BOTR
Aktif Üye
AHMET UYKAN -MASKESİZ SÖYLEŞİLER
Onun ismini evvel Alex de Sousa’nın Fenerbahçe’ye transferinde duyduk. Brzelya’dan İstanbul’a geldiğinde o vardı. Van Hooijdonk, Marcio Nobre, Stephen Appiah, Nicolas Anelka, Stjepan Tomas üzere isimlerin takımla katılmasında hissesi oldu. Taraftarlar içinde ‘transfer sihirbazı’ ismini aldı. çabucak sonrasında devrin Fenerbahçe Lideri Aziz Yıldırım ile ortası bozulunca idareden ayrıldı. Sarı lacivertlilerin kıymetli isimlerinden Hakan Bilal Kutlualp ‘Maskesiz Söyleşiler’e konuk oldu.
“DOĞUŞTAN FENERBAHÇELİYİM”
– Fenerbahçe sevdası ne vakit başladı?
Bana sorsanız nasıl Türkçe öğrendiniz? Bilmiyorum derdim…Annemden babamdan öğrenmişimdir herbiçimde. Türkçe’yi nereden öğrendiğimi bilmiyorsam Fenerbahçelilikte o denli. Zira bütün aile, sülale hepsi Fenerbahçeli. Küçüklükten o denli büyümüşüz. Fenerbahçelilik aşkı ailemden geçmiş diyebiliriz.
“AZİZ BEYEFENDİ İLE ULUSAL MAÇLARA GİDERDİK”
– Fenerbahçe idaresine girişiniz nasıl gerçekleşti?
İdareye girmedilk evvel Aziz (Yıldırım) Bey’i tanıyordum. Ortak fazlaca uygun bir Fenerbahçeli arkadaşımız vardı. Merhum Turgay Aksoy. Birkaç sefer A Ulusal Kadro maçlarına birlikte gitmiştik. ondan sonrasında Turgay Aksoy, beni Aziz Bey’e tavsiye etmiş. Fenerbahçe idaresine girmek o denli nasip oldu.
“YÖNETİCİ OLUNCA KİLO KAYBETTİM”
– Yönetici olduktan daha sonra hayatınızda ne üzere değişiklikler yaşandı?
Öncelikle gerilim ve yoğunluktan kilo vermiştim. Onu hatırlıyorum. (Gülerek). Zira büyük bir sorumluluk almıştım. Kendi şirketlerinizde yanlış yapsanız ceremesini kendiniz çekiyorsunuz, kimseye hesap vermiyorsunuz. Ama bu biçimde büyük bir toplulukta sorumluluk üzerinizde olduğu vakit yanılgı yapmaktan fazlaca korkuyorsunuz. Kılı kırk yarıyorsunuz. Ondan dolayı insan yöneticiyken huzursuz oluyor. Kendinizi büyük bir topluluğa hesap vermek zorunda hissediyorsunuz.
“ALEX, PES ETMEK ZORUNDA KALDI”
– Fenerbahçeliler ve Türk futbolseverler sizi Alex transferinde tanıdı. Transfer sürecinde neler yaşandı?
Christoph Daum ile anlaştığımız vakit onun transfer listesinde Alex vardı. Hatta iki tane Alex vardı. Biri o periyot PSV Eindhoven giden ondan sonrasında Chelsea’ye transfer olan stoper Alex (Rodrigo). Bir de bizim Alex de Souza. Alex, o sırada Brezilya Ulusal Takımı’nda oynuyordu. Cruzerio’nun da ekip kaptanıydı. Çok yeterli oynuyordu. Hatta Daum’a demiştim ki: ‘Hoca, Alex’i istiyorsun tamam da bunu nasıl alacağız?’ daha sonrasında görüşmeler başladı. Çok uzun sürdü. Yaklaşık 1 yıl kadar transferi için uğraştık. O kadar fazlaca Brezilya’ya gidip geldik ki adam sonunda pes etti.
“TÜRKİYE ONLAR İÇİN SORU İŞARETİYDİ”
– Alex’in Türkiye’ye gelmedilk evvel çekinceleri mi vardı?
Eşinin sıhhati daha doğrusu doğumuyla ilgili bir durum kelam konusuydu. Eşi, daha evvelki hamileliğinde sorun hayatıştı. Brezilya dışına da çıkmayı düşünmüyorlardı. Zira Parma’da pek güzellerine gitmeyen kısa bir devir geçirmişlerdi. Türkiye’yi de tanımıyorlardı. Maalesef ülkemizin hak ettiği imajına yurt haricinde rastlayamıyoruz. Lakin buraya gelip yaşadıktan daha sonra Türkiye’ye aşık oluyorlar. Onları yenmek lazımdı. Bunun için çalışmalar yaptık. Hatta buradaki hastanelerin kataloglarını; tabiplerin mesleklerini anlatan çeviriler götürdüm. ‘Bakın bizde bu biçimde dünyaca ünlü hekimlerimiz var’ dedim. özetlemek gerekirsesı Türkiye’nin ne kadar çağdaş ve hoş bir ülke olduğunu anlatmak için birfazlaca evrak, doküman gösterdim. O da kesinlikle araştırdı. Sanırım evvel Carlos Alberto Parreira’ya sordu. daha sonrasında Luciano ve Nobre’den bilgi aldı.
SAO PAULO’DA GERİLİMLİ GÜNLER…
– Hayli meşakkatli bir transfer sürece hayatışsınız.
Evet… Hiç unutmuyorum. Alex ile Sao Paolu’da tekraren yaptığımız görüşmelerin birinde ofiste oturuyorduk. Odada menajeri ve onun birkaç futbolcusu daha vardı. Natürel orada puro falan içiliyordu. O sırada Alex ve gerisinden hanıma ofise girdi. Ben eşini görür görmez gayri ihtiyari puromu söndürdüm. Zira gebe bir bayan içeri girecekti. Baktım öbürleri söndürmüyor. Onları bu bahiste uyardım. Odanın camını açtım. sonrasındasında Alex’in eşi Diana, o gün yaptığım bu jestten dolayı fazlaca etkilendiğini söylemişti. Yani transferin uzamasının sebebi yalnızca para değildi.
“ALEX’E ‘PARACI’ DEMEK YANLIŞSIZ DEĞİL”
– Benim de bu yanıtınıza paralel bir sorum vardı. Alex için ‘Parayı seviyor, paracı’ deniliyor. Bunun için ne dersiniz?
Nasıl bir üretici eserini satarken en yüksek fiyatı almak ister; yahut nasıl bir müteahhit konutunu en âlâ paraya satmak ister… Bu da onun üzere bir şey. Paracı falan yaklaşımlarını gerçek bulmuyorum. Sonuçta bunlar da futbollarını, oyunlarını, emeklerini satan adamlar. Bir futbolcu azamî 15 sene futboldan para kazanabilir. Bu periyodu en âlâ biçimde geçirmek istiyorlar. O açıdan bakarsak dünyada herkes paracıdır. Zira herkes emeğinin karşılığını almak istiyor. Alex üzere bir oyuncu bizde 2 milyon dolara oynuyordu. örneğin ondan sonrasında alınan Mateja Kezman, yaklaşık 4 milyon dolara yani iki misli bir maaş karşılığında geldi. O yüzden Alex için ‘paracı’ yakıştırmalarını gerçek bulmuyorum.
“AYAK AYAK ÜSTÜNE ATTI DİYE GİTMEDİ”
-Alex-Aziz Yıldırım gerginliğinin niçini neydi pekala?
Bu bahiste fazlaca spekülasyonlar yapıldı. Lakin Alex ile liderin içinde yaşanan sorunun; işte ‘Alex yak ayak ayak üstüne attı, tweet attı, telefona baktı’ya indirgenecek bir şey olduğunu sanmıyorum. O periyot ben ayrılmıştım. Bana nazaran fazlaca büyük yanlışlıklar yapıldı. Zira Alex üzere bir oyuncuyu kaybetmemiz gerekiyordu. En azından 1-2 sene daha oynayabilirdi. Toplulukta gereksiz kırgınlıklar, hüzünler yarattı. Doğal ki asıl olan Fenerbahçe’dir, kimse Fenerbahçe’den büyük değildir. Lakin Fenerbahçe, genelde kıymetlerine sahip çıkmış bir kulüptür. Kulübün orada yaptığı vefasızlığı taraftar onun heykelini dikerek onu giderdi. Fakat gerçek sıkıntıların ne olduğunu bugüne kadar hiç bilmedim. Yaşandı, geçti. Alex, Fenerbahçe tarihli yerini aldı. Bence en kıymetlisi bu.
“AYKUT KOCAMAN, ALEX’İ niye KISKANSIN?”
– Alex, birebir biçimde Aykut Kocaman’la da sorun yaşadı. Aykut Kocaman’ın kendi gol sayısını geçmesin diye Alex’i bilerek oynatmadığı tez ediliyor. Bir nevi olayın ‘kıskançlık’ olduğu ileri sürülüyor.
Ben ikisini de tanıyorum. İkisi de akıllı, zeki beşerler. Aykut Hoca’ya nazaran Alex, az koşan bir oyuncu. Alex ise ‘Bu benim oyun usulüm. Brezilya Ulusal Takımı’nda da bu biçimde oynadım’ diye düşünüyor. Ben gol sayısını geçip geçmeme üzere kısır ve çocukça bir niçine bağlı olduğuna inanmıyorum. Aykut Hoca’nın futbol mantalitesine uymamış olabilir ki dünyada fazlaca sayıda bu biçimde oyuncular var. Koşmazlar fakat topu koşturur, sonuç alır. Kimi oyuncular vardır, her insanın 10 kilometre koştuğu bir maçta 14 kilometre koşar. Yani bir oyuncunun kalitesi hayli gol attı yahut hayli koştu ile ölçülecek bir şey değil. O yüzden Aykut Hoca’nın onu kıskandığını söylemek çocukça ve fazlaca yanlış. Tahminen oyun sitemine uymuyordur. Kıskançlık niçin olsun. Aykut Kocaman da Fenerbahçe’nin bir efsanesi. Bu usul çekişmeler ve dedikodular yanlışsız değil.
“ANELKA’NIN İŞİNİ İSTANBUL’A BIRAKMADIK”
– Nicolas Anelka transferinde de siz başroldeydiniz. O transferden de özetlemek gerekirse bahseder misiniz?
bu biçimde Anelka, Manchester City’de oynuyordu. Kulüple standart pazarlıklar yaptık fakat menajerleri beni fazlaca uğraştırdı. 2005 yılının 30 Ocak Pazar gecesi çektiğimiz son restlerden daha sonra Türkiye’ye özel jetle dönmek için Paris’teki havalimanına geldim. Yanımda kulübün medya sorumlusu Mehmet Çatay da vardı. Kendisi transfer olmadı diye fazlaca üzülmüştü. Pilota İstanbul’a gideceğimizi söylemiş oldum. Kalkmamıza yaklaşık 20 dakika vardı. O sırada Anelka’nın menajerleri aradı. ‘Tamam, anlaşmak için geliyoruz’ dediler. Bizimle İstanbul’a gelmek istediler. ‘Yok, burada yani Paris’te imzalayacağız o denli gideceğiz’ dedim. Zira Türkiye’ye geldikten daha sonra sizin elinizdeki kartlar zayıflar. Onların istediklerini yerine getirmek zorundasınız. Mutabakat havalimanında imzalandı. daha sonra daima birlikte İstanbul’a geldik.
“TRANSFERLERDE TEMELİ DAUM İLE ATTIM”
-Sizi hangi yabancı transferlerde birebir tesirli oldunuz?
Evvel hoca ile başlayalım. Christoph Daum var. Futbolcu olarak da Van Hooijdonk, Fabio Luciano, Marcio Nobre, Stjepan Tomas, Nicolas Anelka, Alex de Souza ve Stephen Appiah.
“NOBRE HİÇ HESAPTA YOKTU”
– Bu transferlerden hangisinde fazla bir efor sarf etmediniz?
Genelde hepsi zordu fakat biz Alex ile uğraşırken Nobre’yi fark ettik. Dürüst olmak gerekirse Nobre’yi bilmiyorduk. Nobre, başkalarına nazaran daha rahat bir transfer oldu. Bize epeyce katkı sağladı. Gelir gelmez grubun en golcü ismi oldu. Şampiyonlukta büyük hissesi vardı.
“BANA GELEN FAXLARA ORTAK ÇIKTI!”
– Aziz Yıldırım’ın adeta sağ kolu iken ile aranız niye açıldı?
Valla komik bir şeydi. (Gülerek). O devir Fenerbahçe kartı ile ilgili bir projemiz vardı. Aziz Beyefendi de kulübün kurumsallaşması için dışardan Levent Ersalman’ı CEO olarak nazaranve getirdi. Çok başarılı ve yeterli bir arkadaştı. O periyot Aziz Beyefendi, o arkadaş İngilizce biliyor diye transferlerle kendisi ilgilenmek istedi. Onunla birkaç deneme yaptı. O periyot Anelka’ya İngiltere’den bir teklif vardı. Hiç unutmuyorum. Bir gün trafik yoğunluğundan dolayı idare konseyi toplantısına geç kalmıştım. Toplantıya gireceğim sırada Dış İlişkiler’de çalışan Turgut Acar abimiz, ‘Hakan Beyefendi, size bir fax var’ dedi. Ben de faxı okudum ve teşekkür ettim. O da bana, ‘Bunun bir fotokopisini almam lazım. Liderin talimatı var. Hakan’a gelecek olan her evrağın fotokopisini bana gönder’ dedi.
“MEĞER SON TOPLANTIYA GİRMİŞİM”
-Sizin reaksiyonunuz ne oldu?
‘Tamam, aslını Aziz Bey’e veririm’ diyerek toplantıya girdim. Belirli bir süre daha sonra görüşmede orta oldu. Aziz Bey’in yanına gittim ve faxı ona verdim. Kendisi ‘Konu nedir?’ diye sordu. ‘Başkanım, Anelka için İngiltere’den gelen teklif. Siz faxın fotokopilerini istiyormuşsunuz. Buyrun size aslı’ dedim. Lider da ‘Sana niçin özel fax geliyor. O denli şey olur mu?’ diye söylendi. ‘Bana gelmedi. Bakın burada Fenerbahçe kulübü yazıyor. Yalnızca Dış Münasebetlerden Sorumlu Asbaşkan olduğum için benim dikkatime yazıyor’ diye karşılık verdim. O da ‘Haa peki’ dedi lakin yanlış yaptığını anladı ve biraz bozuldu. Bu defa CEO Levent Ersalman’a dönerek, ‘O İngiliz kulübüne telefon aç. Onlara hadlerini bildir’ dedi. Lider haklıydı. Zira Anelka’nın başını karıştırıyorlardı. daha sonra Levent Ersalman dışarı çıkıp telefonla onları aradı. Ben o günden daha sonra tekrar idare toplantılarına katılmadım. Üç kere gitmeyince üyeliğiniz düşer. bu biçimde bir gerginliğimiz oldu.
“SENİNLE ÇALIŞMAM DEYİNCE İSTİFA ETTİM”
-Siz ne vakit istifa ettiniz?
Bu hadiseden 3 ay daha sonra Divan Heyeti toplantısı oldu. Aziz Beyefendi, ‘Ben seninle çalışmam. Senin olduğun toplantıya girmem’ dedi. Kulübün lideri yöneticiden her vakit daha kıymetlidir. Ben de sonraki gün istifa ettim. Aslında ortada büyük bir olay yoktu. Hani derler ya incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler… Ona emsal bir durum oldu. Kısmet öyleymiş. Yoksa hayli sıkı çalışırdık Aziz Bey’le. Gerçi ben kendisiyle hala konuşmuyorum, görüşmüyorum. örneğin ben gece her vakit onu arayabilirdim. Hangi saatte olursa olsun konutuna gidebilirdim. Bana o ayrıcalığı tanımıştı. Ancak o günkü görüşmede ortamızda bir frekans bozukluğu oldu. Yoksa o güne kadar bir sorun yaşanmamıştı. çabucak sonrasında hayli spekülasyonlar yapıldı. Herkes başından bir şeyler uydurdu. ‘Bu kadar sıradan bir olaydan bu biçimde şey olur mu?’ diye düşündüler. ‘Yok şu da vardır bu da vardır’ dediler. Herbiçimde Aziz Bey’e olayı sorsalar çıkıp her şeyin doğrusunu anlatacak biridir. Her şey kayıtlı, kuyutlu…
“YATIRIM var ise BORÇLANMA NORMAL”
– ‘Aziz Yıldırım mali açıdan enkaz bıraktı’ savları için neler söylersiniz?
Türkiye’deki tüm spor kulüpleri mali manada zahmetli. Bunun biroldukca sebebi var. Biliyorsunuz transferler daima dövizle yapılıyor. Maalesef Türk parası dünyada ‘sert para’ olarak geçmiyor. Konvertibl değil yani. Gelirleriniz TL’ye dönük, harcamalarınız dövizle oluyor. Yatırımlar yapılıyor. Fenerbahçe’nin de meşakkatleri olmuştur. bu biçimde yöneticiler daha epey takviye veriyordu. Ayrıyeten Aziz Bey’in önderliğinde birfazlaca alanda başarılı işler yapıldı. TV’nin kurulması, Fenerium gelirlerinin artması üzere… Bu yatırımlar yapılırken haliyle borçlanmalar oldu. Finansal gereksinimlere ihtiyaç duyuldu. En son Aziz Beyefendi, 2018’de bıraktığı periyotta 450-500 milyon dolar civarında bir borç vardı. Bu benim yöneticilik dönemimde de eleştirdiğim bir bahisti aslına bakarsan.
“ENKAZ DEVRALDIK DEMEK ABARTILI”
– Hangi bahiste tenkitleriniz vardı?
örneğin idareden ayrıldıktan daha sonra 2009 yılında bu hesaplarla ilgili kimi tenkitlerde bulunduğum için bana 3 yıllık süreksiz ihraç cezası verdiler. Gerçi Yargıtay’dan geri döndüm ve haklı olduğum ispatlandı. Dediğim üzere eleştirdiğim şeyler vardı lakin bunlar altından kalkınmayacak bir enkaz, battık bittik manasında değildi. Yeni idare, daha epeyce büyük şirketleri yönetme kültüründen geldiği için birtakım hesapların sürdürülemez olduğunu düşündü. Lakin Fenerbahçe’nin öbür dinamikleri vardı. Bunun anlatıldığı üzere ‘Fenerbahçe öldü bitti’ biçiminde olduğuna inanmıyorum. Şayet o gün enkaz vardı ise o günle bugünü karşılaştırmak lazım. Ne kadar bir düzgünleşme yahut kötüleşme var. Yahut ne kadar futbolcu aldınız, sattınız. Bir tarafa yazarsınız. Hesapta düzgünleşme var ise şayet bunun karşılığında hangi kupalar kazanıldı? Zira tek başına bilançoya para yazmakla olmuyor spor kulüplerinde. Kupalar ve taraftar memnuniyeti lazım. Salt bir bilanço yayınlayıp şu kadar eksideyiz demek hakikat değil. Tamam zorluklar vardı. Bunu kabul ediyoruz. Ancak durum bu kadar dramatik midir bilemem? Şayet berbatsa Türkiye’deki bütün spor kulüpleri tıpkı durumdadır. Hepsi tıpkı teknede zira. Hepsinin büyük finans muhtaçlıkları var. Bakın görüyorsunuz bir türlü yayın ihalesi yapılamadı. Fiyatlar düştü, o oldu bu oldu… Hâlâ sürüncemede.
“COMOLLİ’NİN BALONU ÇABUK PATLADI”
– Transferde Brezilya pazarı Fenerbahçe’de eskisi üzere tercih edilmiyor. Bunun niçini ne olabilir?
Yeni idarenin konsepti tam anlaşılamamakla birlikte dışardan gördüğümüz kadarıyla işi biliyor diye inanılan birini getirip transfer konusunu ona teslim etmek istediler. örneğin Damien Comolli o denli bir tanesiydi. Lakin onun periyodunu fazlaca eleştirdim. Maalesef bizim toplulukta beşerler epeyce çabuk birilerine aşık oluyorlar. Comolli aşıkları, apansızın onu savunarak bize bile toplumsal medyada hücumlarda bulundu. Lakin sonunda da Comolli’nin de balonu patladı. Comolli bir profesyoneldi. Aldı alacağını baktı olmuyorsa bıraktı gitti. Yahut gönderdiler. Lakin burada yani Fenerbahçe’nin ortasında olanların gidecek bir yeri yok. Her vakit buradalar. Onların çalışmaları profesyonelce değil de daha hayli amatör ruhla yapılıyordu. Biz yönetici olarak daima o denli çalıştık.
“TRANSFER İÇİN YALNIZCA GÜZEL BAĞLANTILAR YETMEZ”
– Ali Koç’un transfer siyasetini nasıl değerlendiriyorsunuz?
Yeni konsepte genelde Avrupa’dan oyuncu tercih edildi. O da münasebetler yardımıyla alınacak zannedildi. Diyelim ki sizin Avrupa’daki bir kulübün lideriyle yahut yöneticileriyle bir ilginiz var; bunlar faydalı ve hoş şeyler. Fakat bunlar başlangıç noktası ya da işi bitiren noktalar olamaz. Olmadığını da gördük. Comolli ve daha sonrasındaki devirde hayli kalitesiz oyuncular geldi. Bunun sorumlusu doğal ki idare. Zira sonuncu sonucu veren onlar ve onların getirdikleri sportif yöneticiler. örneğin Hulusi Belgü’nün, ‘Kulübü menajerlere teslim ettiniz’ kelamına sayın lider Ali Koç epeyce kızdı. Orada öbür manalar çıktı. ‘Biz menajerlerle ne yaptık?’ dedi. Alışılmış ki futbolda menajerler kesinlikle kullanılıyor ve ortada finansal ihanet manasında hiç bir şey yok. Fakat kusurlar yapıldı.
“KURGUYU MENAJERLER DEĞİL SİZ YAPACAKSINIZ”
-Size nazaran neydi bu kusurlar?
Menajerlerin ağzına bakarak transferleri yapmaya kalkarsanız bu biçimde birebir duruma 3-4 tane oyuncu alıyorsunuz. Hepsi birbirinden kalitesiz. Fakat sol yahut sağ kanada senelerca oyuncu almıyorsunuz. Menajerler her vakit lazım futbolda. Lakin sizin söylemiş olduğiniz olacak. Kurguyu siz kuracaksınız. daha sonra hangi menajer lazımsa onunla temasa geçeceksiniz. Menajerlerin söylemiş olduğine göre ekip kurmaya kalkarsanız sonuçları maalesef bu biçimde oluyor. 4 yıldır bir şey yapamadık. İsmail Kartal’ın gelmesiyle biraz silkindik. Fakat kâfi değil olağan ki.
“DENİZLİSPOR’UN MOTİVASYONU ŞÜPHELİYDİ”
– bir daha geçmişe dönelim. Son hafta Denizli’de kaçan şampiyonluk maçından bahsetmenizi istiyorum.
Yalnızca o maçta gördüğüm bir şeyi söyleyeyim. bu biçimde Malatyaspor da kümede kalma gayreti veriyordu. Biz Galatasaray ile şampiyonluk yarışındaydık. Her şey son hafta muhakkak olacaktı. Denizli’nin de kümede kalması gerekiyor. Maçın bitimine yaklaşık 10 dakika kala Malatya’nın küme düştüğü belirli oldu. Artık Denizlispor, hangi kararı alırsan alsın ligde kalacaktı. O sırada tribünlerden ‘Malatya düştü, biz kaldık’ formunda telaffuzlar yapıldı. Olağanda Denizlisporlu futbolcuların o andan itibaren rahatlaması gerekirdi. Ama Denizlisporlu yöneticilerin teknik yönetici Nurullah Sağlam ve takımına, ‘Yok yok yok…Bastırın bastırın’ diye bağırdıklarını gördüm. Natürel ki insanların yalnızca kendi sonuçları ile ilgilenmesi futbola yakışan bir şeydir. Lakin olağanda insan olarak o hırsı kaybetmeniz gerekir. Size bu biçimde yukardan baskı yapılması insanın aklına bir sürü soru işareti getiriyor. Benim gördüklerim olağan değildi. Neler olduğunu konuşup ortalığı yine karıştırmaya gerek yok. Herkes o maçta neler yaşandığını biliyor. Orada o gün Fenerbahçe’ye karşı nasıl motive olunduğunu canlı bir biçimde şahit oldum.
“SÜLEYMAN DEMİREL ÜZERE YAPABİLİR!”
– Aziz Yıldırım, geçtiğimiz günlerde by-pass oldu. Size göre Aziz Yıldırım, tekrar lider adayı olur mu? Yahut kendi etrafından birini aday yapar mı?
Evet, Aziz Beyefendi by-pass oldu. Duyduğum kadarıyla sıhhatine kavuşmuş. Sıhhati âlâ. Biliyorsunuz by-pass artık maalesef 40’lı yaşlara kadar indi. Kendisine bu vesileyle sıhhatler diliyorum. yine aday olur mu olmaz mı ben bilemiyorum. İnsanların içini bilemezsiniz. Ancak bu kadar yıl çalıştıktan daha sonra en son ayrılışında kendisine yapılan o beğenilen olmayan davranışlardan dolayı hayli hüzünlü olduğunu biliyorum. Bu hüznünü hafifçeletmek için kendi etrafından birini destekleyebilir. Düşük ihtimal de olsa kendisi de aday olabilir. Bunlar olabilir ya… Biliyorsunuz Süleyman Demirel 6 defa gitti, 7 sefer geldi bu ülkede.
“TARAFTAR OLMAK DA BİR HİZMETTİR”
-Sizin başkanlık hayaliniz var mı?
Ne başkanlık ne de yöneticilik hayalim var. Yöneticilikte yaşadığım gerilimlerden daha sonra taraftar olarak Fenerbahçe ile birlikte olmanın daha hoş olduğunu anladım. Zira fazlaca hada rahat haraket ediyorsunuz. Tamam seviniyorsunuz üzülüyorsunuz. Lakin öteki maça kadar yine unutuyorsunuz. Fakat yönetici hele hele lider olduğunuz vakit hayatınızdan epey şeyler vermek zorundasınız. Bir de Fenerbahçe’yi seviyorsanız. İlla yönetici yahut lider olmaya gerek yok. Bugün bir bilet alıp maça gitmek bile Fenerbahçe’ye hizmettir.
“ALİ KOÇ TEK BAŞINA HAREKET EDİYOR”
– Lider Ali Koç’un performansını nasıl buluyorsunuz? Arkaları ve eksileri nelerdir?
Birkaç artı sayabiliriz ancak yüzde 98’i eksi. Zira geldiğiniz vakit topluluğa verdiğiniz umutlarla şu anki noktada ne şampiyonluk ne de istikrar var. Adeta istikrarsızlığın istikrarını gördük. Fenerbahçe’nin önümüzdeki yıllarını kurtarma, yapılanma manasında ortada yapılmış bir şey yok. Ben burada Ali Bey’in kulübü tek başına yönetme şeklinden dolayı da birfazlaca külfetlerin olduğuna inanıyorum. İrtibat ve şeffaflıkla ilgili de kelamlar verilmişti. Projelerden bahsetmişti ancak bunların gerçekleşmediğini gördük. aslına bakarsan Ersun Yanal’ın geldiği devri hatırlarsanız bir hafta öncesinde lider Ali Koç, televizyona çıkıp, ‘Taraftara sesleniyorum. Toplumsal medyada Ersun Yanal için bir aktivite başlattınız. Bunu lütfen yapmayım. Ne geçmiş ne bugün ne de yarınki planlarımda Ersun Yanal yok’ demişti. Bir hafta daha sonra da onu alması çelişkiydi. Ben bunu Ersun Yanal ismi özelinde söylemiyorum. Liderin stilinin yanlış olduğunu anlatmak istiyorum. Bu üslup beni endişelendirdi. Endişelendirmeye de devam ediyor.
“HİSLERLE KULÜP YÖNETİLMEZ”
-Nedir bu kaygınızın niçini?
örneğin bu sene Pereira’dan daha sonra Zeki Murat Göle’yi nazaranve getirdi. Akabinde İsmail Kartal ile anlaştı. niye Zeki Murat Göle ile devam etmedin yahut niye çabucak İsmail Kartal’I getirmedin. aslına bakarsan İsmail Hoca, boşta duruyordu. Yani daima son anda bir şeyler yapılmaya çalışılıyor. Daha evvel İsmail Kartal gelseydi bu puan farkı da olmayabilirdi. Biraz plansızlık ve anlık hislere nazaran yönetilen bir Fenerbahçe var. Kimse bunu beklemiyordu. Herkes ileriye yönelik planlar yapacağını zannediyordu. Ayrıyeten bir sürü havuzlardan bahsedildi. Millet havuza atladı. Havuzda su yok. Çakıldılar betona.
“AZİZ YILDIRIM DİKTATÖR DEĞİLDİ”
-Sizin devrinizde Nihat Özdemir, Murat Özaydınlı, Mahmut Uslu, Atilla Kıyat üzere isimler sorumluluk alırdı. Şimdiki idarede Ali Koç’un yükünü hafifçeletecek yönetici de yok güya.
Mesleklerine, CV’lerine baktığımız vakit kesinlikle pahalı arkadaşların olduğunu görürüz. örneğin bizim devrimizde Aziz Beyefendi için daima şöyleki denirdi; ‘Ya bu adam diktatör mü?’ diye. O denli bir şey yoktu. Biz idarede her şeyi tartışırdık. Bakın istifa eden Metin Şen’in söylemiş olduği bir laf var; ‘Biz hiç idarede futbol konuşmadık’ formunda. Ya biz Aziz Beyefendi periyodunda her şeyi konuşurduk. Yedek üyelerin bile oylamaya ve fikirlerini beyan etmeye hakkı vardı. Herkes konuşurdu.
“BAŞKAN YÖNETİCİLERE PAS VERMİYOR!”
– Evet, söylemiş olduğiniz üzere futbol kamuoyunda Aziz Yıldırım için ‘diktatör’ benzetmeleri yapılırdı.
Doğal ki diktatör üzere değildi. Fenerbahçe’nin tüzük yapısı prestiji ile en son liderin dediği olur. Lakin biz Aziz Beyefendi ile konuştuğumuz vakit onu ikna edebiliyorduk. Ben şu anda idarede bulunan bu kıymetli arkadaşların katkıda bulunma fırsatını elde edemediklerine inanıyorum. Yani onlara o fırsat verilmiyor. Yoksa o insanların benden, Murat Bey’den Atilla Paşa’dan bir farkı yok ki. Onlar da pahalı beşerler. Lakin tabiri caizse onlara top gelmiyor ki vursunlar. Ali Bey’in idare şekli değişik.
“DEVRİM YAPACAKLARSA ALMAN GETİRSİNLER”
– Fenerbahçe’de büyük olasılıkla teknik yönetici değişikliği yapılacak. Siz olsanız kimi teknik yöneticiliğe getirirdiniz?
Bunu söylemek için altında yatan pek epey etkeni de hesaba katmak lazım. Artık siz para verebilecek durumda mısınız? Finansal Fair Play bu sene bitiyor. Lakin federasyonda harcama limitleri var. Bunlar da etkenler. Bence İsmail Kartal’ın bu başarılı çıkışını idare de beklemiyordu. Alışılmış ki o biraz hesapları değiştirdi. Siz hangi kalıptan ilerleyeceksiniz. Şayet harcayacağınız bu paralara İsmail Kartal uyuyorsa onunla devam etmek hakikat olur. ‘Hayır, biz ihtilal yapacağız, bizden daha sonra da Fenerbahçe artık bu biçimde devam etsin’ derseniz ki bunu Bayern Münih, Liverpool üzere kulüplerde görüyoruz bu biçimde daha epey paralar harcayacağınız manasına geliyor. bu biçimde bir durumda ben Alman ekolünden bir hocayı tercih ederdim.
“LÖW DEĞİL NAGELSMAN ÜZERE BİRİ LAZIM”
– Bu isim Johachim Löw mü olurdu pekala?
Löw’ün elinin altında dünyanın en güzel liglerinde oynayan futbolcular var. İngiltere, İspanya, Fransa, İtalya, Almanya’da oynayanlar üzere. Ne yapıyor en iylerini seçiyor. O sakatlanmış yahut formsuz olmuş fark etmiyor ki. Onun yerine oburunu alıyor. Yani Ulusal Kadro teknik yöneticiliği ile hele Alman Ulusal Ekip hocalığı ile kulüp hocalığı fazlaca farklı şeyler. Onun burada başarılı olma garantisi olmadığı üzere biraz da düşük görüyorum. Bu Löw’ün makûs bir hoca olduğu manasına gelmez. Siz Löw’ü Türk Ulusal Grubu’nun başına getirin bakalım. Yapabilir mi? Güç… Ununu elemiş duvara asmış bir hoca değil de Nagelsman üzere genç ve uzun yıllar bu meslekte kalıp başarılı olmayı hedefleyen proje hocalarını tercih ederdim. Bu da birinci etapta Alman bir hoca olurdu.
“JESUS, MADEM BÜYÜK HOCA niye SEÇKİN LİGLERDE YOK”
– Son günlerde Jorge Jesus ismi tartıda. Sizce Jesus Fenerbahçe’ye gelir mi?
Valla parayı verirsen gelir üzere gözüküyor. Yalnızca bağlı bir işe benziyor. Adamın yıllık maliyeti 10 milyon Euro olacak diyorlar. Bilmem yanlışsız mu palavra mı? hiç bir şey anlatmadıkları için daima sağdan soldan duyduklarımızla yorum yapabiliyoruz. Bence Jesus tazı bir hoca da Fenerbahçe’ye uygun biri değil ki. Çok büyük bir hoca olduğu anlatılıyor. Şayet bu biçimde niye onu bir İngiltere yahut İspanya’da bakılırsamedik. Fenerbahçe’de bence hoca krizi yok. Şu an bir hoca sonucu gerekiyor. ‘İsmail Kartal ile mi yola devam etmeliyiz?’ yoksa ‘Yeni bir konseptle gelecek ismine yabancı bir hoca mı getirmeliyiz?’ onun sonucunı vermeleri gerekir.
“MESUT ÖZİL, DAHA GÜZELİNİ VEREBİLİRDİ”
– Mesut Özil’in takım dışı bırakılma sonucunı destekliyor musunuz?
Biz içeride neler yaşandığını bilmiyoruz. Mesut, fazlaca güzel bir profesyonel. Kalkıp da sağda solda boşboğazlık yapmayacak bir adam. Sessizliğini koruyor. O da takdir edilmesi bir şey. Konuşmuyor ve mesleğine saygılı biri. Mesut’tan biz faydalanabilirdik. Fenerbahçe’ye daha faydalı olabilirdi. Ligin birinci yarısındaki Galatasaray maçındaki performansını hatırlıyorsunuz. Mesut, fazlaca değerli bir oyuncu. İngiltere’deki son devirde düşüş gösterse de Türkiye için o fizik durumu kâfi olabilirdi. Lakin onu boşladı burada. niçinlerini bilmiyorum. Şayet ayrılacaksa da güzellikle ayrılmalı. Kaldı ki Türkiye’de yaşamayı seçmiş ve burada kalmak istiyor. Yeterli bir hazırlık dönemi geçirse önümüzdeki devir kadroya katlı sağlayabilir. şayet olmazsa esasen büyük ihtimalle Amerika’ya gidecek diye düşünüyorum.
“KİM BİLİR DAHA NE ‘ARDA’LAR VARDIR?”
– Türk futbolunun en büyük sorunu nedir?
Bence kendi kaynaklarımızı kullanamamız en büyük problemimiz. Oyuncu yetiştirme ismine yapılan yatırımların eksik olması yahut çarçur edilmesi. Bugün Türkiye’de bir Arda Güler çıkıyorsa, bizim şu anda bilmediğimiz ne ‘Arda’lar vardır. Bu ülkenin çocukları yurt haricinde yetiştikleri vakit güzel oyuncular oluyorlar da Türkiye’de mi düzgün futbolcu olamıyorlar? Bir de ülkemizde liyakata yönelik yatırımlar yok. örneğin diyelim ki ben bir makama geliyorum. Seni tanıyorum. Ve diyorum ki sen gel. Ötekini tanıyorum. Arkadaşım sen gel… Ayrıyeten Türk futbolunda sabır yok. bir daha yapılanma, geleceğe yönelik atılımlar acı yollardan geçiyor. Bu yüzden sabır lazım. Biz hali hazırda Türk futbol ekolünü meydana getirememişiz. Bir ekolümüz yok. Biz niye oyuncu yetiştiremiyoruz? niye daima yurt dışı transferlerine gereksinim duyuyoruz?
“YABANCILARA HUDUT ŞART”
– Yabancı sonu için görüşünüz nedir pekala?
Bence yabancı oyuncu hududu güzel bir şey. Bir hudut koyarsanız mecburen içerden oyuncu yetiştirmeye başlarsınız. esasen kulüplerin finansal kurtuluşu da kendi altyapılarından oyuncular yetiştirmeleridir. Yoksa siz buna 15 verin, şuna 20 verin derseniz bu biçimde batarsınız. Ancak Brezilya’da kulüpler batmıyor. Daima satıyorlar.
“SPOR YASASI TEK BAŞINA YETMEZ”
– Yeni spor yasası için fikirleriniz neler?
Finansal manada faydalı olabilir lakin Türk futbolunu tek başına bu yasanın kurtaracağına inanmıyorum. Altyapı mecburiyetleri, okullara futbolun girmesi üzere mevzular da değerli. Kabiliyetli bulunmasına karşın maddi imkansızlıklardan dolayı futbola devam edemeyen çocuklarımız var.
“NİHAT ABİ, HER ŞEYE HAKİM DEĞİLDİ”
– Fenerbahçe’deki eski çalışma arkadaşlarımızda Nihat Özdemir’in TFF Başkanlığı’ndan istifa etmesini nasıl yorumluyorsunuz?
Kendisine Nihat Abi derim. Benim ağabeyimdir. Onun yöneticilik vasıflarının yüksek olduğunu bilen biriyim. Yani uzlaştırmacıdır, sorun çözücüdür. Bir de rasyonel insandır. Ben rahatsızlıklarının olduğunu hissediyordum. Hatta iki sene evvel ‘Büyük problemleri var’ diye bir tweet atmıştım. Zira siz TFF lideri olduğunuz vakit her şeye hakimsiniz demek değil ki. Biroldukça evvelden gelen yapılar var. Bunları değiştirmek, düzeltmek kolay olmuyor. Nihat Ağabey’in çok rahatsızlıklar yaşadığını biliyorum. Sonunda da bıraktı. Bu federasyonun seçilme üslubunu da değiştirmek lazım. Kimler federasyonda vazife yapabilir? Yahut şu kadar kontenjan olmalı denmeli. örneğin iki tane eski ulusal futbolcu yahut teknik yönetici, bir tane sıhhatle ilgili profesör tabip, dış münasebetler için emekli bir diplomat üzere… Bu profili bir daha düzenlemek gerek. Artı Türkiye Futbol Federasyonu’nun okullara kadar inmesi lazım. Yani okullardaki yetenekli futbolcuları keşfedecek kadar yapılanmalı.
“6-0’LIK MAÇTA AZAR İŞİTTİM”
-Unutamadığınız bir olay yahut maç var mı?
6-0’lık Galatasaray maçını unutamıyorum. O gün protokolde oturuyordum. Genelde locada izliyordum. Tabi protokolde oturunca devlet erkanı da orda oluyor. Üçüncü golden daha sonra yönetici olduğumu unuttum. Yalnızca taraftar olduğumu hatırladım. Aziz Beyefendi, beni ikaz etti. Yani o kadar atlayıp zıplamaya başladık ki, ‘Ya biraz yavaş ol. Kendine gel’ dedi. (Gülerek) Ardımda da merhum Galatasaray lideri Özhan Canaydın oturuyordu. O da bana ‘Hakancım, bir yerini acıtmadın değil mi?’ dedi. Çok utanmıştım. Kendisi büyük centilmendi.
“HİÇ BİR VAKİT KEŞKE DEMEDİM”
– Pişmanlık duyduğunuz yahut keşke söylemiş olduğiniz bir şey var mı?
Benim ömrümde hiç bir vakit keşke yoktur. Keşke, dünyada inanın ömrünü zehir eden tek sözdür. Ben hiç keşke demedim. Herkese naçizane tavsiyem; keşkeler insanın ömrünü çürütür, mutsuz eder. Diğer da hiçbir işe yaramaz. Mümkün olsa da keşke kelamını lugattan kaldırabilsek.
“FENERBAHÇE HAYALLERİME GİRİYOR”
– Gelecekle ilgili bir planınız yahut hayaliniz var mı?
yıllardır bir hayalim var. O da biri Fenerbahçe olmak üzere iki tane Türk ekibinin Şampiyonlar Ligi’nde final oynamalarıdır. Olağan ki Fenerbahçe’nin kazanmasını istiyorum. kimi vakit bu hayalim düşlerime da giriyor. Bunu görmeden ölmek istemiyorum.
KİMLİK KARTI
İsmi soyadı: Hakan Bilal Kutlualp
Doğum tarihi: 1966
Doğum yeri: İstanbul
Eğitim durumu: Yüksek Lisans (İşletme Fakültesi)
Mesleği: İş insanı
Futbol mesleği: Fenerbahçe İdare Heyeti Üyeliği, Dış Bağlardan Sorumlu Asbaşkan.
Onun ismini evvel Alex de Sousa’nın Fenerbahçe’ye transferinde duyduk. Brzelya’dan İstanbul’a geldiğinde o vardı. Van Hooijdonk, Marcio Nobre, Stephen Appiah, Nicolas Anelka, Stjepan Tomas üzere isimlerin takımla katılmasında hissesi oldu. Taraftarlar içinde ‘transfer sihirbazı’ ismini aldı. çabucak sonrasında devrin Fenerbahçe Lideri Aziz Yıldırım ile ortası bozulunca idareden ayrıldı. Sarı lacivertlilerin kıymetli isimlerinden Hakan Bilal Kutlualp ‘Maskesiz Söyleşiler’e konuk oldu.
“DOĞUŞTAN FENERBAHÇELİYİM”
– Fenerbahçe sevdası ne vakit başladı?
Bana sorsanız nasıl Türkçe öğrendiniz? Bilmiyorum derdim…Annemden babamdan öğrenmişimdir herbiçimde. Türkçe’yi nereden öğrendiğimi bilmiyorsam Fenerbahçelilikte o denli. Zira bütün aile, sülale hepsi Fenerbahçeli. Küçüklükten o denli büyümüşüz. Fenerbahçelilik aşkı ailemden geçmiş diyebiliriz.
“AZİZ BEYEFENDİ İLE ULUSAL MAÇLARA GİDERDİK”
– Fenerbahçe idaresine girişiniz nasıl gerçekleşti?
İdareye girmedilk evvel Aziz (Yıldırım) Bey’i tanıyordum. Ortak fazlaca uygun bir Fenerbahçeli arkadaşımız vardı. Merhum Turgay Aksoy. Birkaç sefer A Ulusal Kadro maçlarına birlikte gitmiştik. ondan sonrasında Turgay Aksoy, beni Aziz Bey’e tavsiye etmiş. Fenerbahçe idaresine girmek o denli nasip oldu.
“YÖNETİCİ OLUNCA KİLO KAYBETTİM”
– Yönetici olduktan daha sonra hayatınızda ne üzere değişiklikler yaşandı?
Öncelikle gerilim ve yoğunluktan kilo vermiştim. Onu hatırlıyorum. (Gülerek). Zira büyük bir sorumluluk almıştım. Kendi şirketlerinizde yanlış yapsanız ceremesini kendiniz çekiyorsunuz, kimseye hesap vermiyorsunuz. Ama bu biçimde büyük bir toplulukta sorumluluk üzerinizde olduğu vakit yanılgı yapmaktan fazlaca korkuyorsunuz. Kılı kırk yarıyorsunuz. Ondan dolayı insan yöneticiyken huzursuz oluyor. Kendinizi büyük bir topluluğa hesap vermek zorunda hissediyorsunuz.
“ALEX, PES ETMEK ZORUNDA KALDI”
– Fenerbahçeliler ve Türk futbolseverler sizi Alex transferinde tanıdı. Transfer sürecinde neler yaşandı?
Christoph Daum ile anlaştığımız vakit onun transfer listesinde Alex vardı. Hatta iki tane Alex vardı. Biri o periyot PSV Eindhoven giden ondan sonrasında Chelsea’ye transfer olan stoper Alex (Rodrigo). Bir de bizim Alex de Souza. Alex, o sırada Brezilya Ulusal Takımı’nda oynuyordu. Cruzerio’nun da ekip kaptanıydı. Çok yeterli oynuyordu. Hatta Daum’a demiştim ki: ‘Hoca, Alex’i istiyorsun tamam da bunu nasıl alacağız?’ daha sonrasında görüşmeler başladı. Çok uzun sürdü. Yaklaşık 1 yıl kadar transferi için uğraştık. O kadar fazlaca Brezilya’ya gidip geldik ki adam sonunda pes etti.
“TÜRKİYE ONLAR İÇİN SORU İŞARETİYDİ”
– Alex’in Türkiye’ye gelmedilk evvel çekinceleri mi vardı?
Eşinin sıhhati daha doğrusu doğumuyla ilgili bir durum kelam konusuydu. Eşi, daha evvelki hamileliğinde sorun hayatıştı. Brezilya dışına da çıkmayı düşünmüyorlardı. Zira Parma’da pek güzellerine gitmeyen kısa bir devir geçirmişlerdi. Türkiye’yi de tanımıyorlardı. Maalesef ülkemizin hak ettiği imajına yurt haricinde rastlayamıyoruz. Lakin buraya gelip yaşadıktan daha sonra Türkiye’ye aşık oluyorlar. Onları yenmek lazımdı. Bunun için çalışmalar yaptık. Hatta buradaki hastanelerin kataloglarını; tabiplerin mesleklerini anlatan çeviriler götürdüm. ‘Bakın bizde bu biçimde dünyaca ünlü hekimlerimiz var’ dedim. özetlemek gerekirsesı Türkiye’nin ne kadar çağdaş ve hoş bir ülke olduğunu anlatmak için birfazlaca evrak, doküman gösterdim. O da kesinlikle araştırdı. Sanırım evvel Carlos Alberto Parreira’ya sordu. daha sonrasında Luciano ve Nobre’den bilgi aldı.
SAO PAULO’DA GERİLİMLİ GÜNLER…
– Hayli meşakkatli bir transfer sürece hayatışsınız.
Evet… Hiç unutmuyorum. Alex ile Sao Paolu’da tekraren yaptığımız görüşmelerin birinde ofiste oturuyorduk. Odada menajeri ve onun birkaç futbolcusu daha vardı. Natürel orada puro falan içiliyordu. O sırada Alex ve gerisinden hanıma ofise girdi. Ben eşini görür görmez gayri ihtiyari puromu söndürdüm. Zira gebe bir bayan içeri girecekti. Baktım öbürleri söndürmüyor. Onları bu bahiste uyardım. Odanın camını açtım. sonrasındasında Alex’in eşi Diana, o gün yaptığım bu jestten dolayı fazlaca etkilendiğini söylemişti. Yani transferin uzamasının sebebi yalnızca para değildi.
“ALEX’E ‘PARACI’ DEMEK YANLIŞSIZ DEĞİL”
– Benim de bu yanıtınıza paralel bir sorum vardı. Alex için ‘Parayı seviyor, paracı’ deniliyor. Bunun için ne dersiniz?
Nasıl bir üretici eserini satarken en yüksek fiyatı almak ister; yahut nasıl bir müteahhit konutunu en âlâ paraya satmak ister… Bu da onun üzere bir şey. Paracı falan yaklaşımlarını gerçek bulmuyorum. Sonuçta bunlar da futbollarını, oyunlarını, emeklerini satan adamlar. Bir futbolcu azamî 15 sene futboldan para kazanabilir. Bu periyodu en âlâ biçimde geçirmek istiyorlar. O açıdan bakarsak dünyada herkes paracıdır. Zira herkes emeğinin karşılığını almak istiyor. Alex üzere bir oyuncu bizde 2 milyon dolara oynuyordu. örneğin ondan sonrasında alınan Mateja Kezman, yaklaşık 4 milyon dolara yani iki misli bir maaş karşılığında geldi. O yüzden Alex için ‘paracı’ yakıştırmalarını gerçek bulmuyorum.
“AYAK AYAK ÜSTÜNE ATTI DİYE GİTMEDİ”
-Alex-Aziz Yıldırım gerginliğinin niçini neydi pekala?
Bu bahiste fazlaca spekülasyonlar yapıldı. Lakin Alex ile liderin içinde yaşanan sorunun; işte ‘Alex yak ayak ayak üstüne attı, tweet attı, telefona baktı’ya indirgenecek bir şey olduğunu sanmıyorum. O periyot ben ayrılmıştım. Bana nazaran fazlaca büyük yanlışlıklar yapıldı. Zira Alex üzere bir oyuncuyu kaybetmemiz gerekiyordu. En azından 1-2 sene daha oynayabilirdi. Toplulukta gereksiz kırgınlıklar, hüzünler yarattı. Doğal ki asıl olan Fenerbahçe’dir, kimse Fenerbahçe’den büyük değildir. Lakin Fenerbahçe, genelde kıymetlerine sahip çıkmış bir kulüptür. Kulübün orada yaptığı vefasızlığı taraftar onun heykelini dikerek onu giderdi. Fakat gerçek sıkıntıların ne olduğunu bugüne kadar hiç bilmedim. Yaşandı, geçti. Alex, Fenerbahçe tarihli yerini aldı. Bence en kıymetlisi bu.
“AYKUT KOCAMAN, ALEX’İ niye KISKANSIN?”
– Alex, birebir biçimde Aykut Kocaman’la da sorun yaşadı. Aykut Kocaman’ın kendi gol sayısını geçmesin diye Alex’i bilerek oynatmadığı tez ediliyor. Bir nevi olayın ‘kıskançlık’ olduğu ileri sürülüyor.
Ben ikisini de tanıyorum. İkisi de akıllı, zeki beşerler. Aykut Hoca’ya nazaran Alex, az koşan bir oyuncu. Alex ise ‘Bu benim oyun usulüm. Brezilya Ulusal Takımı’nda da bu biçimde oynadım’ diye düşünüyor. Ben gol sayısını geçip geçmeme üzere kısır ve çocukça bir niçine bağlı olduğuna inanmıyorum. Aykut Hoca’nın futbol mantalitesine uymamış olabilir ki dünyada fazlaca sayıda bu biçimde oyuncular var. Koşmazlar fakat topu koşturur, sonuç alır. Kimi oyuncular vardır, her insanın 10 kilometre koştuğu bir maçta 14 kilometre koşar. Yani bir oyuncunun kalitesi hayli gol attı yahut hayli koştu ile ölçülecek bir şey değil. O yüzden Aykut Hoca’nın onu kıskandığını söylemek çocukça ve fazlaca yanlış. Tahminen oyun sitemine uymuyordur. Kıskançlık niçin olsun. Aykut Kocaman da Fenerbahçe’nin bir efsanesi. Bu usul çekişmeler ve dedikodular yanlışsız değil.
“ANELKA’NIN İŞİNİ İSTANBUL’A BIRAKMADIK”
– Nicolas Anelka transferinde de siz başroldeydiniz. O transferden de özetlemek gerekirse bahseder misiniz?
bu biçimde Anelka, Manchester City’de oynuyordu. Kulüple standart pazarlıklar yaptık fakat menajerleri beni fazlaca uğraştırdı. 2005 yılının 30 Ocak Pazar gecesi çektiğimiz son restlerden daha sonra Türkiye’ye özel jetle dönmek için Paris’teki havalimanına geldim. Yanımda kulübün medya sorumlusu Mehmet Çatay da vardı. Kendisi transfer olmadı diye fazlaca üzülmüştü. Pilota İstanbul’a gideceğimizi söylemiş oldum. Kalkmamıza yaklaşık 20 dakika vardı. O sırada Anelka’nın menajerleri aradı. ‘Tamam, anlaşmak için geliyoruz’ dediler. Bizimle İstanbul’a gelmek istediler. ‘Yok, burada yani Paris’te imzalayacağız o denli gideceğiz’ dedim. Zira Türkiye’ye geldikten daha sonra sizin elinizdeki kartlar zayıflar. Onların istediklerini yerine getirmek zorundasınız. Mutabakat havalimanında imzalandı. daha sonra daima birlikte İstanbul’a geldik.
“TRANSFERLERDE TEMELİ DAUM İLE ATTIM”
-Sizi hangi yabancı transferlerde birebir tesirli oldunuz?
Evvel hoca ile başlayalım. Christoph Daum var. Futbolcu olarak da Van Hooijdonk, Fabio Luciano, Marcio Nobre, Stjepan Tomas, Nicolas Anelka, Alex de Souza ve Stephen Appiah.
“NOBRE HİÇ HESAPTA YOKTU”
– Bu transferlerden hangisinde fazla bir efor sarf etmediniz?
Genelde hepsi zordu fakat biz Alex ile uğraşırken Nobre’yi fark ettik. Dürüst olmak gerekirse Nobre’yi bilmiyorduk. Nobre, başkalarına nazaran daha rahat bir transfer oldu. Bize epeyce katkı sağladı. Gelir gelmez grubun en golcü ismi oldu. Şampiyonlukta büyük hissesi vardı.
“BANA GELEN FAXLARA ORTAK ÇIKTI!”
– Aziz Yıldırım’ın adeta sağ kolu iken ile aranız niye açıldı?
Valla komik bir şeydi. (Gülerek). O devir Fenerbahçe kartı ile ilgili bir projemiz vardı. Aziz Beyefendi de kulübün kurumsallaşması için dışardan Levent Ersalman’ı CEO olarak nazaranve getirdi. Çok başarılı ve yeterli bir arkadaştı. O periyot Aziz Beyefendi, o arkadaş İngilizce biliyor diye transferlerle kendisi ilgilenmek istedi. Onunla birkaç deneme yaptı. O periyot Anelka’ya İngiltere’den bir teklif vardı. Hiç unutmuyorum. Bir gün trafik yoğunluğundan dolayı idare konseyi toplantısına geç kalmıştım. Toplantıya gireceğim sırada Dış İlişkiler’de çalışan Turgut Acar abimiz, ‘Hakan Beyefendi, size bir fax var’ dedi. Ben de faxı okudum ve teşekkür ettim. O da bana, ‘Bunun bir fotokopisini almam lazım. Liderin talimatı var. Hakan’a gelecek olan her evrağın fotokopisini bana gönder’ dedi.
“MEĞER SON TOPLANTIYA GİRMİŞİM”
-Sizin reaksiyonunuz ne oldu?
‘Tamam, aslını Aziz Bey’e veririm’ diyerek toplantıya girdim. Belirli bir süre daha sonra görüşmede orta oldu. Aziz Bey’in yanına gittim ve faxı ona verdim. Kendisi ‘Konu nedir?’ diye sordu. ‘Başkanım, Anelka için İngiltere’den gelen teklif. Siz faxın fotokopilerini istiyormuşsunuz. Buyrun size aslı’ dedim. Lider da ‘Sana niçin özel fax geliyor. O denli şey olur mu?’ diye söylendi. ‘Bana gelmedi. Bakın burada Fenerbahçe kulübü yazıyor. Yalnızca Dış Münasebetlerden Sorumlu Asbaşkan olduğum için benim dikkatime yazıyor’ diye karşılık verdim. O da ‘Haa peki’ dedi lakin yanlış yaptığını anladı ve biraz bozuldu. Bu defa CEO Levent Ersalman’a dönerek, ‘O İngiliz kulübüne telefon aç. Onlara hadlerini bildir’ dedi. Lider haklıydı. Zira Anelka’nın başını karıştırıyorlardı. daha sonra Levent Ersalman dışarı çıkıp telefonla onları aradı. Ben o günden daha sonra tekrar idare toplantılarına katılmadım. Üç kere gitmeyince üyeliğiniz düşer. bu biçimde bir gerginliğimiz oldu.
“SENİNLE ÇALIŞMAM DEYİNCE İSTİFA ETTİM”
-Siz ne vakit istifa ettiniz?
Bu hadiseden 3 ay daha sonra Divan Heyeti toplantısı oldu. Aziz Beyefendi, ‘Ben seninle çalışmam. Senin olduğun toplantıya girmem’ dedi. Kulübün lideri yöneticiden her vakit daha kıymetlidir. Ben de sonraki gün istifa ettim. Aslında ortada büyük bir olay yoktu. Hani derler ya incir çekirdeğini doldurmayacak şeyler… Ona emsal bir durum oldu. Kısmet öyleymiş. Yoksa hayli sıkı çalışırdık Aziz Bey’le. Gerçi ben kendisiyle hala konuşmuyorum, görüşmüyorum. örneğin ben gece her vakit onu arayabilirdim. Hangi saatte olursa olsun konutuna gidebilirdim. Bana o ayrıcalığı tanımıştı. Ancak o günkü görüşmede ortamızda bir frekans bozukluğu oldu. Yoksa o güne kadar bir sorun yaşanmamıştı. çabucak sonrasında hayli spekülasyonlar yapıldı. Herkes başından bir şeyler uydurdu. ‘Bu kadar sıradan bir olaydan bu biçimde şey olur mu?’ diye düşündüler. ‘Yok şu da vardır bu da vardır’ dediler. Herbiçimde Aziz Bey’e olayı sorsalar çıkıp her şeyin doğrusunu anlatacak biridir. Her şey kayıtlı, kuyutlu…
“YATIRIM var ise BORÇLANMA NORMAL”
– ‘Aziz Yıldırım mali açıdan enkaz bıraktı’ savları için neler söylersiniz?
Türkiye’deki tüm spor kulüpleri mali manada zahmetli. Bunun biroldukca sebebi var. Biliyorsunuz transferler daima dövizle yapılıyor. Maalesef Türk parası dünyada ‘sert para’ olarak geçmiyor. Konvertibl değil yani. Gelirleriniz TL’ye dönük, harcamalarınız dövizle oluyor. Yatırımlar yapılıyor. Fenerbahçe’nin de meşakkatleri olmuştur. bu biçimde yöneticiler daha epey takviye veriyordu. Ayrıyeten Aziz Bey’in önderliğinde birfazlaca alanda başarılı işler yapıldı. TV’nin kurulması, Fenerium gelirlerinin artması üzere… Bu yatırımlar yapılırken haliyle borçlanmalar oldu. Finansal gereksinimlere ihtiyaç duyuldu. En son Aziz Beyefendi, 2018’de bıraktığı periyotta 450-500 milyon dolar civarında bir borç vardı. Bu benim yöneticilik dönemimde de eleştirdiğim bir bahisti aslına bakarsan.
“ENKAZ DEVRALDIK DEMEK ABARTILI”
– Hangi bahiste tenkitleriniz vardı?
örneğin idareden ayrıldıktan daha sonra 2009 yılında bu hesaplarla ilgili kimi tenkitlerde bulunduğum için bana 3 yıllık süreksiz ihraç cezası verdiler. Gerçi Yargıtay’dan geri döndüm ve haklı olduğum ispatlandı. Dediğim üzere eleştirdiğim şeyler vardı lakin bunlar altından kalkınmayacak bir enkaz, battık bittik manasında değildi. Yeni idare, daha epeyce büyük şirketleri yönetme kültüründen geldiği için birtakım hesapların sürdürülemez olduğunu düşündü. Lakin Fenerbahçe’nin öbür dinamikleri vardı. Bunun anlatıldığı üzere ‘Fenerbahçe öldü bitti’ biçiminde olduğuna inanmıyorum. Şayet o gün enkaz vardı ise o günle bugünü karşılaştırmak lazım. Ne kadar bir düzgünleşme yahut kötüleşme var. Yahut ne kadar futbolcu aldınız, sattınız. Bir tarafa yazarsınız. Hesapta düzgünleşme var ise şayet bunun karşılığında hangi kupalar kazanıldı? Zira tek başına bilançoya para yazmakla olmuyor spor kulüplerinde. Kupalar ve taraftar memnuniyeti lazım. Salt bir bilanço yayınlayıp şu kadar eksideyiz demek hakikat değil. Tamam zorluklar vardı. Bunu kabul ediyoruz. Ancak durum bu kadar dramatik midir bilemem? Şayet berbatsa Türkiye’deki bütün spor kulüpleri tıpkı durumdadır. Hepsi tıpkı teknede zira. Hepsinin büyük finans muhtaçlıkları var. Bakın görüyorsunuz bir türlü yayın ihalesi yapılamadı. Fiyatlar düştü, o oldu bu oldu… Hâlâ sürüncemede.
“COMOLLİ’NİN BALONU ÇABUK PATLADI”
– Transferde Brezilya pazarı Fenerbahçe’de eskisi üzere tercih edilmiyor. Bunun niçini ne olabilir?
Yeni idarenin konsepti tam anlaşılamamakla birlikte dışardan gördüğümüz kadarıyla işi biliyor diye inanılan birini getirip transfer konusunu ona teslim etmek istediler. örneğin Damien Comolli o denli bir tanesiydi. Lakin onun periyodunu fazlaca eleştirdim. Maalesef bizim toplulukta beşerler epeyce çabuk birilerine aşık oluyorlar. Comolli aşıkları, apansızın onu savunarak bize bile toplumsal medyada hücumlarda bulundu. Lakin sonunda da Comolli’nin de balonu patladı. Comolli bir profesyoneldi. Aldı alacağını baktı olmuyorsa bıraktı gitti. Yahut gönderdiler. Lakin burada yani Fenerbahçe’nin ortasında olanların gidecek bir yeri yok. Her vakit buradalar. Onların çalışmaları profesyonelce değil de daha hayli amatör ruhla yapılıyordu. Biz yönetici olarak daima o denli çalıştık.
“TRANSFER İÇİN YALNIZCA GÜZEL BAĞLANTILAR YETMEZ”
– Ali Koç’un transfer siyasetini nasıl değerlendiriyorsunuz?
Yeni konsepte genelde Avrupa’dan oyuncu tercih edildi. O da münasebetler yardımıyla alınacak zannedildi. Diyelim ki sizin Avrupa’daki bir kulübün lideriyle yahut yöneticileriyle bir ilginiz var; bunlar faydalı ve hoş şeyler. Fakat bunlar başlangıç noktası ya da işi bitiren noktalar olamaz. Olmadığını da gördük. Comolli ve daha sonrasındaki devirde hayli kalitesiz oyuncular geldi. Bunun sorumlusu doğal ki idare. Zira sonuncu sonucu veren onlar ve onların getirdikleri sportif yöneticiler. örneğin Hulusi Belgü’nün, ‘Kulübü menajerlere teslim ettiniz’ kelamına sayın lider Ali Koç epeyce kızdı. Orada öbür manalar çıktı. ‘Biz menajerlerle ne yaptık?’ dedi. Alışılmış ki futbolda menajerler kesinlikle kullanılıyor ve ortada finansal ihanet manasında hiç bir şey yok. Fakat kusurlar yapıldı.
“KURGUYU MENAJERLER DEĞİL SİZ YAPACAKSINIZ”
-Size nazaran neydi bu kusurlar?
Menajerlerin ağzına bakarak transferleri yapmaya kalkarsanız bu biçimde birebir duruma 3-4 tane oyuncu alıyorsunuz. Hepsi birbirinden kalitesiz. Fakat sol yahut sağ kanada senelerca oyuncu almıyorsunuz. Menajerler her vakit lazım futbolda. Lakin sizin söylemiş olduğiniz olacak. Kurguyu siz kuracaksınız. daha sonra hangi menajer lazımsa onunla temasa geçeceksiniz. Menajerlerin söylemiş olduğine göre ekip kurmaya kalkarsanız sonuçları maalesef bu biçimde oluyor. 4 yıldır bir şey yapamadık. İsmail Kartal’ın gelmesiyle biraz silkindik. Fakat kâfi değil olağan ki.
“DENİZLİSPOR’UN MOTİVASYONU ŞÜPHELİYDİ”
– bir daha geçmişe dönelim. Son hafta Denizli’de kaçan şampiyonluk maçından bahsetmenizi istiyorum.
Yalnızca o maçta gördüğüm bir şeyi söyleyeyim. bu biçimde Malatyaspor da kümede kalma gayreti veriyordu. Biz Galatasaray ile şampiyonluk yarışındaydık. Her şey son hafta muhakkak olacaktı. Denizli’nin de kümede kalması gerekiyor. Maçın bitimine yaklaşık 10 dakika kala Malatya’nın küme düştüğü belirli oldu. Artık Denizlispor, hangi kararı alırsan alsın ligde kalacaktı. O sırada tribünlerden ‘Malatya düştü, biz kaldık’ formunda telaffuzlar yapıldı. Olağanda Denizlisporlu futbolcuların o andan itibaren rahatlaması gerekirdi. Ama Denizlisporlu yöneticilerin teknik yönetici Nurullah Sağlam ve takımına, ‘Yok yok yok…Bastırın bastırın’ diye bağırdıklarını gördüm. Natürel ki insanların yalnızca kendi sonuçları ile ilgilenmesi futbola yakışan bir şeydir. Lakin olağanda insan olarak o hırsı kaybetmeniz gerekir. Size bu biçimde yukardan baskı yapılması insanın aklına bir sürü soru işareti getiriyor. Benim gördüklerim olağan değildi. Neler olduğunu konuşup ortalığı yine karıştırmaya gerek yok. Herkes o maçta neler yaşandığını biliyor. Orada o gün Fenerbahçe’ye karşı nasıl motive olunduğunu canlı bir biçimde şahit oldum.
“SÜLEYMAN DEMİREL ÜZERE YAPABİLİR!”
– Aziz Yıldırım, geçtiğimiz günlerde by-pass oldu. Size göre Aziz Yıldırım, tekrar lider adayı olur mu? Yahut kendi etrafından birini aday yapar mı?
Evet, Aziz Beyefendi by-pass oldu. Duyduğum kadarıyla sıhhatine kavuşmuş. Sıhhati âlâ. Biliyorsunuz by-pass artık maalesef 40’lı yaşlara kadar indi. Kendisine bu vesileyle sıhhatler diliyorum. yine aday olur mu olmaz mı ben bilemiyorum. İnsanların içini bilemezsiniz. Ancak bu kadar yıl çalıştıktan daha sonra en son ayrılışında kendisine yapılan o beğenilen olmayan davranışlardan dolayı hayli hüzünlü olduğunu biliyorum. Bu hüznünü hafifçeletmek için kendi etrafından birini destekleyebilir. Düşük ihtimal de olsa kendisi de aday olabilir. Bunlar olabilir ya… Biliyorsunuz Süleyman Demirel 6 defa gitti, 7 sefer geldi bu ülkede.
“TARAFTAR OLMAK DA BİR HİZMETTİR”
-Sizin başkanlık hayaliniz var mı?
Ne başkanlık ne de yöneticilik hayalim var. Yöneticilikte yaşadığım gerilimlerden daha sonra taraftar olarak Fenerbahçe ile birlikte olmanın daha hoş olduğunu anladım. Zira fazlaca hada rahat haraket ediyorsunuz. Tamam seviniyorsunuz üzülüyorsunuz. Lakin öteki maça kadar yine unutuyorsunuz. Fakat yönetici hele hele lider olduğunuz vakit hayatınızdan epey şeyler vermek zorundasınız. Bir de Fenerbahçe’yi seviyorsanız. İlla yönetici yahut lider olmaya gerek yok. Bugün bir bilet alıp maça gitmek bile Fenerbahçe’ye hizmettir.
“ALİ KOÇ TEK BAŞINA HAREKET EDİYOR”
– Lider Ali Koç’un performansını nasıl buluyorsunuz? Arkaları ve eksileri nelerdir?
Birkaç artı sayabiliriz ancak yüzde 98’i eksi. Zira geldiğiniz vakit topluluğa verdiğiniz umutlarla şu anki noktada ne şampiyonluk ne de istikrar var. Adeta istikrarsızlığın istikrarını gördük. Fenerbahçe’nin önümüzdeki yıllarını kurtarma, yapılanma manasında ortada yapılmış bir şey yok. Ben burada Ali Bey’in kulübü tek başına yönetme şeklinden dolayı da birfazlaca külfetlerin olduğuna inanıyorum. İrtibat ve şeffaflıkla ilgili de kelamlar verilmişti. Projelerden bahsetmişti ancak bunların gerçekleşmediğini gördük. aslına bakarsan Ersun Yanal’ın geldiği devri hatırlarsanız bir hafta öncesinde lider Ali Koç, televizyona çıkıp, ‘Taraftara sesleniyorum. Toplumsal medyada Ersun Yanal için bir aktivite başlattınız. Bunu lütfen yapmayım. Ne geçmiş ne bugün ne de yarınki planlarımda Ersun Yanal yok’ demişti. Bir hafta daha sonra da onu alması çelişkiydi. Ben bunu Ersun Yanal ismi özelinde söylemiyorum. Liderin stilinin yanlış olduğunu anlatmak istiyorum. Bu üslup beni endişelendirdi. Endişelendirmeye de devam ediyor.
“HİSLERLE KULÜP YÖNETİLMEZ”
-Nedir bu kaygınızın niçini?
örneğin bu sene Pereira’dan daha sonra Zeki Murat Göle’yi nazaranve getirdi. Akabinde İsmail Kartal ile anlaştı. niye Zeki Murat Göle ile devam etmedin yahut niye çabucak İsmail Kartal’I getirmedin. aslına bakarsan İsmail Hoca, boşta duruyordu. Yani daima son anda bir şeyler yapılmaya çalışılıyor. Daha evvel İsmail Kartal gelseydi bu puan farkı da olmayabilirdi. Biraz plansızlık ve anlık hislere nazaran yönetilen bir Fenerbahçe var. Kimse bunu beklemiyordu. Herkes ileriye yönelik planlar yapacağını zannediyordu. Ayrıyeten bir sürü havuzlardan bahsedildi. Millet havuza atladı. Havuzda su yok. Çakıldılar betona.
“AZİZ YILDIRIM DİKTATÖR DEĞİLDİ”
-Sizin devrinizde Nihat Özdemir, Murat Özaydınlı, Mahmut Uslu, Atilla Kıyat üzere isimler sorumluluk alırdı. Şimdiki idarede Ali Koç’un yükünü hafifçeletecek yönetici de yok güya.
Mesleklerine, CV’lerine baktığımız vakit kesinlikle pahalı arkadaşların olduğunu görürüz. örneğin bizim devrimizde Aziz Beyefendi için daima şöyleki denirdi; ‘Ya bu adam diktatör mü?’ diye. O denli bir şey yoktu. Biz idarede her şeyi tartışırdık. Bakın istifa eden Metin Şen’in söylemiş olduği bir laf var; ‘Biz hiç idarede futbol konuşmadık’ formunda. Ya biz Aziz Beyefendi periyodunda her şeyi konuşurduk. Yedek üyelerin bile oylamaya ve fikirlerini beyan etmeye hakkı vardı. Herkes konuşurdu.
“BAŞKAN YÖNETİCİLERE PAS VERMİYOR!”
– Evet, söylemiş olduğiniz üzere futbol kamuoyunda Aziz Yıldırım için ‘diktatör’ benzetmeleri yapılırdı.
Doğal ki diktatör üzere değildi. Fenerbahçe’nin tüzük yapısı prestiji ile en son liderin dediği olur. Lakin biz Aziz Beyefendi ile konuştuğumuz vakit onu ikna edebiliyorduk. Ben şu anda idarede bulunan bu kıymetli arkadaşların katkıda bulunma fırsatını elde edemediklerine inanıyorum. Yani onlara o fırsat verilmiyor. Yoksa o insanların benden, Murat Bey’den Atilla Paşa’dan bir farkı yok ki. Onlar da pahalı beşerler. Lakin tabiri caizse onlara top gelmiyor ki vursunlar. Ali Bey’in idare şekli değişik.
“DEVRİM YAPACAKLARSA ALMAN GETİRSİNLER”
– Fenerbahçe’de büyük olasılıkla teknik yönetici değişikliği yapılacak. Siz olsanız kimi teknik yöneticiliğe getirirdiniz?
Bunu söylemek için altında yatan pek epey etkeni de hesaba katmak lazım. Artık siz para verebilecek durumda mısınız? Finansal Fair Play bu sene bitiyor. Lakin federasyonda harcama limitleri var. Bunlar da etkenler. Bence İsmail Kartal’ın bu başarılı çıkışını idare de beklemiyordu. Alışılmış ki o biraz hesapları değiştirdi. Siz hangi kalıptan ilerleyeceksiniz. Şayet harcayacağınız bu paralara İsmail Kartal uyuyorsa onunla devam etmek hakikat olur. ‘Hayır, biz ihtilal yapacağız, bizden daha sonra da Fenerbahçe artık bu biçimde devam etsin’ derseniz ki bunu Bayern Münih, Liverpool üzere kulüplerde görüyoruz bu biçimde daha epey paralar harcayacağınız manasına geliyor. bu biçimde bir durumda ben Alman ekolünden bir hocayı tercih ederdim.
“LÖW DEĞİL NAGELSMAN ÜZERE BİRİ LAZIM”
– Bu isim Johachim Löw mü olurdu pekala?
Löw’ün elinin altında dünyanın en güzel liglerinde oynayan futbolcular var. İngiltere, İspanya, Fransa, İtalya, Almanya’da oynayanlar üzere. Ne yapıyor en iylerini seçiyor. O sakatlanmış yahut formsuz olmuş fark etmiyor ki. Onun yerine oburunu alıyor. Yani Ulusal Kadro teknik yöneticiliği ile hele Alman Ulusal Ekip hocalığı ile kulüp hocalığı fazlaca farklı şeyler. Onun burada başarılı olma garantisi olmadığı üzere biraz da düşük görüyorum. Bu Löw’ün makûs bir hoca olduğu manasına gelmez. Siz Löw’ü Türk Ulusal Grubu’nun başına getirin bakalım. Yapabilir mi? Güç… Ununu elemiş duvara asmış bir hoca değil de Nagelsman üzere genç ve uzun yıllar bu meslekte kalıp başarılı olmayı hedefleyen proje hocalarını tercih ederdim. Bu da birinci etapta Alman bir hoca olurdu.
“JESUS, MADEM BÜYÜK HOCA niye SEÇKİN LİGLERDE YOK”
– Son günlerde Jorge Jesus ismi tartıda. Sizce Jesus Fenerbahçe’ye gelir mi?
Valla parayı verirsen gelir üzere gözüküyor. Yalnızca bağlı bir işe benziyor. Adamın yıllık maliyeti 10 milyon Euro olacak diyorlar. Bilmem yanlışsız mu palavra mı? hiç bir şey anlatmadıkları için daima sağdan soldan duyduklarımızla yorum yapabiliyoruz. Bence Jesus tazı bir hoca da Fenerbahçe’ye uygun biri değil ki. Çok büyük bir hoca olduğu anlatılıyor. Şayet bu biçimde niye onu bir İngiltere yahut İspanya’da bakılırsamedik. Fenerbahçe’de bence hoca krizi yok. Şu an bir hoca sonucu gerekiyor. ‘İsmail Kartal ile mi yola devam etmeliyiz?’ yoksa ‘Yeni bir konseptle gelecek ismine yabancı bir hoca mı getirmeliyiz?’ onun sonucunı vermeleri gerekir.
“MESUT ÖZİL, DAHA GÜZELİNİ VEREBİLİRDİ”
– Mesut Özil’in takım dışı bırakılma sonucunı destekliyor musunuz?
Biz içeride neler yaşandığını bilmiyoruz. Mesut, fazlaca güzel bir profesyonel. Kalkıp da sağda solda boşboğazlık yapmayacak bir adam. Sessizliğini koruyor. O da takdir edilmesi bir şey. Konuşmuyor ve mesleğine saygılı biri. Mesut’tan biz faydalanabilirdik. Fenerbahçe’ye daha faydalı olabilirdi. Ligin birinci yarısındaki Galatasaray maçındaki performansını hatırlıyorsunuz. Mesut, fazlaca değerli bir oyuncu. İngiltere’deki son devirde düşüş gösterse de Türkiye için o fizik durumu kâfi olabilirdi. Lakin onu boşladı burada. niçinlerini bilmiyorum. Şayet ayrılacaksa da güzellikle ayrılmalı. Kaldı ki Türkiye’de yaşamayı seçmiş ve burada kalmak istiyor. Yeterli bir hazırlık dönemi geçirse önümüzdeki devir kadroya katlı sağlayabilir. şayet olmazsa esasen büyük ihtimalle Amerika’ya gidecek diye düşünüyorum.
“KİM BİLİR DAHA NE ‘ARDA’LAR VARDIR?”
– Türk futbolunun en büyük sorunu nedir?
Bence kendi kaynaklarımızı kullanamamız en büyük problemimiz. Oyuncu yetiştirme ismine yapılan yatırımların eksik olması yahut çarçur edilmesi. Bugün Türkiye’de bir Arda Güler çıkıyorsa, bizim şu anda bilmediğimiz ne ‘Arda’lar vardır. Bu ülkenin çocukları yurt haricinde yetiştikleri vakit güzel oyuncular oluyorlar da Türkiye’de mi düzgün futbolcu olamıyorlar? Bir de ülkemizde liyakata yönelik yatırımlar yok. örneğin diyelim ki ben bir makama geliyorum. Seni tanıyorum. Ve diyorum ki sen gel. Ötekini tanıyorum. Arkadaşım sen gel… Ayrıyeten Türk futbolunda sabır yok. bir daha yapılanma, geleceğe yönelik atılımlar acı yollardan geçiyor. Bu yüzden sabır lazım. Biz hali hazırda Türk futbol ekolünü meydana getirememişiz. Bir ekolümüz yok. Biz niye oyuncu yetiştiremiyoruz? niye daima yurt dışı transferlerine gereksinim duyuyoruz?
“YABANCILARA HUDUT ŞART”
– Yabancı sonu için görüşünüz nedir pekala?
Bence yabancı oyuncu hududu güzel bir şey. Bir hudut koyarsanız mecburen içerden oyuncu yetiştirmeye başlarsınız. esasen kulüplerin finansal kurtuluşu da kendi altyapılarından oyuncular yetiştirmeleridir. Yoksa siz buna 15 verin, şuna 20 verin derseniz bu biçimde batarsınız. Ancak Brezilya’da kulüpler batmıyor. Daima satıyorlar.
“SPOR YASASI TEK BAŞINA YETMEZ”
– Yeni spor yasası için fikirleriniz neler?
Finansal manada faydalı olabilir lakin Türk futbolunu tek başına bu yasanın kurtaracağına inanmıyorum. Altyapı mecburiyetleri, okullara futbolun girmesi üzere mevzular da değerli. Kabiliyetli bulunmasına karşın maddi imkansızlıklardan dolayı futbola devam edemeyen çocuklarımız var.
“NİHAT ABİ, HER ŞEYE HAKİM DEĞİLDİ”
– Fenerbahçe’deki eski çalışma arkadaşlarımızda Nihat Özdemir’in TFF Başkanlığı’ndan istifa etmesini nasıl yorumluyorsunuz?
Kendisine Nihat Abi derim. Benim ağabeyimdir. Onun yöneticilik vasıflarının yüksek olduğunu bilen biriyim. Yani uzlaştırmacıdır, sorun çözücüdür. Bir de rasyonel insandır. Ben rahatsızlıklarının olduğunu hissediyordum. Hatta iki sene evvel ‘Büyük problemleri var’ diye bir tweet atmıştım. Zira siz TFF lideri olduğunuz vakit her şeye hakimsiniz demek değil ki. Biroldukça evvelden gelen yapılar var. Bunları değiştirmek, düzeltmek kolay olmuyor. Nihat Ağabey’in çok rahatsızlıklar yaşadığını biliyorum. Sonunda da bıraktı. Bu federasyonun seçilme üslubunu da değiştirmek lazım. Kimler federasyonda vazife yapabilir? Yahut şu kadar kontenjan olmalı denmeli. örneğin iki tane eski ulusal futbolcu yahut teknik yönetici, bir tane sıhhatle ilgili profesör tabip, dış münasebetler için emekli bir diplomat üzere… Bu profili bir daha düzenlemek gerek. Artı Türkiye Futbol Federasyonu’nun okullara kadar inmesi lazım. Yani okullardaki yetenekli futbolcuları keşfedecek kadar yapılanmalı.
“6-0’LIK MAÇTA AZAR İŞİTTİM”
-Unutamadığınız bir olay yahut maç var mı?
6-0’lık Galatasaray maçını unutamıyorum. O gün protokolde oturuyordum. Genelde locada izliyordum. Tabi protokolde oturunca devlet erkanı da orda oluyor. Üçüncü golden daha sonra yönetici olduğumu unuttum. Yalnızca taraftar olduğumu hatırladım. Aziz Beyefendi, beni ikaz etti. Yani o kadar atlayıp zıplamaya başladık ki, ‘Ya biraz yavaş ol. Kendine gel’ dedi. (Gülerek) Ardımda da merhum Galatasaray lideri Özhan Canaydın oturuyordu. O da bana ‘Hakancım, bir yerini acıtmadın değil mi?’ dedi. Çok utanmıştım. Kendisi büyük centilmendi.
“HİÇ BİR VAKİT KEŞKE DEMEDİM”
– Pişmanlık duyduğunuz yahut keşke söylemiş olduğiniz bir şey var mı?
Benim ömrümde hiç bir vakit keşke yoktur. Keşke, dünyada inanın ömrünü zehir eden tek sözdür. Ben hiç keşke demedim. Herkese naçizane tavsiyem; keşkeler insanın ömrünü çürütür, mutsuz eder. Diğer da hiçbir işe yaramaz. Mümkün olsa da keşke kelamını lugattan kaldırabilsek.
“FENERBAHÇE HAYALLERİME GİRİYOR”
– Gelecekle ilgili bir planınız yahut hayaliniz var mı?
yıllardır bir hayalim var. O da biri Fenerbahçe olmak üzere iki tane Türk ekibinin Şampiyonlar Ligi’nde final oynamalarıdır. Olağan ki Fenerbahçe’nin kazanmasını istiyorum. kimi vakit bu hayalim düşlerime da giriyor. Bunu görmeden ölmek istemiyorum.
KİMLİK KARTI
İsmi soyadı: Hakan Bilal Kutlualp
Doğum tarihi: 1966
Doğum yeri: İstanbul
Eğitim durumu: Yüksek Lisans (İşletme Fakültesi)
Mesleği: İş insanı
Futbol mesleği: Fenerbahçe İdare Heyeti Üyeliği, Dış Bağlardan Sorumlu Asbaşkan.