5. Sezon 7. Bölüm: “Linda”
1950’lerin başında Kansas City’nin Coen-ized versiyonunda geçen sekiz bölümden sonra, “Fargo”nun son sezonu cesurca bir kasırgayla tamamlanan “Oz Büyücüsü”ne siyah-beyaz bir saygı duruşuna dönüştü. Deus ex machina. Gösterinin Coens’ın Minnesota ve Kuzey Dakota’sından taşınmasıyla birlikte, yaratıcısı Noah Hawley, sanki bir risk tahtası üzerinde ilerliyormuşçasına, Heartland’deki gayrimenkulden başka bir parça talep etme lisansını kendisine verdi. Coenler ayrıca A Serious Man’i bir kasırgayla bitirmişti, yani bu o kadar da karakter dışı değildi.
Şimdi, yeni sezonun iç saha bölümünde Hawley, Dot’un arka planını standart bir monolog veya flashback’in yapabileceğinden çok daha ustaca araştıran genişletilmiş bir fantastik sekansla bir kez daha Oz’a geri dönüyor. Bu aynı zamanda Kansas’ta siyah beyaz bir kasırgayı kovalamaktan daha incelikli bir saygı duruşudur: Ancak Wayne, Scotty için “Dorothy” ve gökkuşakları hakkında doğaçlama bir hikaye anlattığında bağlantı açıkça ortaya çıkar. Ve o zaman bile, Dot’un geçmişi özellikle canlı bir rüyanın gücüyle resmedildiğinden, bölümde ürkütücü bir şeyler var. “Fargo” krepinin gücü budur.
Dot’un Roy ve Gator’la olan hikayesinin daha ayrıntılı bir incelemesi yakında çıkacak, ancak Dot, DLR kaplamalı Kia’sıyla şehirden ayrılırken bir dinlenme yerinde kahve ve krep için durur ve hayallere dalar. (Başlangıçta bir reklam panosuna asılan tavuk piccata tarifine bakıyor, belki de Vekil Olmstead’in kocasının “gerçek bir eş” olmak için kendisinden talep ettiği tarif ticaretine gönderme yapıyor.) Bir kartpostal aldıktan sonra Şifreleri Bulmak için durduktan sonra Linda adlı bir kadının yazdığı “Ütopya Kampı”ndan Dot, bir kasaba tabelasını geçip arabası yol kenarında durana kadar yoluna devam ediyor.
Camp Utopia’ya giden yol el değmemiş karla kaplı ve ormana doğru gidiyor. Bu yüzden Dot için bir kukla tiyatrosunun önünde kendinden geçmiş bir şekilde oturan kadınlarla dolu büyük bir kulübeyi keşfetmesi sürpriz olur. Yine de bu, kişinin uykulu bir uykuyla bağdaştırdığı türden tuhaf bir performans değil; Bu, Dot’u bayılacak kadar tetikleyen aile içi şiddetin dramatize edilmesidir. (Bu, birinin bayıldıktan sonra rüyada kalmaya devam etmesinin ender bir örneğidir.) Kendine geldiğinde Dot, Linda adında bir kadını aradığını duyurur, ancak bunu öğrenir. Tümü Linda denir. Linda (Sorika Wolf) buranın bir kadın sığınma evi olduğunu ve genel ismin burada yaşayanların kimliğini yeniden inşa etmek için bir başlangıç noktası olduğunu açıklıyor. Bütün bu Lindalar, Camp Utopia’nın tuhaf bir Barbie Diyarı gibi görünmesini sağlıyor.
Ancak Dot için önemli olan tek bir Linda vardır: Roy’un eski karısı Linda Hillman (Kari Matchett), mevcut evliliğine devam edebilmek için Dot’un bazı sorunları çözmesine yardım etmelidir. Linda, Dot’un hikayesi kalan kadınlar tarafından başka bir kukla gösterisi aracılığıyla değerlendirilene kadar ayrılmayı reddeder ve önce kendisine bu temsille ilişkilendirilerek “travmayı ortadan kaldıracağı” söylenen bir kukla yapması gerekir. Uygulamada, Dot’un arka planına, tanıdık olmayan amaçlara yönelik tanıdık bir teknik kullanarak Charlie Kaufman’ın Anomalisa filmindeki stop-motion varoluşçuluğunu hatırlatan garip bir canlılık veriyor.
Camp Utopia’nın gerçekdışılığına rağmen, Dot’un kendisi hakkında anlattığı trajik hikayenin gerçek olduğunu varsaymak yanlış olmaz: Linda onu 15 yaşında Nadine adında asi bir çocuk olarak keşfetti ve onu Roy ve Gator’un yanına getirdi, ancak Linda Tillman’ların evine Aşağılayıcı Roy’u kurnazca Nadine’e doğru dürttü. Roy gence cinsel ilgi gösterdiğinde Linda, Nadine’i onun yerine bırakarak kaçma fırsatını değerlendirdi. Dot’un Linda’yı bu korkunç kadere mahkum ettiği için suçlamak için nedenleri var ama bölüm aslında onun Roy’un tüm öfkesini hak ettiğini fark etmesiyle ilgili.
“Fargo” ipleri bir araya getirip gerçekliğe döndüğünde işler kötü bir hal alır ve “Ev Gibisi Yok”a dönüşür. Ucube (ya da o kadar da ucube olmayan) bir kaza, Dot’u hastaneye kaldırır ve tekrar bakıma muhtaç kişinin bakımına verir. Görünüşe göre Munch ve Gator’un yapamadığı işi yapmak için kadere ihtiyacı olan yanlış adam koca Roy. Bölüm bu heyecan verici olayla bitiyor, ancak Dot’un arka planını bilmek Gator’a farklı bir bakış açısı kazandırıyor; onu beceriksiz, bebek suratlı bir uşaktan ziyade, babasının ilişkilerine ikincil zarar veren etkilenebilir bir çocuk olarak tasvir ediyor. Gator artık Munch’u yok ederek babasını etkilemeye çalışırken takılıp kalmış durumda ki bu da imkansızlığıyla neredeyse dokunaklı.
Gator’un, babasının travmatik yetiştirilme tarzı nedeniyle suçluluk duyduğunu fark ettiği ve evlerinden geçen istismara uğramış kadınlarla ittifak kurduğu bir senaryo olabilir. Ancak Roy’un kurbanlarını birbirine düşürme konusunda bir yeteneği var. Munch artık yabani otların arasında beklerken, Gator’un kurtuluş şansı olmayabilir.
3 sentlik pullar
1950’lerin başında Kansas City’nin Coen-ized versiyonunda geçen sekiz bölümden sonra, “Fargo”nun son sezonu cesurca bir kasırgayla tamamlanan “Oz Büyücüsü”ne siyah-beyaz bir saygı duruşuna dönüştü. Deus ex machina. Gösterinin Coens’ın Minnesota ve Kuzey Dakota’sından taşınmasıyla birlikte, yaratıcısı Noah Hawley, sanki bir risk tahtası üzerinde ilerliyormuşçasına, Heartland’deki gayrimenkulden başka bir parça talep etme lisansını kendisine verdi. Coenler ayrıca A Serious Man’i bir kasırgayla bitirmişti, yani bu o kadar da karakter dışı değildi.
Şimdi, yeni sezonun iç saha bölümünde Hawley, Dot’un arka planını standart bir monolog veya flashback’in yapabileceğinden çok daha ustaca araştıran genişletilmiş bir fantastik sekansla bir kez daha Oz’a geri dönüyor. Bu aynı zamanda Kansas’ta siyah beyaz bir kasırgayı kovalamaktan daha incelikli bir saygı duruşudur: Ancak Wayne, Scotty için “Dorothy” ve gökkuşakları hakkında doğaçlama bir hikaye anlattığında bağlantı açıkça ortaya çıkar. Ve o zaman bile, Dot’un geçmişi özellikle canlı bir rüyanın gücüyle resmedildiğinden, bölümde ürkütücü bir şeyler var. “Fargo” krepinin gücü budur.
Dot’un Roy ve Gator’la olan hikayesinin daha ayrıntılı bir incelemesi yakında çıkacak, ancak Dot, DLR kaplamalı Kia’sıyla şehirden ayrılırken bir dinlenme yerinde kahve ve krep için durur ve hayallere dalar. (Başlangıçta bir reklam panosuna asılan tavuk piccata tarifine bakıyor, belki de Vekil Olmstead’in kocasının “gerçek bir eş” olmak için kendisinden talep ettiği tarif ticaretine gönderme yapıyor.) Bir kartpostal aldıktan sonra Şifreleri Bulmak için durduktan sonra Linda adlı bir kadının yazdığı “Ütopya Kampı”ndan Dot, bir kasaba tabelasını geçip arabası yol kenarında durana kadar yoluna devam ediyor.
Camp Utopia’ya giden yol el değmemiş karla kaplı ve ormana doğru gidiyor. Bu yüzden Dot için bir kukla tiyatrosunun önünde kendinden geçmiş bir şekilde oturan kadınlarla dolu büyük bir kulübeyi keşfetmesi sürpriz olur. Yine de bu, kişinin uykulu bir uykuyla bağdaştırdığı türden tuhaf bir performans değil; Bu, Dot’u bayılacak kadar tetikleyen aile içi şiddetin dramatize edilmesidir. (Bu, birinin bayıldıktan sonra rüyada kalmaya devam etmesinin ender bir örneğidir.) Kendine geldiğinde Dot, Linda adında bir kadını aradığını duyurur, ancak bunu öğrenir. Tümü Linda denir. Linda (Sorika Wolf) buranın bir kadın sığınma evi olduğunu ve genel ismin burada yaşayanların kimliğini yeniden inşa etmek için bir başlangıç noktası olduğunu açıklıyor. Bütün bu Lindalar, Camp Utopia’nın tuhaf bir Barbie Diyarı gibi görünmesini sağlıyor.
Ancak Dot için önemli olan tek bir Linda vardır: Roy’un eski karısı Linda Hillman (Kari Matchett), mevcut evliliğine devam edebilmek için Dot’un bazı sorunları çözmesine yardım etmelidir. Linda, Dot’un hikayesi kalan kadınlar tarafından başka bir kukla gösterisi aracılığıyla değerlendirilene kadar ayrılmayı reddeder ve önce kendisine bu temsille ilişkilendirilerek “travmayı ortadan kaldıracağı” söylenen bir kukla yapması gerekir. Uygulamada, Dot’un arka planına, tanıdık olmayan amaçlara yönelik tanıdık bir teknik kullanarak Charlie Kaufman’ın Anomalisa filmindeki stop-motion varoluşçuluğunu hatırlatan garip bir canlılık veriyor.
Camp Utopia’nın gerçekdışılığına rağmen, Dot’un kendisi hakkında anlattığı trajik hikayenin gerçek olduğunu varsaymak yanlış olmaz: Linda onu 15 yaşında Nadine adında asi bir çocuk olarak keşfetti ve onu Roy ve Gator’un yanına getirdi, ancak Linda Tillman’ların evine Aşağılayıcı Roy’u kurnazca Nadine’e doğru dürttü. Roy gence cinsel ilgi gösterdiğinde Linda, Nadine’i onun yerine bırakarak kaçma fırsatını değerlendirdi. Dot’un Linda’yı bu korkunç kadere mahkum ettiği için suçlamak için nedenleri var ama bölüm aslında onun Roy’un tüm öfkesini hak ettiğini fark etmesiyle ilgili.
“Fargo” ipleri bir araya getirip gerçekliğe döndüğünde işler kötü bir hal alır ve “Ev Gibisi Yok”a dönüşür. Ucube (ya da o kadar da ucube olmayan) bir kaza, Dot’u hastaneye kaldırır ve tekrar bakıma muhtaç kişinin bakımına verir. Görünüşe göre Munch ve Gator’un yapamadığı işi yapmak için kadere ihtiyacı olan yanlış adam koca Roy. Bölüm bu heyecan verici olayla bitiyor, ancak Dot’un arka planını bilmek Gator’a farklı bir bakış açısı kazandırıyor; onu beceriksiz, bebek suratlı bir uşaktan ziyade, babasının ilişkilerine ikincil zarar veren etkilenebilir bir çocuk olarak tasvir ediyor. Gator artık Munch’u yok ederek babasını etkilemeye çalışırken takılıp kalmış durumda ki bu da imkansızlığıyla neredeyse dokunaklı.
Gator’un, babasının travmatik yetiştirilme tarzı nedeniyle suçluluk duyduğunu fark ettiği ve evlerinden geçen istismara uğramış kadınlarla ittifak kurduğu bir senaryo olabilir. Ancak Roy’un kurbanlarını birbirine düşürme konusunda bir yeteneği var. Munch artık yabani otların arasında beklerken, Gator’un kurtuluş şansı olmayabilir.
3 sentlik pullar
Sonunda Munch’a tırmanan yaşlı kadın hakkında biraz netliğe kavuştuk. Aralarında resmi bir anlaşmaya varılmış gibi görünmüyor; Munch kendisini kira yerine koruma sunan bir bekçi köpeği olarak görmüş gibi görünüyor. Bu, tıpkı “Fargo” filmindeki benzeri Gaear Grimsrud’un (Peter Stormare) ortağı Carl’ı (Steve Buscemi) alt ettiği gibi, korkunç oğlunu baltayla doğramak anlamına geliyor.
Wayne’in nörolojik açıdan zayıf durumu onu her zamankinden daha yumuşak hale getirdi, arkadaşlığa ihtiyacı olan kızı Scotty’yi memnun etti ve Kia’sı için inanılmaz takaslara yol açtı. Wayne’in yeni bir arabayı bire bir takas etmeyi kabul etmesi, Jerry’nin hoşnutsuz bir müşteriye vermeyeceğini bildiği bir indirimi patronundan istiyormuş gibi yaptığı filmdeki sahnenin akıllıca tersine çevrilmesidir. .
Başka bir Coen geri aramasında, Gator’un Munch’ın arabasında kullandığı özel izleme cihazı, Anton Chigurh’un (Javier Bardem) Llewelyn Moss’u (Josh Brolin) Yaşlı Adamlara Yer Yok’taki bir motelde bulmak için kullandığı cihazla aynı. Gösteri filmin gerilimine yaklaşamıyor ama biraz ısınıyor.