Iñaki Godoy, Netflix’in popüler animesi “One Piece”in canlı aksiyon uyarlamasındaki Monkey D. Luffy rolünde gülümsediğinde yüzü daha da genişliyor ve parlıyor, gözleri çocuksu bir neşeyle parlıyor. Hiçbir fiziksel özellik ve süslü efekt kombinasyonu, animasyonlu orijinalde Luffy’nin aptal 2 boyutlu kulaktan kulağa hilal şeklindeki sırıtışını yeniden yaratamaz. Ama Godoy çok yaklaşıyor.
Serinin geneli hakkında ne söylerseniz söyleyin (bunun, abartılmış bir serinin tamamen kabul edilebilir bir yeniden tasavvuru olduğunu söyleyebilirim), One Piece orijinalin ruhunu yakalama konusunda çok başarılı, özellikle korsan kahramanlardan oluşan karışık ekibini yeni bir macera arayışında tasvir ederek. One Piece adlı hazine. Bu başarı, en sevdikleri dizilerin berbat uyarlamaları nedeniyle yıllardır travma yaşayan anime hayranlarının geceleri daha iyi uyumasına yardımcı olabilecek daha geniş bir trende işaret ediyor. One Piece gibi yeni canlı aksiyon anime uyarlamaları yavaş ama emin adımlarla türü geliştiriyor ve her şey oyuncu kadrosuyla başlıyor.
Korsanlardan nefret eden ama Luffy’nin tayfasına katılan kurnaz hırsız Nami’yi canlandıran Emily Rudd, orijinal karakterin zekasını ve acımasızlığını daha fazla keskinlikle kanalize ediyor. Mackenyu Arata, huysuz, çok içkili kılıç ustası Roronoa Zoro rolünde, dövüşçünün tatminsiz görünümüne ve kendine güvenine hakim olurken, aynı zamanda animasyonlu meslektaşının yeşil saçlarındaki aynı perçemi de yönetiyor. (Mackenyu’nun zümrüt yeşili yelesi, Zoro’nun nane rengi saçıyla aynı tonda değil, patates patatesi.) Jacob Romero Gibson aptal patolojik yalancı Usopp’a duygusal bir temel getiriyor ve çekimlerden önce dövüş sanatları eğitimi almamış olan Taz Skylar hepsini tekmeledi. çapkın şef Sanji olarak kendi vuruşlarını yapıyor.
İyi bir canlı aksiyon anime uyarlaması kadrosu hafife alınmamalıdır. Aslında birçoğunun çökmesine ve yanmasına neden olan da buydu. En meşhur örnek, Scarlett Johansson’un baş kahraman Binbaşı Motoko Kusanagi’nin badanalı versiyonunu canlandırdığı 2017 yapımı Ghost in the Shell filmi olabilir. Ancak bu oyuncu seçimi hatası sadece ten rengiyle ilgili değildi; Bu seçim, karakterin, ortamın ve felsefenin tamamen Doğu Asya kültürüne ve fikirlerine dayandığı orijinalin temel bir unsurunun silinmesiydi. Ve daha birçokları da vardı: “Dragonball: Evolution”, “The Last Airbender” ve 2017 Netflix filmi “Death Note.” Her filmde oyuncular, uyarlamanın orijinali çevreleyen bağlam hakkında yalnızca yüzeysel bir anlayışa sahip olduğunu gösterdi. dizi gösterdi.
Karakterleri tamamen yeniden tasarlamak veya alışılmadık oyuncu seçimi yapmak Shonen’de (genç erkekler için popüler ana akım anime, örneğin One Piece, Dragon Ball, Naruto ve Pokémon) özellikle sorunlu olabilir. Genellikle fantastik topraklar, tekrar eden hikayeler ve giderek artan boss savaşları içeren bu seriler, sonuçta renkli kahramanlara ve onların akrabalık ve dostluk duygularına odaklanıyor.
Netflix’in son büyük anime uyarlaması Cowboy Bebop birçok yanlış adım attı ancak serinin ana kadrosu bunlardan biri değildi. John Cho, Mustafa Shakir ve Daniella Pineda karakterlerini yalnızca estetik açıdan değil, Spike’ın çılgın saçıyla eşleşen Cho’nun etkileyici saç stilinde olduğu gibi, aynı zamanda konuşma ve hatta yürüme biçimleriyle de somutlaştırdılar. (Uzaydaki tozlu Batı tarzı şehirlerde dolaşan Cho’ya bakın.)
Başarısız anime uyarlamaları, Amerikan stüdyolarının ve yaratıcılarının karşılaştığı talihsiz bir sorunu temsil ediyor: Bu hikayelerin Batılılaştırılmadıkça tercüme edilebileceğine dair güvensizlik. Tutumlar değişir. Karakterlerin geçmiş hikayeleri değiştirildi. Tekrarlanan şakalar, anime kinayeleri ve kültürel referanslar, Amerikalı izleyici için fazla beyzbol odaklı oldukları için kayboluyor. Sonuç, “Cowboy Bebop”ta olduğu gibi, çoğunlukla animenin hem orijinal hikayeden çok uzak olan sapkın bir versiyonu hem de görsel tarzı ve mizahı hayata geçirildiğinde sevimsiz hale gelen animasyonlu bir ortama aşırı gerçekçi bir yaklaşımdır. .
Umut verici görüş, “One Piece”in Amerikan uyarlamaları için bir dönüm noktası olduğu yönünde; evet, okyanus oyunu. Netflix özellikle geleceğe yönelik planlanan canlı aksiyon uyarlamalarından oluşan etkileyici bir listeyle anime hayranlarına ulaşmaya çalışıyor: “Avatar: Son Hava Bükücü”, yeni bir “Death Note”, “Yu Yu Hakusho”, “My Hero Academia” ve Elbette diziden sonra daha çok “One Piece” yayınlandıktan hemen sonra Netflix listelerinin zirvesine çıktı.
Belki de Hasır Şapka Korsanları 2. Sezonla geri döndüğünde, sadece oyuncu kadrosu açısından değil, aynı zamanda senaryo, çekim, dünya inşası ve hayranları bu diziye çeken diğer her şey açısından da daha dikkate değer uyarlamalar olacak. Orijinal dizi birincilik. Değilse, yaklaşık bir asırlık izlenecek sevimli, korkutucu, hüzünlü, komik ve gerçeküstü anime var. Seçimini yap.
Serinin geneli hakkında ne söylerseniz söyleyin (bunun, abartılmış bir serinin tamamen kabul edilebilir bir yeniden tasavvuru olduğunu söyleyebilirim), One Piece orijinalin ruhunu yakalama konusunda çok başarılı, özellikle korsan kahramanlardan oluşan karışık ekibini yeni bir macera arayışında tasvir ederek. One Piece adlı hazine. Bu başarı, en sevdikleri dizilerin berbat uyarlamaları nedeniyle yıllardır travma yaşayan anime hayranlarının geceleri daha iyi uyumasına yardımcı olabilecek daha geniş bir trende işaret ediyor. One Piece gibi yeni canlı aksiyon anime uyarlamaları yavaş ama emin adımlarla türü geliştiriyor ve her şey oyuncu kadrosuyla başlıyor.
Korsanlardan nefret eden ama Luffy’nin tayfasına katılan kurnaz hırsız Nami’yi canlandıran Emily Rudd, orijinal karakterin zekasını ve acımasızlığını daha fazla keskinlikle kanalize ediyor. Mackenyu Arata, huysuz, çok içkili kılıç ustası Roronoa Zoro rolünde, dövüşçünün tatminsiz görünümüne ve kendine güvenine hakim olurken, aynı zamanda animasyonlu meslektaşının yeşil saçlarındaki aynı perçemi de yönetiyor. (Mackenyu’nun zümrüt yeşili yelesi, Zoro’nun nane rengi saçıyla aynı tonda değil, patates patatesi.) Jacob Romero Gibson aptal patolojik yalancı Usopp’a duygusal bir temel getiriyor ve çekimlerden önce dövüş sanatları eğitimi almamış olan Taz Skylar hepsini tekmeledi. çapkın şef Sanji olarak kendi vuruşlarını yapıyor.
İyi bir canlı aksiyon anime uyarlaması kadrosu hafife alınmamalıdır. Aslında birçoğunun çökmesine ve yanmasına neden olan da buydu. En meşhur örnek, Scarlett Johansson’un baş kahraman Binbaşı Motoko Kusanagi’nin badanalı versiyonunu canlandırdığı 2017 yapımı Ghost in the Shell filmi olabilir. Ancak bu oyuncu seçimi hatası sadece ten rengiyle ilgili değildi; Bu seçim, karakterin, ortamın ve felsefenin tamamen Doğu Asya kültürüne ve fikirlerine dayandığı orijinalin temel bir unsurunun silinmesiydi. Ve daha birçokları da vardı: “Dragonball: Evolution”, “The Last Airbender” ve 2017 Netflix filmi “Death Note.” Her filmde oyuncular, uyarlamanın orijinali çevreleyen bağlam hakkında yalnızca yüzeysel bir anlayışa sahip olduğunu gösterdi. dizi gösterdi.
Karakterleri tamamen yeniden tasarlamak veya alışılmadık oyuncu seçimi yapmak Shonen’de (genç erkekler için popüler ana akım anime, örneğin One Piece, Dragon Ball, Naruto ve Pokémon) özellikle sorunlu olabilir. Genellikle fantastik topraklar, tekrar eden hikayeler ve giderek artan boss savaşları içeren bu seriler, sonuçta renkli kahramanlara ve onların akrabalık ve dostluk duygularına odaklanıyor.
Netflix’in son büyük anime uyarlaması Cowboy Bebop birçok yanlış adım attı ancak serinin ana kadrosu bunlardan biri değildi. John Cho, Mustafa Shakir ve Daniella Pineda karakterlerini yalnızca estetik açıdan değil, Spike’ın çılgın saçıyla eşleşen Cho’nun etkileyici saç stilinde olduğu gibi, aynı zamanda konuşma ve hatta yürüme biçimleriyle de somutlaştırdılar. (Uzaydaki tozlu Batı tarzı şehirlerde dolaşan Cho’ya bakın.)
Başarısız anime uyarlamaları, Amerikan stüdyolarının ve yaratıcılarının karşılaştığı talihsiz bir sorunu temsil ediyor: Bu hikayelerin Batılılaştırılmadıkça tercüme edilebileceğine dair güvensizlik. Tutumlar değişir. Karakterlerin geçmiş hikayeleri değiştirildi. Tekrarlanan şakalar, anime kinayeleri ve kültürel referanslar, Amerikalı izleyici için fazla beyzbol odaklı oldukları için kayboluyor. Sonuç, “Cowboy Bebop”ta olduğu gibi, çoğunlukla animenin hem orijinal hikayeden çok uzak olan sapkın bir versiyonu hem de görsel tarzı ve mizahı hayata geçirildiğinde sevimsiz hale gelen animasyonlu bir ortama aşırı gerçekçi bir yaklaşımdır. .
Umut verici görüş, “One Piece”in Amerikan uyarlamaları için bir dönüm noktası olduğu yönünde; evet, okyanus oyunu. Netflix özellikle geleceğe yönelik planlanan canlı aksiyon uyarlamalarından oluşan etkileyici bir listeyle anime hayranlarına ulaşmaya çalışıyor: “Avatar: Son Hava Bükücü”, yeni bir “Death Note”, “Yu Yu Hakusho”, “My Hero Academia” ve Elbette diziden sonra daha çok “One Piece” yayınlandıktan hemen sonra Netflix listelerinin zirvesine çıktı.
Belki de Hasır Şapka Korsanları 2. Sezonla geri döndüğünde, sadece oyuncu kadrosu açısından değil, aynı zamanda senaryo, çekim, dünya inşası ve hayranları bu diziye çeken diğer her şey açısından da daha dikkate değer uyarlamalar olacak. Orijinal dizi birincilik. Değilse, yaklaşık bir asırlık izlenecek sevimli, korkutucu, hüzünlü, komik ve gerçeküstü anime var. Seçimini yap.