Whitney'in onu yakalayıp aşağı çekmeye çalıştığı an beklenmedik bir şekilde duygulandım. Onu kurtarmak için hayatını riske atıyor ve ayağa kalktığında ise tutunarak onu riske atıyor. Bu, başlangıçta komedi amaçlı oynanan, bir kazağı çıkarmaya çalıştığı, ikisini de düşene kadar bir araya getirdiği sahnenin bir yankısı. Ayrıca son bölümün sonunda Whitney'in pasif-agresif yöntemiyle ayrılmaya çalıştığını ve başarısız olduğunu da belirtmekte fayda var. Asher ona sarılıyor. Burada ona kendi iyiliği için gitmesini, ondan uzaklaşmasını söyleyen Asher'dır. O zamana kadar onun motivasyonunun iyi bir insan olmak, çevreyi kurtarmak ya da bu gösteriyi yapmak olmadığını savunuyordum. Bunların hepsi onu elde tutmak için birer araçtı ve bu onun için baskıcı olduğu ortaya çıktı. Onu uzayda süzülürken gördüğümde aklıma bir fikir geldi: Bu onun hayal gücü mü?
WILKINSON Dün gece finali tekrar izlediğimde onun hayal ürünü olabileceğini de düşündüm. Ya da belki başka bir şey? Akşam yemeğinde, 9. ve 10. Bölümler arasındaki aylarda otoriter bir şekilde açıklama yapma rolünü üstlenmeye çalışan Asher, Whitney'e şunu açıklıyor: “Bazen anlatmak istediğin şeyi anlatmak için aşırı çabalara başvurman gerekir. “
Kısa bir süre sonra yataktalar ve Asher, Whitney'in midesine şarkı söylüyor. “İçinde küçük bir benlik var!” diyor ve öne doğru eğilerek karnına dokunmaya devam ediyor.
O anda Whitney ona bakıyor, kamera onun yüzüne odaklanıyor ve bakışları anlaşılmaz hale geliyor. Ama aklından geçenlerin bir versiyonunu hayal etmek zor değil: Ah, sevgili Tanrım, ben ne yaptım? Buradan, kendisi istemese bile, uçup gitmesini ve hayatını Yeşil Kraliçe olarak yaşamaya bırakmasını dilediği kelimeleri zihinsel olarak oluşturduğunu hayal etmek çok da uzak değil. Onu aşağı çekiyor, değil mi?
“Lanet” kavramının tamamı açıkça bir lanet etrafında dönüyor. Bunu başarmanın birçok yolu var. İncil'deki “lanet” kavramı – Yaratılış'tan insanlığın bir tür haydut köken hikayesi – kadınların doğum sırasında acı çekeceğini ve karı kocaların karmaşık gerilimler içinde yaşayacaklarını belirtir. Asher ve Whitney de açıkça bir tür lanet; kendileri gibi durumu “düzeltmek” için bir yere dayatan ve durumu daha da kötüleştiren uzun bir insan soyunun parçası. Ayrıca ilk bölümün bariz laneti de var. Bunun final bölümündeki son bir lanet olduğunu ve kim bilir Whitney'in gözünde aslında bir lütuf olabileceğini düşünüyorum.
WILKINSON Dün gece finali tekrar izlediğimde onun hayal ürünü olabileceğini de düşündüm. Ya da belki başka bir şey? Akşam yemeğinde, 9. ve 10. Bölümler arasındaki aylarda otoriter bir şekilde açıklama yapma rolünü üstlenmeye çalışan Asher, Whitney'e şunu açıklıyor: “Bazen anlatmak istediğin şeyi anlatmak için aşırı çabalara başvurman gerekir. “
Kısa bir süre sonra yataktalar ve Asher, Whitney'in midesine şarkı söylüyor. “İçinde küçük bir benlik var!” diyor ve öne doğru eğilerek karnına dokunmaya devam ediyor.
O anda Whitney ona bakıyor, kamera onun yüzüne odaklanıyor ve bakışları anlaşılmaz hale geliyor. Ama aklından geçenlerin bir versiyonunu hayal etmek zor değil: Ah, sevgili Tanrım, ben ne yaptım? Buradan, kendisi istemese bile, uçup gitmesini ve hayatını Yeşil Kraliçe olarak yaşamaya bırakmasını dilediği kelimeleri zihinsel olarak oluşturduğunu hayal etmek çok da uzak değil. Onu aşağı çekiyor, değil mi?
“Lanet” kavramının tamamı açıkça bir lanet etrafında dönüyor. Bunu başarmanın birçok yolu var. İncil'deki “lanet” kavramı – Yaratılış'tan insanlığın bir tür haydut köken hikayesi – kadınların doğum sırasında acı çekeceğini ve karı kocaların karmaşık gerilimler içinde yaşayacaklarını belirtir. Asher ve Whitney de açıkça bir tür lanet; kendileri gibi durumu “düzeltmek” için bir yere dayatan ve durumu daha da kötüleştiren uzun bir insan soyunun parçası. Ayrıca ilk bölümün bariz laneti de var. Bunun final bölümündeki son bir lanet olduğunu ve kim bilir Whitney'in gözünde aslında bir lütuf olabileceğini düşünüyorum.