Popüler antika fiyat rehberlerinin yazarı ve aynı adlı Amerikan dizisine ilham veren popüler, uzun süredir devam eden BBC programı Antiques Roadshow’da neyin hurda neyin hazine olduğunu belirleyen inceleme ekibinin bir üyesi olan Judith Miller. 8 Nisan’da Kuzey Londra’da öldü. 71 yaşındaydı.
Kocası John Wainwright, bir hastanede öldüğünü doğruladı. Nedenini belirtmedi, sadece kısa bir hastalıktan sonra öldüğünü söyledi.
İngiliz medyası tarafından koleksiyonların kraliçesi olarak tanınan Bayan Miller, Falanca Teyzenin Bibelot’ları ve pek çok katılımcının yeni kopyalarını sardığı antika fuarlarında geçmiş hikayelerini paylaşmak isteyen İngilizler tarafından sık sık sokakta saldırıya uğradı. antika ve koleksiyoncu dünyasının ikiz kutsal kitabı “Miller’s Antiques Handbook & Price Guide” veya “Miller’s Collectibles Handbook”. Bay Wainwright, bir keresinde annesinin cenazesi için düzenlenen resepsiyonda bir kadının Bayan Miller’a yaklaştığını ve paltosunun altından bir tabak çıkardığını ve bunun ne kadar değerli olabileceğini merak ettiğini hatırladı. (Kadını tanımıyordu, diye aceleyle ekledi.)
Düzenli olarak güncellenen Bayan Miller’ın kitaplarının kapsamı ansiklopediktir ve kategorilerinde çeşitlidir. Her biri muhteşem bir renkli fotoğrafla gösterilen binlerce nesneyi tanımlıyorlar – mevcut Antiquities baskısı 8.000’den fazla nesneyi listeliyor. Royal Doulton Art Deco çay fincanları ve tabakları, Meissen seramikleri, Murano camları ve İskandinav seramiklerinin kenarları gibi olağan şüpheliler vardı. Ancak Bayan Miller, Whoopi Goldberg’in imzalı bir fotoğrafı da dahil olmak üzere maddi ve popüler kültür dünyasını da anlattı; Beyaz Saray kırtasiye malzemeleri üzerine Lyndon B. Johnson’dan bir mektup; William S. Burroughs’un Naked Lunch adlı romanının ilk baskısı; 60’lardan Barbie’ler; ve 1940’lardan kalma İngiliz yardımcı kıyafetleri. Ayrıca Inuit sanatı, Swinging Sixties modası, 1950’lerin Ferragamo ayakkabıları, James Bond kitapları, beyzbol kartları, futbol gömlekleri ve 1914’te Waterman tarafından yapılan 4,5 inç uzunluğundaki dünyanın en küçük tükenmez kalemi de vardı.
Bir Miller’s Collectibles Guide’ı çevirmek, onlarca yıl boyunca büyüleyici bir boğuşma olan lezzetli bir sosyal tarihtir. Örneğin okuyucu, 1940’lardan kalma parlak renkli bir plastik çantanın şeklini, diğer malzemelerin kıtlığı nedeniyle 2. Dünya Savaşı’ndan sonraki yıllarda kullanılan telefon kablolarından aldığını öğrenmiştir.
Yumuşak bir İskoç sırtıyla konuşan yumuşak huylu bir kadın olan Bayan Miller, 1979’da başlayan ve 2007’de katılan Antika Tanıtım Gezisi’nden sorumlu ‘Muhtelif Eşya ve Çömlekçilik’ uzmanıydı. (Amerikan versiyonu ilk olarak 1997’de yayınlandı.) En çok gurur duyduğu hazinelerden biri, Fransız sanatçı Jean Dupas’ın o zamanlar bit pazarında olan bir adam tarafından sergiye getirilen İngiliz Art Deco ulaşım posterleri koleksiyonuydu. bunun için 1970’lerde bir çocuktu. Bayan Miller, bunun 30.000 £ (yaklaşık 40.000 $) değerinde olduğunu tahmin etti.
“Bu 50 peni çok iyi harcandı,” dedi adama, o da İngilizlerin yetersiz bir ifadesiyle, “Vay canına. Aman Tanrım.”
The Guardian’ın bildirdiğine göre, en sevdiği diğer buluntular, 18. yüzyıldan kalma 2.000 ayakkabı tokası ve Winston Churchill tarafından kullanılan bir klozet kapağıydı.
Bayan Miller, yurdunun duvarlarını süslemek için yerel hurdacılardan ucuz antika tabaklar almaya başladığında Edinburgh Üniversitesi’nde tarih öğrencisiydi. Hikayesinden etkilenerek ciddi bir şekilde araştırmaya ve koleksiyon yapmaya başladı.
İlk kocası Martin Miller ile birlikte ilk Miller’s Antiques Price Guide’ı yazdı. 1979’da piyasaya sürüldü ve yüzbinlerce kopya satarak anında hit oldu. Çift 1990’ların başında boşandıktan sonra, Bayan Miller koleksiyon ve antikalar üzerine kitaplar üretmeye devam etti; Öldüğünde 100’den fazla bitirmişti.
Kendi koleksiyonu 15. yüzyıl porselenlerinden yüzyıl ortası modern mobilyalara kadar uzanıyordu. Müzayede bağımlısı olarak The Telegraph’a şunları söyledi: “Ellerim terliyor, kalbim daha hızlı atmaya başlıyor ve bana karşı teklif veren herkese dik dik bakmaya başlıyorum.”
Bolca satın aldığı kostüm takılarını, Danimarkalı gümüşçü Georg Jensen’in parçalarını ve sandalyeleri severdi. O zamanlar agnostikti, takımlar yerine tekli sandalyeler almayı tercih ediyordu. Favorileri arasında 18. yüzyıldan kalma bir merdiven sandalyesi, 1955’te bir Arne Jacobsen parçası ve 1710’da bir Queen Anne sandalyesi vardı.Bayan Miller bir antika gezisine çıktığında, Bay Wainwright onlara her zaman onlarla birlikte şu sözleri gönderirdi:
“Benden sonra tekrar et: Artık tek bir sandalyeye ihtiyacımız yok.”
Judith Henderson Cairns, 16 Eylül 1951’de İskoçya’nın Galashiels şehrinde doğdu. Babası Andrew Cairns yün alıcısıydı ve annesi Bertha (Henderson) Cairns ev hanımıydı.
Judith antika olmayan bir evde büyüdü; anne ve babasının “formika kuşağı”ndan olduğunu söyler ve öldükten sonra eşyalarının alınması için para öderdi. Başlangıçta tarih öğretmeni olmak istiyordu, ancak 1974’te Bay Miller’s Publishing House’da yazı işleri asistanı olarak işe girdi.
1978’de evlendikten sonra Millers, yayıncılık ve evde yayıncılık alanında bir kariyere başladı; 16 yılda 12 kez yer değiştirirlerdi. 1985’te İngiltere’nin Kent kentinde akan suyu veya elektriği olmayan geniş bir mülk olan Chilston Park’ı satın aldılar ve burayı lüks bir otele dönüştürmeden önce iki küçük kızıyla bir süre yaşadılar.
1990’ların başından beri ortağı olan Bay Wainwright’a ek olarak, Bayan Miller’ın hayatta kalan kızları Cara ve Kristy Miller; oğlu Tom Wainwright; ve dört torun.
Cara Miller, Judith Miller’ın hem danışmanı hem de ilham kaynağı olduğu, gelecek yıl yayınlanacak bir polisiye roman serisinin ilki olan The Antique Hunter’s Guide to Murder üzerinde çalıştı. Cara bir keresinde annesine çok önemli bir soru sormuştu: “Hangi antika için öldürürdün?” Cara’nın e-posta yoluyla hatırladığı kadarıyla cevabı şuydu: “Elbette, birini öldürebilecek bir antika çok değerli olmalı – bir Ming – vazo, bir Fabergé yumurtası – ama bu, hangi nesneyi sevdiğimiz ve onu neden sevdiğimiz kadar ilginç değil. Çoğu zaman değer, arkasındaki hikayede ve bu hikayenin bizim için ne ifade ettiğidir.”
2020’de Bayan Miller, değer verdiği bir nesne hakkındaki kendi hikayesini The Antiques Roadshow’un sunucusu Fiona Bruce’a anlattı.
19. yüzyılın sonlarından kalma bordo kızılcık cam sürahiydi. Bayan Miller, bunun, İskoçya’da büyük bir evde alt kat hizmetçisi olan ve hizmetçiyle evlenen büyük halası Lizzie’ye ait olduğunu söyledi. Sürahi, evin hanımından bir düğün hediyesiydi. Hizmetçi, Birinci Dünya Savaşı sırasında siperlerde öldü ve Lizzie bir daha asla evlenmedi.
Bayan Miller, “Onun için bu onun en değerli eşyasıydı” dedi. “Haftada iki kez onun evine giderdik ve çok ama çok iyi bir kız olsaydım onu almama izin verilirdi.”
Büyük Lizzie Teyze öldüğünde, Bayan Miller’ı bıraktı.
Bayan Bruce’a “Bence iyi bir günde yaklaşık 40 £ değerinde” (50 $) dedi. “Ama anılara değer veremezsin.”
Kocası John Wainwright, bir hastanede öldüğünü doğruladı. Nedenini belirtmedi, sadece kısa bir hastalıktan sonra öldüğünü söyledi.
İngiliz medyası tarafından koleksiyonların kraliçesi olarak tanınan Bayan Miller, Falanca Teyzenin Bibelot’ları ve pek çok katılımcının yeni kopyalarını sardığı antika fuarlarında geçmiş hikayelerini paylaşmak isteyen İngilizler tarafından sık sık sokakta saldırıya uğradı. antika ve koleksiyoncu dünyasının ikiz kutsal kitabı “Miller’s Antiques Handbook & Price Guide” veya “Miller’s Collectibles Handbook”. Bay Wainwright, bir keresinde annesinin cenazesi için düzenlenen resepsiyonda bir kadının Bayan Miller’a yaklaştığını ve paltosunun altından bir tabak çıkardığını ve bunun ne kadar değerli olabileceğini merak ettiğini hatırladı. (Kadını tanımıyordu, diye aceleyle ekledi.)
Düzenli olarak güncellenen Bayan Miller’ın kitaplarının kapsamı ansiklopediktir ve kategorilerinde çeşitlidir. Her biri muhteşem bir renkli fotoğrafla gösterilen binlerce nesneyi tanımlıyorlar – mevcut Antiquities baskısı 8.000’den fazla nesneyi listeliyor. Royal Doulton Art Deco çay fincanları ve tabakları, Meissen seramikleri, Murano camları ve İskandinav seramiklerinin kenarları gibi olağan şüpheliler vardı. Ancak Bayan Miller, Whoopi Goldberg’in imzalı bir fotoğrafı da dahil olmak üzere maddi ve popüler kültür dünyasını da anlattı; Beyaz Saray kırtasiye malzemeleri üzerine Lyndon B. Johnson’dan bir mektup; William S. Burroughs’un Naked Lunch adlı romanının ilk baskısı; 60’lardan Barbie’ler; ve 1940’lardan kalma İngiliz yardımcı kıyafetleri. Ayrıca Inuit sanatı, Swinging Sixties modası, 1950’lerin Ferragamo ayakkabıları, James Bond kitapları, beyzbol kartları, futbol gömlekleri ve 1914’te Waterman tarafından yapılan 4,5 inç uzunluğundaki dünyanın en küçük tükenmez kalemi de vardı.
Bir Miller’s Collectibles Guide’ı çevirmek, onlarca yıl boyunca büyüleyici bir boğuşma olan lezzetli bir sosyal tarihtir. Örneğin okuyucu, 1940’lardan kalma parlak renkli bir plastik çantanın şeklini, diğer malzemelerin kıtlığı nedeniyle 2. Dünya Savaşı’ndan sonraki yıllarda kullanılan telefon kablolarından aldığını öğrenmiştir.
Yumuşak bir İskoç sırtıyla konuşan yumuşak huylu bir kadın olan Bayan Miller, 1979’da başlayan ve 2007’de katılan Antika Tanıtım Gezisi’nden sorumlu ‘Muhtelif Eşya ve Çömlekçilik’ uzmanıydı. (Amerikan versiyonu ilk olarak 1997’de yayınlandı.) En çok gurur duyduğu hazinelerden biri, Fransız sanatçı Jean Dupas’ın o zamanlar bit pazarında olan bir adam tarafından sergiye getirilen İngiliz Art Deco ulaşım posterleri koleksiyonuydu. bunun için 1970’lerde bir çocuktu. Bayan Miller, bunun 30.000 £ (yaklaşık 40.000 $) değerinde olduğunu tahmin etti.
“Bu 50 peni çok iyi harcandı,” dedi adama, o da İngilizlerin yetersiz bir ifadesiyle, “Vay canına. Aman Tanrım.”
The Guardian’ın bildirdiğine göre, en sevdiği diğer buluntular, 18. yüzyıldan kalma 2.000 ayakkabı tokası ve Winston Churchill tarafından kullanılan bir klozet kapağıydı.
Bayan Miller, yurdunun duvarlarını süslemek için yerel hurdacılardan ucuz antika tabaklar almaya başladığında Edinburgh Üniversitesi’nde tarih öğrencisiydi. Hikayesinden etkilenerek ciddi bir şekilde araştırmaya ve koleksiyon yapmaya başladı.
İlk kocası Martin Miller ile birlikte ilk Miller’s Antiques Price Guide’ı yazdı. 1979’da piyasaya sürüldü ve yüzbinlerce kopya satarak anında hit oldu. Çift 1990’ların başında boşandıktan sonra, Bayan Miller koleksiyon ve antikalar üzerine kitaplar üretmeye devam etti; Öldüğünde 100’den fazla bitirmişti.
Kendi koleksiyonu 15. yüzyıl porselenlerinden yüzyıl ortası modern mobilyalara kadar uzanıyordu. Müzayede bağımlısı olarak The Telegraph’a şunları söyledi: “Ellerim terliyor, kalbim daha hızlı atmaya başlıyor ve bana karşı teklif veren herkese dik dik bakmaya başlıyorum.”
Bolca satın aldığı kostüm takılarını, Danimarkalı gümüşçü Georg Jensen’in parçalarını ve sandalyeleri severdi. O zamanlar agnostikti, takımlar yerine tekli sandalyeler almayı tercih ediyordu. Favorileri arasında 18. yüzyıldan kalma bir merdiven sandalyesi, 1955’te bir Arne Jacobsen parçası ve 1710’da bir Queen Anne sandalyesi vardı.Bayan Miller bir antika gezisine çıktığında, Bay Wainwright onlara her zaman onlarla birlikte şu sözleri gönderirdi:
“Benden sonra tekrar et: Artık tek bir sandalyeye ihtiyacımız yok.”
Judith Henderson Cairns, 16 Eylül 1951’de İskoçya’nın Galashiels şehrinde doğdu. Babası Andrew Cairns yün alıcısıydı ve annesi Bertha (Henderson) Cairns ev hanımıydı.
Judith antika olmayan bir evde büyüdü; anne ve babasının “formika kuşağı”ndan olduğunu söyler ve öldükten sonra eşyalarının alınması için para öderdi. Başlangıçta tarih öğretmeni olmak istiyordu, ancak 1974’te Bay Miller’s Publishing House’da yazı işleri asistanı olarak işe girdi.
1978’de evlendikten sonra Millers, yayıncılık ve evde yayıncılık alanında bir kariyere başladı; 16 yılda 12 kez yer değiştirirlerdi. 1985’te İngiltere’nin Kent kentinde akan suyu veya elektriği olmayan geniş bir mülk olan Chilston Park’ı satın aldılar ve burayı lüks bir otele dönüştürmeden önce iki küçük kızıyla bir süre yaşadılar.
1990’ların başından beri ortağı olan Bay Wainwright’a ek olarak, Bayan Miller’ın hayatta kalan kızları Cara ve Kristy Miller; oğlu Tom Wainwright; ve dört torun.
Cara Miller, Judith Miller’ın hem danışmanı hem de ilham kaynağı olduğu, gelecek yıl yayınlanacak bir polisiye roman serisinin ilki olan The Antique Hunter’s Guide to Murder üzerinde çalıştı. Cara bir keresinde annesine çok önemli bir soru sormuştu: “Hangi antika için öldürürdün?” Cara’nın e-posta yoluyla hatırladığı kadarıyla cevabı şuydu: “Elbette, birini öldürebilecek bir antika çok değerli olmalı – bir Ming – vazo, bir Fabergé yumurtası – ama bu, hangi nesneyi sevdiğimiz ve onu neden sevdiğimiz kadar ilginç değil. Çoğu zaman değer, arkasındaki hikayede ve bu hikayenin bizim için ne ifade ettiğidir.”
2020’de Bayan Miller, değer verdiği bir nesne hakkındaki kendi hikayesini The Antiques Roadshow’un sunucusu Fiona Bruce’a anlattı.
19. yüzyılın sonlarından kalma bordo kızılcık cam sürahiydi. Bayan Miller, bunun, İskoçya’da büyük bir evde alt kat hizmetçisi olan ve hizmetçiyle evlenen büyük halası Lizzie’ye ait olduğunu söyledi. Sürahi, evin hanımından bir düğün hediyesiydi. Hizmetçi, Birinci Dünya Savaşı sırasında siperlerde öldü ve Lizzie bir daha asla evlenmedi.
Bayan Miller, “Onun için bu onun en değerli eşyasıydı” dedi. “Haftada iki kez onun evine giderdik ve çok ama çok iyi bir kız olsaydım onu almama izin verilirdi.”
Büyük Lizzie Teyze öldüğünde, Bayan Miller’ı bıraktı.
Bayan Bruce’a “Bence iyi bir günde yaklaşık 40 £ değerinde” (50 $) dedi. “Ama anılara değer veremezsin.”