PekYakinda
Yeni Üye
Ege Üniversitesi (EÜ) Eğitim Fakültesi Okul Öncesi Eğitimi Anabilim Kısmı tarafınca düzenlenen “Çocuk Aile ve Eğitim Seminerleri” kapsamında “Mevsimlik Tarım Emekçisi Ailelerin ve Çocukların Günlük Hayat Süreçleri” temalı seminer gerçekleştirildi. Çevrimiçi olarak düzenlenen aktifliğin moderatörlüğünü EÜ Eğitim Fakültesi Temel Eğitim Kısmı Okul Öncesi Eğitimi Anabilim Kısmı Lideri Doç. Dr. Zeynep Alat’ın üstlendiği seminerde davetli konuşmacı Çağ Üniversitesi Meslek Yüksekokulu’nda öğretim bakılırsavlisi olarak vazife yapmakta olan Emine Saraç’tı. Aktifliğe farklı kısımlardan çok sayıda akademisyen ve öğrenci katıldı.
Programın açılışında konuşan Öğr. Gör. Emine Saraç, “Mevsimlik tarım emekçisi aileler düşük fiyatlarla hayatlarını idame ettirmeye çalışıyorlar. Yaz ve kış aylarında sıklıkla çadırda barınmak zorunda kalıyorlar. Sıhhat sıkıntıları olduğunda yalnızca acil servisleri kullanabilme imkanları var. Çocuklarının eğitimde kayıt altına alınamamalarından kaynaklı olarak problemler yaşıyorlar. Ulaşım ve güvenlik konusunda badireler yaşamaktalar. Tüm bunlar çocukların eğitimleri açısından başlı başına epey büyük sıkıntılar teşkil ediyor” diye konuştu.
Mevsimlik tarım işçiliğinin çocukların gelişmenini ve eğitim süreçlerini olumsuz istikamette etkilediğini söyleyen Saraç, “Çocuklar, mevsimlik tarım işçiliğinin görünmez aktörlerini teşkil etmektedir. Aileler, göç sürecinde çocuklarını geride bırakmaları mümkün olmadığı için mecburen çocukları ile birlikte göç etmektedirler. Yaşadıkları derin yoksulluk, işgücünde kişi sayısına bağlı olarak verilen fiyatlar üzere niçinler, tarım alanlarında çocuk emeğinin kullanması konusunda aileleri mecburî bırakmaktadır. Göç edilen alanlardaki fizikî ve toplumsal şartlar, çocukların gelişim ve eğitim süreçlerini birden fazla vakit olumsuz etkilemektedir” diye konuştu.
Emeğe dayalı ağır ziraî üretimin görüldüğü her bölgede mevsimlik, gezici ve süreksiz tarım işçiliğine rastlamanın mümkün olduğunu belirten Saraç, “Mevsimlik tarım personelliği, temel geçim kaynağı tarım olan insanların mevsimsel geçişlere bağlı olarak farklı bölgelerde yer alan tarım alanlarında çalışmak üzere şehirlerarası ve ülkelerarası yer değişikliği yapmaları olarak tanımlanmaktadır. Ülkemizin iklim çeşitliliğine bağlı olarak yöre dışı mevsimlik tarım personelliği geçmişten günümüze devam etmektedir. Bilhassa Doğu ve Güneydoğu bölgelerinden aileler, farklı coğrafik bölgelere, iklime bağlı yetişen ziraî mamüllerinin ekim ya da hasat işlerinde çalışmak üzere mevsimsel olarak göç etmeye devam etmektedirler. Bugün, emeğe dayalı ağır ziraî üretimin görüldüğü her bölgede mevsimlik, gezici ve süreksiz tarım işçiliğine rastlamak yahut boş topraklarda oluşturulan çadır kümelerini görmek mümkündür. Türkiye’de mevsimlik tarım personelliği yapan şahısların ve ailelerin sayısı tam olarak bilinmemekle birlikte bilhassa bu ailelerle bir arada göç eden çocuk sayıları tam olarak tespit edilmemiştir” dedi.
Öğr. Gör. Emine Saraç konuşmasının sonunda mevsimlik tarım çalışanı ailelerin durumlarının doğurduğu sonuçlardan bahsederek, “Mevsimlik tarım çalışanı ailelerin yılın belli periyotlarında tarım işgücü sağlamak hedefiyle farklı bölgelere göç etmeleri niçiniyle yılın yarısını geçirdikleri tarım bölgelerinde dayanak alabilecekleri akraba ya da komşuluk alakalarından uzakta çekirdek aile olarak yaşamak zorunda kalmaktadırlar. Çocuklar, göç ile geldikleri bölgede kısıtlı imkanlara sahiptir. Eğitime erişim önemli bir sıkıntıdır. Akademik takvim bu ailelerin ömür şekliyle uyumlu değildir. Çocukların okula devamı kesintiye uğramaktadır. Bu durum ailelerde çocuklarının eğitim ömründe başarısız olacaklarına yönelik inanç geliştirmelerine sebep olmaktadır. Mevsimlik tarım emekçisi aileler kendi kültürleri çerçevesinde geçmişte kendi ailelerinden öğrendikleri hayatla uyumlu olan kalıplar temelinde çocuk yetiştirmeye yönelik inanç geliştirmektedir. Ataerkil bir yapıya sahip olmalarına karşın babaların çocuk bakımında etkin rol aldığı görülmektedir. ” diye konuştu.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
Programın açılışında konuşan Öğr. Gör. Emine Saraç, “Mevsimlik tarım emekçisi aileler düşük fiyatlarla hayatlarını idame ettirmeye çalışıyorlar. Yaz ve kış aylarında sıklıkla çadırda barınmak zorunda kalıyorlar. Sıhhat sıkıntıları olduğunda yalnızca acil servisleri kullanabilme imkanları var. Çocuklarının eğitimde kayıt altına alınamamalarından kaynaklı olarak problemler yaşıyorlar. Ulaşım ve güvenlik konusunda badireler yaşamaktalar. Tüm bunlar çocukların eğitimleri açısından başlı başına epey büyük sıkıntılar teşkil ediyor” diye konuştu.
Mevsimlik tarım işçiliğinin çocukların gelişmenini ve eğitim süreçlerini olumsuz istikamette etkilediğini söyleyen Saraç, “Çocuklar, mevsimlik tarım işçiliğinin görünmez aktörlerini teşkil etmektedir. Aileler, göç sürecinde çocuklarını geride bırakmaları mümkün olmadığı için mecburen çocukları ile birlikte göç etmektedirler. Yaşadıkları derin yoksulluk, işgücünde kişi sayısına bağlı olarak verilen fiyatlar üzere niçinler, tarım alanlarında çocuk emeğinin kullanması konusunda aileleri mecburî bırakmaktadır. Göç edilen alanlardaki fizikî ve toplumsal şartlar, çocukların gelişim ve eğitim süreçlerini birden fazla vakit olumsuz etkilemektedir” diye konuştu.
Emeğe dayalı ağır ziraî üretimin görüldüğü her bölgede mevsimlik, gezici ve süreksiz tarım işçiliğine rastlamanın mümkün olduğunu belirten Saraç, “Mevsimlik tarım personelliği, temel geçim kaynağı tarım olan insanların mevsimsel geçişlere bağlı olarak farklı bölgelerde yer alan tarım alanlarında çalışmak üzere şehirlerarası ve ülkelerarası yer değişikliği yapmaları olarak tanımlanmaktadır. Ülkemizin iklim çeşitliliğine bağlı olarak yöre dışı mevsimlik tarım personelliği geçmişten günümüze devam etmektedir. Bilhassa Doğu ve Güneydoğu bölgelerinden aileler, farklı coğrafik bölgelere, iklime bağlı yetişen ziraî mamüllerinin ekim ya da hasat işlerinde çalışmak üzere mevsimsel olarak göç etmeye devam etmektedirler. Bugün, emeğe dayalı ağır ziraî üretimin görüldüğü her bölgede mevsimlik, gezici ve süreksiz tarım işçiliğine rastlamak yahut boş topraklarda oluşturulan çadır kümelerini görmek mümkündür. Türkiye’de mevsimlik tarım personelliği yapan şahısların ve ailelerin sayısı tam olarak bilinmemekle birlikte bilhassa bu ailelerle bir arada göç eden çocuk sayıları tam olarak tespit edilmemiştir” dedi.
Öğr. Gör. Emine Saraç konuşmasının sonunda mevsimlik tarım çalışanı ailelerin durumlarının doğurduğu sonuçlardan bahsederek, “Mevsimlik tarım çalışanı ailelerin yılın belli periyotlarında tarım işgücü sağlamak hedefiyle farklı bölgelere göç etmeleri niçiniyle yılın yarısını geçirdikleri tarım bölgelerinde dayanak alabilecekleri akraba ya da komşuluk alakalarından uzakta çekirdek aile olarak yaşamak zorunda kalmaktadırlar. Çocuklar, göç ile geldikleri bölgede kısıtlı imkanlara sahiptir. Eğitime erişim önemli bir sıkıntıdır. Akademik takvim bu ailelerin ömür şekliyle uyumlu değildir. Çocukların okula devamı kesintiye uğramaktadır. Bu durum ailelerde çocuklarının eğitim ömründe başarısız olacaklarına yönelik inanç geliştirmelerine sebep olmaktadır. Mevsimlik tarım emekçisi aileler kendi kültürleri çerçevesinde geçmişte kendi ailelerinden öğrendikleri hayatla uyumlu olan kalıplar temelinde çocuk yetiştirmeye yönelik inanç geliştirmektedir. Ataerkil bir yapıya sahip olmalarına karşın babaların çocuk bakımında etkin rol aldığı görülmektedir. ” diye konuştu.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı