İngiltere’deki maçta nerdeyse topa bile değmeden 3-0 yenildik.
-Beşiktaş formasıyla kornerden Galatasaraylı kaleci Haydar’a attığınız golü hatırlıyorum.
Aslında ben olağan korner kullandım. Ama rüzgârın ve Haydar’ın hoşluğuyla o korner gol oldu. (Gülüyor)
“NASIL YAŞAMAM GEREKTİYSE O DENLİ YAŞADIM”
– Pişmanlık duyduğunuz bir olay var mı?
Az evvel dediğim üzere nasıl epeyce âlâ bir hoca olamadım pişmanlığım vardı. Yani milletlerarası manada. Olamayacağımı hissettiğim anda bıraktım aslına bakarsanız. Öteki yandan yanlışlarım olmuştur. Fakat o yaşa bakılırsa yaşanması lazımdı ve yaşadım. Bundan hiç pişmanlık duymadım. Tahminen biraz fazla harcadım. Daha tavırlı olabilirdim.
“KULÜPLER GÜNLÜK MUVAFFAKİYETLER PEŞİNDE”
– Size nazaran Türk futbolunun en büyük sorunu nedir?
En büyük sorunumuz kendi kıymetlerimize sahip çıkmamamız. Altyapıya gereken değerin verilmediğini düşünüyorum. Bir grup altyapısından kendi bünyesine ne kadar oyuncu katarsa o kulübün geleceğe dönük muvaffakiyetler kazanacağına inananlardanım. Maalesef biroldukça kulüp dışarıdan alına futbolcularla günlük muvaffakiyetler elde ediyor. daha sonrasında küme düşmeme gayreti veriyor.
“ŞENOL GÜNEŞ VE FATİH TERİM LİDER OLSUNLAR”
– Fatih Terim, Şenol Güneş ve Mustafa Denizli’nin artık emekli olmaları gerektiğini düşünenler var. Siz bu yoruma katılıyor musunuz?
Bu bir hırstır, farklı bir histir. Maddi imkanları fazla. Şenol Güneş, Trabzonspor’da lider da olabilir. Birebir biçimde Fatih Terim, Galatasaray’da… Mustafa Denizli’yi saymıyorum. Onların bu işi yalnızca maddiyat için yaptıklarına inanmıyorum. Teknik adamlığın verdiği gerilimle yaşamayı seven beşerler.
“ŞOTA’YI SÖRLÖTH VE NWAKAME İLE MUKAYESE ETMEM”
– Teknik yönetici olsanız golcü olarak Şota-Sörloth-Nwakaeme üçlüsünden hangisini grubunuzda tercih ederdiniz?
Şota, değişik bir oyuncuydu. Başkalarına bir şey dememe gerek yok.
“YETER Kİ TRABZONLULARIN YÜZÜ GÜLSÜN”
– Son olarak gelecekten beklentiniz nedir?
Uzun ve sağlıklı yaşamak. Trabzonspor’u daima yeterli yerlerde görmek. Bu insanların sevincine ortak olmak.
KİMLİK KARTI
İsmi soyadı: Ali Kemal Denizci
Doğum tarihi: 1 Mart 1950 (72 yaşında)
Doğum yeri: Trabzon
Mevkii: Sağ kanat
Lakabı: Fırtına Kemal
Profesyonel mesleği: 1972-1978 Trabzonspor, 1978-1981 Fenerbahçe, 1981-1983 Beşiktaş. (Toplam : 206 maç – 43 gol)
Ulusal kadro Mesleği : 1975-1982 ortası 27 defa A Ulusal
Teknik yöneticilik mesleği: 1990-1991 Trabzonspor (altyapı antrenörü), 1991-1992 Kartalspor, 1992-1994 Kardemir Karabükspor, 1994 İstanbulspor, 1994-1995 Hatayspor, 1995-1996
Maltepespor, 1996 Boluspor, 1996-1997 Çaykur Rizespor, 1997-1998 Trabzonspor (yardımcı antrenör), 1998 Trabzonspor, 1998-1999 Elazığspor, 2000-2001 Kardemir Karabükspor.
Şu anki bakılırsavi: Trabzonspor idare şurası danışmanı
Muvaffakiyetleri
Üstün Lig (3): 1975-1976 ve 1976-1977 dönemlerinde Trabzonspor ile 1981-1982 döneminde Beşiktaş ile şampiyonluk.
Türkiye Kupası (3): 1976-77, 1977-78 Trabzonspor ile 1978-79 Fenerbahçe ile şampiyonluk.
Cumhurbaşkanlığı Kupası (3) : 1975-76, 1976-77, 1977-78 Trabzonspor ile şampiyonluk
Başbakanlık Kupası (3): 1975-76, 1977-78 Trabzonspor ile 1979-80 Fenerbahçe ile şampiyonluk.
Trabzonspor’un arkası arkasına şampiyon olan efsane takımının kıymetli oyuncularındandı. Trabzonspor’dan daha sonra Fenerbahçe ve Beşiktaş forması giydi. Siyah beyazlılarla bir sefer daha şampiyonluğa ulaşmayı başardı. 3 büyük ekiple kupalar kazandı. Faal futbolculuk bitmesinden daha sonra bir periyot Trabzonspor’da teknik yöneticilik yapan bordo mavililerin efsane isimlerniden Ali Kemal Denizci, ‘Maskesiz Söyleşiler’in konuğu oldu.
“FUTBOLCU OLMAK AKLIMDA YOKTU”
– Futbol tutkunuz ne vakit başladı?
Ailemden bâtın olarak futbola başladım. hiç bir beklentim yoktu. Tek gayem oyun oynamaktı. birinci vakit içinderda amatör kadrolardan Çarşıbaşı’nda oynadım. daha sonra Yolspor’a gittim. Oradan da Üçüncü Lig’de uğraş eden Rizespor’a geçtim. İki yıl daha sonra da Trabzonspor’a transfer oldum.
– İdolünüz yahut örnek aldığınız biri var mıydı?
Johan Cruyff hayranıydım. Bizim devrimizde herkes onu örnek alırdı.
– Sağ ayağınız adeta raket üzereydi. Ayrıyeten epeyce süratliydiniz. Bu yeteneğinizi neye borçlusunuz?
Allah vergisiydi. Bir de biliyorsun burada hamsi bol. Onun yararları…(Gülüyor). Latife bir yana bunlar doğuştan gelen yeteneklerdi.
“İSTANBUL SALTANATINI TRABZON’UN ÇOCUKLARI YIKTI”
-İstanbul saltanatını bitiren bu biçimdeki Trabzonspor’un muvaffakiyetinin sırrı neydi?
bu biçimdeki idare doğruları gördü. Kendi evlatlarına değer verdi. Hepimiz Trabzon’un çocuklarıydık. Fevkalade bir beraberliğimiz vardı. Bir de buna yetenek eklenince harika bir kadro olduk. Kendi ortamızda ‘Bizi kimse yenemez’ diyorduk. Bana nazaran bu Türk futbolunun fotoğrafı olması lazım. Bütün kulüplerin bunu örnek alması gelirken maalesef hâlâ görmemezlikten geliniyor. Trabzonspor 38 yıl daha sonra bunu gördü. İnşallah bu muvaffakiyet bir daha bilakis dönmez. Bu yolda devam eder.
ULUSAL EKİP’TE BİR YABANCI!
-Trabzonspor’dan A Ulusal Takım’a davet edilen birinci futbolcu sizdiniz. Davet geldiğinde neler hissettiniz?
Genç Ulusal Takım’da bile forma giymeden direkt olarak A Ulusal Takım’a alınmıştım. O periyotlar İstanbul haricindeki kulüplerden ulusal kadroya oyuncu pek çağrılmazdı. Heyecandan elim ayağım titremişti. O anı anlatamam. Dayanılmaz bir histi.
“TARAFTAR İSTEDİ DİYE ALANDA HORON TEPTİM FAKAT…”
-Liverpool maçında ‘horon’ teperek çalım atmak nereden aklınıza geldi?
Aklıma gelmedi. Onu yalnızca Liverpool maçında yapmadım. O çalım Trabzon’da oynadığımız maçlarda taraftarların benden isteğiydi. Doğal ki skor bakımdan rahat olduğumuz anlarda tribünlerin bilhassa istediği bir şeydi. Bunu yaptım lakin bir gün Göztepeli bir futbolcu ağabeyim beni maçtan daha sonra uyardı. Zira bu çalımla rakip oyuncuları rencide ediyordum. Bana ‘Bak Ali Kemal, büyük futbolcusun. Ancak yarın öbür gün senle de birileri bu biçimde alay eder. Yaptığın yeterli bir şey değil’ dedi. O günden daha sonra o işi bıraktım.
“TRABZONSPOR’UN KURTULUŞU İÇİN SATILDIM”
– Trabzonspor’un sembol futbolcularından biri olmanıza karşın niye Fenerbahçe’ye gittiniz?
Fenerbahçe yeterli para verdi de onun için gittim. Lakin bana değil Trabzonspor’a verdi. Kulüp beni satarak bütçesini kurtarma peşindeydi. En yeterli parayı Fenerbahçe teklif etti. Daha evvel Galatasaray ile anlaşmıştım. Ulusal Takım’dan hocam Coşkun Özarı beni hayli istiyordu. Lakin Fenerbahçe beni kaçırdı. Büyük bir para da verdi. Mecburiyetten gittim.
“FENERBAHÇE’DE MEMNUN OLAMADIM”
-Fenerbahçe’de oynamak ile Trabzonspor’da oynamak içinde en bariz fark neydi?
Fenerbahçe alışılmış ki büyük kulüp. Şu anda bile farklı bir topluluk. Trabzonspor ise daha epeyce Anadolu özelliği taşıyordu. Fenerbahçe’de 3 sene oynadıktan daha sonra Beşiktaş’a gittim. Birinci dönemimde Beşiktaş ile şampiyonluk yaşadım. Daha yaşlı olmama karşın verimli oldum. Bunun niçini Beşiktaş’taki sistemdi. Orada insanlara sevgi ve yaklaşım epey daha farklıydı. Trabzon’da yaşadıklarımı Beşiktaş’ta yaşadım. Fenerbahçe’de bu biçimde olmadı. Zira o devir Fenerbahçe, kaos ortasındaydı. Kümeler ve amigo nizamı vardı.
“PARAYI DEĞİL BEŞİKTAŞ’I SEÇTİM”
-Fenerbahçe’den Beşiktaş’a transferiniz nasıl gerçekleşti?
O devir beni diğer kulüpler de istiyordu. Çok cazip teklifler almıştım. Ben ise daha az paraya Beşiktaş’ı seçtim. Zira o da büyük bir kulüptü. Futbolu Beşiktaş’ta noktalamak istedim. 1 sene oynayıp jübile yapmak amacımdı. O sene Beşiktaş’ta şampiyon olunca 1 yıl daha oyna dediler. Yani büyük bir ekipte futbolu bırakmak fazlaca daha farklı.
“10 DAKİKA DA TRABZONSPOR’DA OYNAYABİLİRDİM”
– Anlattığınız üzere jübileyi Beşiktaş formasıyla yaptınız. Futbolu Trabzonspor’da bırakmadınız diye içinizde bir burukluk oldu mu?
Jübile maçım Beşiktaş ile Trabzonspor içinde oynanmıştı. Niyetim her iki grubun formasını 10’ar dakika giymekti. Lakin bu fikrim yönetici büyüklerimiz tarafınca kabul görmemişti. Sonuç itibariyle hâlâ Trabzonspor’la anılıyorum. Bu da beni gururlandırıyor.
“OSMAN’I KENDİ ELLERİMLE YOLLADIM”
– Bildiğim kadarıyla kardeşiniz Osman Denizci ile hiç tıpkı ekipte forma giymediniz.
Yalnızca A Ulusal Takım’da birlikte oynadık. Özellikle onunla bir arada Trabzonspor’da oynamayı fazlaca isterdim. Lakin onu Fenerbahçe’den Trabzonspor’a kendi ellerimle verdim. Bu işe sahip çıktım. Ona, ‘Oğlum Trabzon’a gideceksin. Oraya hizmet edeceksin. Orası senin doğduğun yer’ dediğimi hatırlıyorum.
“TRABZON YANLIŞTAN DÖNDÜ, ŞAMPİYON OLDU”
-Şimdi de günümüze dönelim. Trabzonspor, 38 yıl ortadan daha sonra şampiyon oldu. Bu kadar yıl niye bekledi?
Son senelerda Trabzonspor günün modasına uyarak farklılaşmaya çalıştı. Nihayetinde bunun yanlışlarını gördü. Şu anki idare bunu epeyce güzel planladı. örneğin şu biçimde tanım edeyim; idare bu işi büsbütün hocaya teslim etti. Uygun bir hoca seçti. Yani Abdullah Avcı’yı… İhsan Derelioğlu idaredeki Trabzonlu scoutlar da bu işin mimarları oldu. Düzgün araştırma yaptılar. Yetenekten fazla kulübe ve bütçeye uygun, karakterli futbolcuları ön planda tuttular. Hocayla scout takımının muahedesi, birbirlerine güvenmeleri değerliydi. İdarenin de onlara hürmet duyması Trabzonspor’u şampiyonluğa taşıdı.
“ABDULLAH AVCI’DAN DA ÖNDE OLMAK İSTERDİM”
– Siz de uzun yıllar teknik yöneticilik yaptınız. Abdullah Avcı’nın yerinde olmak ister miydiniz?
Abdullah Avcı’dan da önde olmak isterdim. Avrupa’da başarılı işler yapmayı dilek ederdim. Fakat maalesef şu anda keşke dediğim hadiselerden biridir. Büyük kulüplerde hoca olarak başarılı olamayacağımı hissettiğim için bu işi 20 yıl evvel bırakma sonucu aldım. Zira benim şeklim Türkiye koşullarına uygun değildi.
“FENERBAHÇE, TRABZONSPOR’UN HİÇ RAKİBİ OLMADI Kİ; niye BAĞIRIYORLAR?”
– Son haftalarda yaşanan puan kayıplarından daha sonra şampiyonluk için endişelendiniz mi hiç?
Hayır endişelenmedim. Trabzonspor, her açıdan şampiyonluğa hazırdı. Yalnızca biraz rehavet yaşandı. Futbolcuların ‘Nasılsa şampiyon olduk’ kanısı niçiniyle puanlar kaybedildi. Bu da taraftarları huzursuz etti. ‘Bir an evvel bitirelim şu işi’ hissine kapıldılar. Bu da çok doğaldı. Lakin Fenerbahçe’nin şu anda bağırması, haykırması yanlışsız değil. Bu dönem Trabzonspor’un rakibi Fenerbahçe hiç olmadı ki. Niçin bağırıyorlar onu anlayamadım.
“ALİ KOÇ, BAŞARISIZLIĞINA MAZERET ARIYOR”
– Ben de tam o mevzuya gelecektim. Fenerbahçe Lideri Ali Koç, ‘Trabzonspor korunuyor’ kelamlarını nasıl değerlendiriyorsunuz?
Sanırım Ali Koç, önümüzdeki yıllare hazırlık yapıyor. Antalyaspor maçında açılan o pankartı kınıyorlar fakat o olay olmasaydı öbür bir mazeret bulacaklardı. Bana nazaran Ali Koç, kendini kurtarmaya çalışıyor.
“O PANKART YANLIŞ ANLAŞILDI”
– Pekala tribünde açılan tüfek ucundaki kanarya fotoğraflı o pankart için sizin yorumunuz nedir?
Yanlış… Ancak o niyetle o pankartın hazırlandığını sanmıyorum. Yani Abdullah Hoca’yı soyadından dolayı ‘avcı’ olarak göstermeye çalıştılar. Alışılmış ki tüfeğin namlusunun ucunda kanaryanın resmedilmesi hakikat değil. Bunlar yanlış işler.
“TRABZONSPOR’U KUTLAMALARI GEREK”
– Bir de Fenerbahçe’nin yanı sıra Beşiktaş ve Galatasaray dahil olmak üzere biroldukca kulüp Trabzonspor’u şampiyonluğunu kutlamadı. Bunun için ne dersiniz?
Yanılgı yapıyorlar. İnsanları, taraftarları ayrıştırıyorlar. Trabzonspor, aslanlar üzere puan farkı yapmış, şampiyon olmuş. Burada o ceza verilmedi, şu yapılmadı demek gerçek değil. Kutlamaları, tebrik etmeleri lazım. Yarın tıpkı şey kendi başlarına gelecek.
“ŞAMPİYONLAR LİGİ İÇİN BU TAKIM YETMEZ”
– Trabzonspor’un mevcut takımı Şampiyonlar Ligi için kâfi mi?
Hayır kâfi değil. esasen şu anda arkadaşlarla bir arada scout odasındayız. Gelecek dönem daha şiddetli bir maraton bizi bekliyor ve onun için şimdiden planlamalar yapıyoruz. Eksiklerin ne olduğunu yeterli biliyoruz. Ona göre hazırlıklarımızı yapıyoruz.
“RAKİPLERİ SIRAYA DİZERDİM”
– bir daha geçmişe dönelim. birlikte oynamaktan keyif aldığınız oyuncular kimlerdi?
Tek tek isim vermem fazlaca sıkıntı. Çabucak hepsiyle uygun anlaşıyordum diyebilirim. Yetenekleri kısıtlı olan arkadaşlarım bile çaba örneği veren insanlardı. Her biri farklı bir bedeldi.
– Karşısında oynamakta zorlandığınız defans oyuncusu var mıydı pekala?
Hiç zorlanmadım. Kendime fevkalade bir inancım vardı. Daima adam markajındaydım. Fakat ben onu hiç düşünmezdim. İkinciyi, üçüncüyü arttan kim gelecek ona bakardım. (Gülerek)
“UĞURCAN ÇAKIR DÜNYA ÇAPINDA”
– birlikte ter döktüğünüz Şenol Güneş mi daha uygun kaleciydi yoksa Uğurcan Çakır mı?
Bu tıp mukayeseleri biz yapamayız. Yanlış olur. Âlâ kaleciler geldi geçti. Ben Uğurcan’ı hayli beğeniyorum. Bana göre dünya çapında bir kaleci.
“SEN MİSİN LİVERPOOL’U HAFİFE ALAN!”
– Mesleğinizde unutamadığınız maç yahut gol hangisi?
Olağan ki Liverpool maçı. Onları bu biçimde Trabzon’da 1-0 yendik. O kadar kendimize itimadımız vardı ki orada da kazanırız diye havalara girdik. Özellikle ben o denli düşündüm. Lakin maalesef o iş o denli olmuyormuş. (Gülerek) İngiltere’deki maçta nerdeyse topa bile değmeden 3-0 yenildik.
-Beşiktaş formasıyla kornerden Galatasaraylı kaleci Haydar’a attığınız golü hatırlıyorum.
Aslında ben olağan korner kullandım. Ama rüzgârın ve Haydar’ın hoşluğuyla o korner gol oldu. (Gülüyor)
“NASIL YAŞAMAM GEREKTİYSE O DENLİ YAŞADIM”
– Pişmanlık duyduğunuz bir olay var mı?
Az evvel dediğim üzere nasıl epeyce âlâ bir hoca olamadım pişmanlığım vardı. Yani milletlerarası manada. Olamayacağımı hissettiğim anda bıraktım aslına bakarsanız. Öteki yandan yanlışlarım olmuştur. Fakat o yaşa bakılırsa yaşanması lazımdı ve yaşadım. Bundan hiç pişmanlık duymadım. Tahminen biraz fazla harcadım. Daha tavırlı olabilirdim.
“KULÜPLER GÜNLÜK MUVAFFAKİYETLER PEŞİNDE”
– Size nazaran Türk futbolunun en büyük sorunu nedir?
En büyük sorunumuz kendi kıymetlerimize sahip çıkmamamız. Altyapıya gereken değerin verilmediğini düşünüyorum. Bir grup altyapısından kendi bünyesine ne kadar oyuncu katarsa o kulübün geleceğe dönük muvaffakiyetler kazanacağına inananlardanım. Maalesef biroldukça kulüp dışarıdan alına futbolcularla günlük muvaffakiyetler elde ediyor. daha sonrasında küme düşmeme gayreti veriyor.
“ŞENOL GÜNEŞ VE FATİH TERİM LİDER OLSUNLAR”
– Fatih Terim, Şenol Güneş ve Mustafa Denizli’nin artık emekli olmaları gerektiğini düşünenler var. Siz bu yoruma katılıyor musunuz?
Bu bir hırstır, farklı bir histir. Maddi imkanları fazla. Şenol Güneş, Trabzonspor’da lider da olabilir. Birebir biçimde Fatih Terim, Galatasaray’da… Mustafa Denizli’yi saymıyorum. Onların bu işi yalnızca maddiyat için yaptıklarına inanmıyorum. Teknik adamlığın verdiği gerilimle yaşamayı seven beşerler.
“ŞOTA’YI SÖRLÖTH VE NWAKAME İLE MUKAYESE ETMEM”
– Teknik yönetici olsanız golcü olarak Şota-Sörloth-Nwakaeme üçlüsünden hangisini grubunuzda tercih ederdiniz?
Şota, değişik bir oyuncuydu. Başkalarına bir şey dememe gerek yok.
“YETER Kİ TRABZONLULARIN YÜZÜ GÜLSÜN”
– Son olarak gelecekten beklentiniz nedir?
Uzun ve sağlıklı yaşamak. Trabzonspor’u daima yeterli yerlerde görmek. Bu insanların sevincine ortak olmak.
KİMLİK KARTI
İsmi soyadı: Ali Kemal Denizci
Doğum tarihi: 1 Mart 1950 (72 yaşında)
Doğum yeri: Trabzon
Mevkii: Sağ kanat
Lakabı: Fırtına Kemal
Profesyonel mesleği: 1972-1978 Trabzonspor, 1978-1981 Fenerbahçe, 1981-1983 Beşiktaş. (Toplam : 206 maç – 43 gol)
Ulusal kadro Mesleği : 1975-1982 ortası 27 defa A Ulusal
Teknik yöneticilik mesleği: 1990-1991 Trabzonspor (altyapı antrenörü), 1991-1992 Kartalspor, 1992-1994 Kardemir Karabükspor, 1994 İstanbulspor, 1994-1995 Hatayspor, 1995-1996
Maltepespor, 1996 Boluspor, 1996-1997 Çaykur Rizespor, 1997-1998 Trabzonspor (yardımcı antrenör), 1998 Trabzonspor, 1998-1999 Elazığspor, 2000-2001 Kardemir Karabükspor.
Şu anki bakılırsavi: Trabzonspor idare şurası danışmanı
Muvaffakiyetleri
Üstün Lig (3): 1975-1976 ve 1976-1977 dönemlerinde Trabzonspor ile 1981-1982 döneminde Beşiktaş ile şampiyonluk.
Türkiye Kupası (3): 1976-77, 1977-78 Trabzonspor ile 1978-79 Fenerbahçe ile şampiyonluk.
Cumhurbaşkanlığı Kupası (3) : 1975-76, 1976-77, 1977-78 Trabzonspor ile şampiyonluk
Başbakanlık Kupası (3): 1975-76, 1977-78 Trabzonspor ile 1979-80 Fenerbahçe ile şampiyonluk.