PekYakinda
Yeni Üye
Psikolog Hande Nacar Baş, okulların açılmasıyla bir arada en telaşlı kümesi oluşturan çocuğu okula birinci defa başlayan anne babalara yönelik kıymetli bilgiler verdi.
bir fazlaca okulda çocuklara bir oryantasyon periyodu sunulduğunu belirten Psikolog Hande Nacar Baş, “Bu devri birinci kere deneyimleyen ve çocuklarını kreşe yazdıran anne-babaların bir kısmı dert yaşadı. Çocuklarının yaşadıkları ayrışmayı ve bu ayrışmanın getirdi. Ancak bu gözyaşları çocuktan çok anne-babadan akıyorsa, aile kendi ayrılık anksiyetesini çocuklarına yansıtıyor olabilir. Anne babalar ayrılık korkularını çocuğa yaşatmamalı. Bu korkulu sürecin uzun yaşaması, elbette değerlendirilmemeli” dedi.
Ebeveynlerin yaşadığı sıhhatsiz tasadan bahseden Psikolog Baş, çocukların ayrılma sürecini yürüyerek, konuşarak, farklı fikirlere sahip olarak ve okula adım atarak yaşadıklarını ve ayrılığa ekseriyetle hazır olduklarını lakin vakit zaman ailelerin bu ayrılığa hazır olmadığını tabir etti. Baş, bu ebeveynlerin denetimci ve işgalci, anksiyete sahibi, yaşama sevincini yalnızca çocuğu üzerine kuran ve hudut koyamayan anne babalar olmak üzere 4 başka kümede değerlendirildiğini lisana getirdi.
“DÖKMESİN DİYE YEMEK BİLE YEMELERİNE MÜSAADE VERMEZLER”
Kontrolcü ve işgalci anne-babaların “çocuğun tam olarak kendi istedikleri üzere bireylere dönüşmesi için çabalayan” ebeveynler olduğuna dikkat çeken Psikolog Hande Nacar Baş, “Çocuklarının yaşlarının gerektirdiği rastgele bir şeyi yapmasına imkan vermezler. örneğin üzerine dökmesin diye yemek yemesine ya da üzerini kendi başına değiştirmesine. Çocuklarının büyüdüğünü, yaş aldığını kaçırabilirler. Kontrolcülükleri karakter yapıları ile ilgili olabilirken, sadece ebeveyn olarak üstlendikleri rol niçiniyle de olabilir. Bu işgalci tavırları, kendi hayatlarında bir şeye hizmet eder. Tahminen kendilerini daha inançta hisseder, tahminen de geçmişlerini yinelarlar. Sebep her ne ise, kendileri ile alakalıdır ve ebeveyn tavırlarını etkiler” diye konuştu.
“YA BAŞINA BİR ŞEY GELİRSE?”
Anksiyete sahibi anne-babaların, tıbbi manada tasa bozukluğu tanısı olan yahut teşhis almasa da anksiyete belirtilerine sahip olan bireylerin de çocuklarının ayrışamamasına sebep olduğunu belirten Psikolog Baş, “Bu anne baba tipinin aklından daima çocuklarına dair olumsuz senaryolar geçer. Bu anne-babaların, tehlikeden korumak maksadıyla, devamlı çocukların etrafında olmak isterler. Akıllarından kurdukları bu ürkünç senaryolar, okulda da başlarına gelebilir diye çocuklarını istekli bir biçimde öğretmenlerine teslim edemezler. ‘Ya başına bir şey gelirse?’ derler. Anksiyete ise bulaşıcıdır. vakit içinde çocuklara da bulaşacak ve onlar da kaygı dolu senaryoların hizmetinde yaşayacaklardır. ötürüsı ile okula gitmek istemeyeceklerdir” dedi.
“EŞ İLE BAĞ KURULAMAZSA ÇOCUĞA YATIRIM YAPILIR”
Psikolog Nacar Baş, her insanı yaşama bağlayan, hayatla bağ kurmaya yardımcı olan ömür gücü olduğuna vurgu yaparak şunları söylemiş oldu:
“Yaptığımız spor, çalıştığımız iş, çaldığımız enstrüman, ailemiz, kitaplar… Bu hayat gücünün yalnızca tek bir yere hakikat akması ise çok sıhhatsizdir. Bu ömür gücü yani libidinal yatırım çocuk olduğunda ise, hayat maksadımız yalnızca çocuğumuz üzerine kurulur.
Dünya ile bağımız sırf çocuk aracılığı ile olur. ötürüsı ile o çocuktan kopmak istemez, bağımlı bir bağlantı kurarız. Bu bağımlılık çocuğun kişiselleşmesine engelken, aslında bizlerin de koca bir boşluk duygusu ile yaşadığının habercisidir. Eş ile bağ kurulamayan evliliklerde, anne ya da baba libidinal yatırımı çocukla yapabilir. Evliliklerinde mutsuz olan ve buna karşın evliliğini sürdüren çiftlerde çoğunlukla yaşanan durum budur.”
Kendi ailesi tarafınca sonların yanlışsız öğretilmediği bireylerin kendi çocuklarına hudut koymakta pek zorlandıklarının altını çizen Psikolog Baş, “” diye konuştu.
“ANNE-BABALAR TAKVİYE ALMALI”
Bu ve bunun üzere birfazlaca sebebin, aslında ailelerin de kişiselleşme ve ayrışma sürecine hazır olmadığını gösterdiğini anlatan Baş, “Bu noktada çocukları için takviye almak isteyen anne-babalar kendi hisselerini goremeyebilirler. Ama tahminen de bu süreçte dayanak alması gereken kendileridir” dedi.
bir fazlaca okulda çocuklara bir oryantasyon periyodu sunulduğunu belirten Psikolog Hande Nacar Baş, “Bu devri birinci kere deneyimleyen ve çocuklarını kreşe yazdıran anne-babaların bir kısmı dert yaşadı. Çocuklarının yaşadıkları ayrışmayı ve bu ayrışmanın getirdi. Ancak bu gözyaşları çocuktan çok anne-babadan akıyorsa, aile kendi ayrılık anksiyetesini çocuklarına yansıtıyor olabilir. Anne babalar ayrılık korkularını çocuğa yaşatmamalı. Bu korkulu sürecin uzun yaşaması, elbette değerlendirilmemeli” dedi.
Ebeveynlerin yaşadığı sıhhatsiz tasadan bahseden Psikolog Baş, çocukların ayrılma sürecini yürüyerek, konuşarak, farklı fikirlere sahip olarak ve okula adım atarak yaşadıklarını ve ayrılığa ekseriyetle hazır olduklarını lakin vakit zaman ailelerin bu ayrılığa hazır olmadığını tabir etti. Baş, bu ebeveynlerin denetimci ve işgalci, anksiyete sahibi, yaşama sevincini yalnızca çocuğu üzerine kuran ve hudut koyamayan anne babalar olmak üzere 4 başka kümede değerlendirildiğini lisana getirdi.
“DÖKMESİN DİYE YEMEK BİLE YEMELERİNE MÜSAADE VERMEZLER”
Kontrolcü ve işgalci anne-babaların “çocuğun tam olarak kendi istedikleri üzere bireylere dönüşmesi için çabalayan” ebeveynler olduğuna dikkat çeken Psikolog Hande Nacar Baş, “Çocuklarının yaşlarının gerektirdiği rastgele bir şeyi yapmasına imkan vermezler. örneğin üzerine dökmesin diye yemek yemesine ya da üzerini kendi başına değiştirmesine. Çocuklarının büyüdüğünü, yaş aldığını kaçırabilirler. Kontrolcülükleri karakter yapıları ile ilgili olabilirken, sadece ebeveyn olarak üstlendikleri rol niçiniyle de olabilir. Bu işgalci tavırları, kendi hayatlarında bir şeye hizmet eder. Tahminen kendilerini daha inançta hisseder, tahminen de geçmişlerini yinelarlar. Sebep her ne ise, kendileri ile alakalıdır ve ebeveyn tavırlarını etkiler” diye konuştu.
“YA BAŞINA BİR ŞEY GELİRSE?”
Anksiyete sahibi anne-babaların, tıbbi manada tasa bozukluğu tanısı olan yahut teşhis almasa da anksiyete belirtilerine sahip olan bireylerin de çocuklarının ayrışamamasına sebep olduğunu belirten Psikolog Baş, “Bu anne baba tipinin aklından daima çocuklarına dair olumsuz senaryolar geçer. Bu anne-babaların, tehlikeden korumak maksadıyla, devamlı çocukların etrafında olmak isterler. Akıllarından kurdukları bu ürkünç senaryolar, okulda da başlarına gelebilir diye çocuklarını istekli bir biçimde öğretmenlerine teslim edemezler. ‘Ya başına bir şey gelirse?’ derler. Anksiyete ise bulaşıcıdır. vakit içinde çocuklara da bulaşacak ve onlar da kaygı dolu senaryoların hizmetinde yaşayacaklardır. ötürüsı ile okula gitmek istemeyeceklerdir” dedi.
“EŞ İLE BAĞ KURULAMAZSA ÇOCUĞA YATIRIM YAPILIR”
Psikolog Nacar Baş, her insanı yaşama bağlayan, hayatla bağ kurmaya yardımcı olan ömür gücü olduğuna vurgu yaparak şunları söylemiş oldu:
“Yaptığımız spor, çalıştığımız iş, çaldığımız enstrüman, ailemiz, kitaplar… Bu hayat gücünün yalnızca tek bir yere hakikat akması ise çok sıhhatsizdir. Bu ömür gücü yani libidinal yatırım çocuk olduğunda ise, hayat maksadımız yalnızca çocuğumuz üzerine kurulur.
Dünya ile bağımız sırf çocuk aracılığı ile olur. ötürüsı ile o çocuktan kopmak istemez, bağımlı bir bağlantı kurarız. Bu bağımlılık çocuğun kişiselleşmesine engelken, aslında bizlerin de koca bir boşluk duygusu ile yaşadığının habercisidir. Eş ile bağ kurulamayan evliliklerde, anne ya da baba libidinal yatırımı çocukla yapabilir. Evliliklerinde mutsuz olan ve buna karşın evliliğini sürdüren çiftlerde çoğunlukla yaşanan durum budur.”
Kendi ailesi tarafınca sonların yanlışsız öğretilmediği bireylerin kendi çocuklarına hudut koymakta pek zorlandıklarının altını çizen Psikolog Baş, “” diye konuştu.
“ANNE-BABALAR TAKVİYE ALMALI”
Bu ve bunun üzere birfazlaca sebebin, aslında ailelerin de kişiselleşme ve ayrışma sürecine hazır olmadığını gösterdiğini anlatan Baş, “Bu noktada çocukları için takviye almak isteyen anne-babalar kendi hisselerini goremeyebilirler. Ama tahminen de bu süreçte dayanak alması gereken kendileridir” dedi.