Size Jim Henson'un çalışmalarının her yerde bulunduğunu ve sevildiğini söylememe gerek yok; birkaç kuşak “Susam Sokağı” izleyicisinin çocukluklarını şekillendirdi ve çok daha ötesine uzanıyor. Bu bizim için o kadar önemli ki, yaratımlarından biri olan Elmo, bu kış sosyal medyada insanların zihinsel durumları hakkında zararsız bir soru “sorduğunda” verilen yanıt… yani, çok fazla yanıt vardı.
Açıkçası onun kuklaları, kuklaları, hikayeleri ve mizah anlayışı zamanla gücünü kaybetmiyor. Ancak Muppet fanatiği olmayanlar için sanatçı Henson hâlâ biraz belirsiz. İyi haber: artık elimizde “Jim Henson – fikir üreteci” (Disney+'ta), sanatçıya bir saygı duruşu, arşiv materyalleri ve sanatçının çalışmaları ve hayatıyla ilgili röportajlardan oluşan bir hazine. Her ne kadar hagiografiyle sınırlı olsa da, Henson'un hatalarına karşı kör değildir ve beklenmedik şeylere karşı bir yetenekle karakterize edilir.
Ron Howard'ın yönettiği film, Henson ve iki Muppet arkadaşı Fozzie Bear ve Kurbağa Kermit'in (Henson'ın ikinci kişiliği) Orson Sitees'ten başkası tarafından televizyonda röportaj yapmasıyla başlıyor. Sitees, gürültülü baritonuyla Henson'a “Kartal İzci Olarak Rasputin” diyor. Film onun bununla ne kastettiğini göstermek istiyor.
Marilyn Agrelo'nun belgeseli birkaç yıl önce çıktı “Sokak Çetesi: Susam Sokağı'na Nasıl Ulaştık” (büyük platformlarda kiralanabilir) – aynı zamanda izlenmeye değer – hikayenin bazı bölümlerini tamamladı ve Henson'ın ilk ticari çalışmalarına kattığı çılgın, komik derecede acımasız absürt mizah anlayışını göstermek için ara açıklamalar içeriyordu.
“Jim Henson Fikir Adamı” aynı bölgede daha uzun süre kalıyor ama Henson'ın hayatına (1990'da 53 yaşında öldü), yaratıcı işbirliklerine (eşi Jane ve Frank Oz'la olanlar da dahil) ve onun kendisi olma konusundaki doyumsuz ihtiyacına odaklanıyor. Sınırları sürekli genişletmek.
Burada sevilecek o kadar çok şey var ki: eski, yürek burkan reklamlar, “Susam Sokağı” ve “The Muppet Show”dan kamera arkası görüntüleri ve hikayeler, “The Dark Crystal”, “Labyrinth” ve “The Muppet Movie”den kısa görüntüler. ” Ama beni asıl etkileyen şey, Howard'ın ister kukla, ister resim, müzik, film ya da yaratıcı çalışma gerektiren herhangi bir şey yapsın, her genç sanatçının (ve daha yaşlı olanların da) izlemesi gereken bir film yapmış olmasıydı.
Bunun nedeni filmin Henson'ın çalışmalarının doyumsuz bir keşif dürtüsüne dayandığını göstermesidir. Röportaj yapılan kişilerden biri, sevdiği türde kısa deneysel filmler çekebileceği vaadiyle “Susam Sokağı”nda çalışmaya ikna edildiğini belirtiyor – ve aniden çılgın soyutlama zevkimin kısmen filmde şekillendiğini fark ettim. 4 yaşındaydı ve PBS televizyonunun karşısında oturuyordu.
Jim ve Jane'in oğlu Brian Henson, her iki ebeveynin de “saçmalıklara ve saçmalıklara karşı güçlü bir takdire” sahip olduğunu ve bunun bazen videoları sosyal medya beslemelerimde oynatılan en iyi genç komedyenler ve sanatçılara da yansıdığını belirtiyor. Etrafımızda genç Henson'lar var ve onların değeri yalnızca tıklamalarla ve sponsorluk anlaşmalarıyla ölçülemez.
“Jim Henson Fikir Adamı”nın büyük zevki, Henson ve arkadaşları gibi komik, takıntılı tuhaf adamların başka kimsenin yapmadığı, bugün neredeyse hiç kimsenin yapmadığı bir şeyi yapmasını izlemekten geliyor: ciddi anlamda çocuk eğlencesi (ve daha sonra Yetişkin eğlencesi). bir zanaat olarak. Eleştirmenlerin, çocuk filmlerinin sadece çocuklara yönelik olduğu için iyi olmasını beklemenin aptalca olduğunu söylediğini duydum. Ancak Henson daha iyisini biliyordu: Bir şeyler yapmak için her fırsat, onu izleyicilerle birlikte keşfetme şansıydı. Yani çalışmalarının devam etmesinin bir nedeni var.
Açıkçası onun kuklaları, kuklaları, hikayeleri ve mizah anlayışı zamanla gücünü kaybetmiyor. Ancak Muppet fanatiği olmayanlar için sanatçı Henson hâlâ biraz belirsiz. İyi haber: artık elimizde “Jim Henson – fikir üreteci” (Disney+'ta), sanatçıya bir saygı duruşu, arşiv materyalleri ve sanatçının çalışmaları ve hayatıyla ilgili röportajlardan oluşan bir hazine. Her ne kadar hagiografiyle sınırlı olsa da, Henson'un hatalarına karşı kör değildir ve beklenmedik şeylere karşı bir yetenekle karakterize edilir.
Ron Howard'ın yönettiği film, Henson ve iki Muppet arkadaşı Fozzie Bear ve Kurbağa Kermit'in (Henson'ın ikinci kişiliği) Orson Sitees'ten başkası tarafından televizyonda röportaj yapmasıyla başlıyor. Sitees, gürültülü baritonuyla Henson'a “Kartal İzci Olarak Rasputin” diyor. Film onun bununla ne kastettiğini göstermek istiyor.
Marilyn Agrelo'nun belgeseli birkaç yıl önce çıktı “Sokak Çetesi: Susam Sokağı'na Nasıl Ulaştık” (büyük platformlarda kiralanabilir) – aynı zamanda izlenmeye değer – hikayenin bazı bölümlerini tamamladı ve Henson'ın ilk ticari çalışmalarına kattığı çılgın, komik derecede acımasız absürt mizah anlayışını göstermek için ara açıklamalar içeriyordu.
“Jim Henson Fikir Adamı” aynı bölgede daha uzun süre kalıyor ama Henson'ın hayatına (1990'da 53 yaşında öldü), yaratıcı işbirliklerine (eşi Jane ve Frank Oz'la olanlar da dahil) ve onun kendisi olma konusundaki doyumsuz ihtiyacına odaklanıyor. Sınırları sürekli genişletmek.
Burada sevilecek o kadar çok şey var ki: eski, yürek burkan reklamlar, “Susam Sokağı” ve “The Muppet Show”dan kamera arkası görüntüleri ve hikayeler, “The Dark Crystal”, “Labyrinth” ve “The Muppet Movie”den kısa görüntüler. ” Ama beni asıl etkileyen şey, Howard'ın ister kukla, ister resim, müzik, film ya da yaratıcı çalışma gerektiren herhangi bir şey yapsın, her genç sanatçının (ve daha yaşlı olanların da) izlemesi gereken bir film yapmış olmasıydı.
Bunun nedeni filmin Henson'ın çalışmalarının doyumsuz bir keşif dürtüsüne dayandığını göstermesidir. Röportaj yapılan kişilerden biri, sevdiği türde kısa deneysel filmler çekebileceği vaadiyle “Susam Sokağı”nda çalışmaya ikna edildiğini belirtiyor – ve aniden çılgın soyutlama zevkimin kısmen filmde şekillendiğini fark ettim. 4 yaşındaydı ve PBS televizyonunun karşısında oturuyordu.
Jim ve Jane'in oğlu Brian Henson, her iki ebeveynin de “saçmalıklara ve saçmalıklara karşı güçlü bir takdire” sahip olduğunu ve bunun bazen videoları sosyal medya beslemelerimde oynatılan en iyi genç komedyenler ve sanatçılara da yansıdığını belirtiyor. Etrafımızda genç Henson'lar var ve onların değeri yalnızca tıklamalarla ve sponsorluk anlaşmalarıyla ölçülemez.
“Jim Henson Fikir Adamı”nın büyük zevki, Henson ve arkadaşları gibi komik, takıntılı tuhaf adamların başka kimsenin yapmadığı, bugün neredeyse hiç kimsenin yapmadığı bir şeyi yapmasını izlemekten geliyor: ciddi anlamda çocuk eğlencesi (ve daha sonra Yetişkin eğlencesi). bir zanaat olarak. Eleştirmenlerin, çocuk filmlerinin sadece çocuklara yönelik olduğu için iyi olmasını beklemenin aptalca olduğunu söylediğini duydum. Ancak Henson daha iyisini biliyordu: Bir şeyler yapmak için her fırsat, onu izleyicilerle birlikte keşfetme şansıydı. Yani çalışmalarının devam etmesinin bir nedeni var.