Katie Reis, 27 yıl boyunca Hollywood’da aydınlatma teknisyeni olarak çalıştı ve “Bağımsızlık Günü” gibi filmler ve “Kuantum Sıçraması” gibi televizyon programları için ekipman üretti. Ancak iki grevden ilkinin (senaristler ve oyuncular) kameraları durma noktasına getirdiği Mayıs ayından bu yana maaş çeki alamadı.
60 yaşındaki Bayan Reis’in o zamandan beri Target ve Whole Foods’taki işleri reddedildi. Şimdi alışveriş merkezinde mevsimlik iş arıyor.
Lise öğrencisi olan oğlu Alex, yakın zamanda ders başladığında yeni ayakkabısız kalmak zorunda kaldı. “Alex’in üniversite fonuna girersem muhtemelen dört ya da beş ayım kaldı” dedi. “Ama hiçbir şeyim yok.”
Yakın zamanda kararlaştırılan yazarların grevi ve devam eden aktörlerin grevi, yüz binlerce ekip üyesinin (eğlence endüstrisindeki işçiler) hayatını alt üst etti ve birçoğu, giderek daha fazla iş çaresizliğine kapılıyor. Beş aydan fazla bir süredir çapraz ateşte kalan bu kişiler, salgın nedeniyle bir kısmı zaten tükenmiş olan tasarruf hesaplarından çekildiler. Bazılarının yiyecek parası yoktu. Bazıları evlerini kaybetmiş.
Örneğin, Kuzey Amerika’daki 170.000 mürettebat üyesini temsil eden Uluslararası Tiyatro Sahnesi Çalışanları İttifakı, yalnızca Batı Yakası üyelerinin Mayıs ve 16 Eylül arasında 1,4 milyar dolar kaybettiğini tahmin ediyor; veriler mevcut olan en son tarih olan ücret kaybı. Aşırı iş kaybı, emeklilik ve sağlık planlarının finansmanını da etkiliyor.
Eğlence şirketleri ve oyuncular sendikası yakın zamanda bir anlaşmaya varsalar bile (ki bu hafta müzakerelerin başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından bu ihtimal azaldı) üretimin en erken Ocak ayına kadar normale dönmesi pek olası değil; yaklaşan tatiller nedeniyle daha da zorlaşan bir süreç olan yaratıcı ekipleri yeniden bir araya getirmek. Yeni gösterilerin ön prodüksiyonu (herkes sette toplanmadan önce) 12 hafta kadar sürebilir, filmler için ise yaklaşık 16 hafta sürebilir.
Gelirinin yaklaşık yüzde 75’ini kırmızı halı galalarından ve diğer stüdyo çalışmalarından elde eden kuaför Dallin James, “Paniğimi kontrol etmeye çalışıyorum çünkü grevler bittiğinde bitmeyecek” dedi.
11.500 senaristi temsil eden Amerika Yazarlar Birliği, 24 Eylül’de stüdyolarla geçici bir anlaşmaya vardı ve kısa süre sonra 148 günlük grevine son verdi. Yazarlar, yeni sözleşmelerini Super Bowl kazanmaya eşdeğer olarak selamladılar ve güvence altına aldıkları zamları ve iyileştirilmiş çalışma koşullarını “olağanüstü” olarak nitelendirdiler. Yazarlar Birliği Pazartesi günü yaptığı açıklamada, üyelerinin sözleşmeyi yüzde 99 oyla onayladığını söyledi.
Aktörler sendikası SAG-AFTRA, 14 Temmuz’dan bu yana grevde olmasının ardından, Hollywood montaj hatlarının Mayıs ayından bu yana ilk kez faaliyetlerine devam etmesinin önünü açtıktan sonra kendi başına bir anlaşmaya yaklaşıyor gibi görünüyor. Ancak lonca ile stüdyolar arasındaki görüşmeler Çarşamba günkü toplantının ardından başarısızlıkla sonuçlandı ve bu durum daha da fazla belirsizlik yarattı. Oyuncular, yeni sözleşmenin ilk yılında yüzde 11’lik bir artış da dahil olmak üzere ücret artışları talep etti; programların ve filmlerin internet üzerinden yayınlanması için bir gelir paylaşımı anlaşması; ve stüdyoların ödeme veya izin olmadan benzerlerinin dijital kopyalarını oluşturmak için yapay zeka araçlarını kullanmayacağını garanti eder.
Bu, grevlerde söz hakkı olmayan ve işe döndüklerinde zam alamayacak olan eğlence çalışanlarının yoğun duygularının bir işareti.
Bay James, “Neden saldırmak zorunda olduklarını anlıyorum” dedi. “Öte yandan biz ne durumdayız? Bütün bunlar olurken aslında hiç dikkate alınmadık. İkincil hasarmışız gibi geliyor.
Büyük eğlence şirketleri adına sendikalarla pazarlık yapan Sinema ve Televizyon Yapımcıları İttifakı, bu yazıyla ilgili yorum talebine yanıt vermedi.
Bir endüstri kuruluşu olan Motion Picture Association’a göre, iki milyondan fazla Amerikalı doğrudan veya dolaylı olarak televizyon şovları ve filmlerin yapımıyla ilgili işlerde çalışıyor. Buna yazarlar, oyuncular ve diğer “çizgi üstü” yaratıcı personelin yanı sıra stüdyo yöneticileri de dahildir. Ancak eğlence çalışanlarının büyük çoğunluğu daha mütevazı şekillerde katkıda bulunuyor. Bunlar set tasarımcıları, kamera operatörleri, marangozlar, mekân gözlemcileri, ressamlar, kostüm tasarımcıları, görsel efekt sanatçıları, dublörler, kapıcılar, bordro memurları, asistanlar ve şoförlerdir.
Büyük bütçeli bir süper kahraman filmi, listelenen ekstralar da dahil olmak üzere 100’den az oyuncu sayısıyla 3.000 kişiyi kolaylıkla istihdam edebilir.
Sektördeki işçilere acil mali yardım ve diğer hizmetler sağlayan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Eğlence Topluluğu Fonu’na başkanlık eden aktris Annette Bening, “Durum çaresiz, ekiplerimiz gerçekten acı çekiyor” dedi. “Bunlar çok çalışan ve çok gurur duyan insanlar. Yardım istemeye alışkın değiller. Ama artık buradayız.”
Bayan Bening, kocası Warren Beatty ile birlikte, senaristlerin grevinden bu yana yaklaşık 4.000 film ve televizyon çalışanına 8,5 milyon dolardan fazla para dağıtan fonun önde gelen bağışçıları arasında yer aldı. (Bu, grevlerden önceki haftada yaklaşık 75.000 dolarla karşılaştırıldığında, haftada 560.000 dolardı.) Örgüt aynı zamanda Hollywood işçilerinin diğer şeylerin yanı sıra tahliye bildirimleriyle başa çıkmalarına yardımcı olmak için çevrimiçi atölye çalışmalarına da ev sahipliği yapıyor.
Bayan Bening, “Uzun zaman alacak” dedi. “Önümüzdeki aylarda, işlerin yeniden başlamasından sonra bile soruşturmalarda önemli bir artış beklemeye devam ediyoruz.” (Maraton yüzücüsü Diana Nyad’ı konu alan yakında çıkacak Netflix filmi “Nyad”da rol alan, dört kez Oscar adayı olan Bayan Bening, şunları söyledi: Son aylarda diğer oyuncularla birlikte grev yapıyor. Yayın çağındaki çalışma koşulları ve tazminat seviyelerindeki bozulma göz önüne alındığında, oyuncuların grevinin “zorunlu” olduğunu söyledi.)
Hollywood’un diğer kar amacı gütmeyen kuruluşları da para dağıttı ve yiyecek yardımları düzenledi; bunların arasında Sinema Filmi ve Televizyon Fonu ve sıradan sanatçılara mali destek sağlayan bir yardım kuruluşu olan SAG-AFTRA Vakfı da var. Oyuncular sendikasına bağlı ancak bağımsız olarak çalışan vakıf, olağan acil yardım başvurularının otuz katından fazlasını, yani haftada 400’ü aşkın başvuruyu değerlendiriyor.
1 Eylül’den itibaren, Sinema Endüstrisi Emeklilik Planına kayıtlı Los Angeles bölgesi çalışanlarının her birinin mali sıkıntı nedeniyle 20.000 dolara kadar para çekmesine izin verildi. Plan yöneticileri tarafından derlenen ve Haber tarafından görülen bir belgeye göre işçiler 8 Eylül itibarıyla yaklaşık 45 milyon dolar çekmişti. Planın sözcüsü güncellenmiş bir bilginin mevcut olmadığını söyledi.
Los Angeles’ta müzik süpervizörü olan ve “The Marvelous Mrs. Maisel” ve “Call Me By Your Name” adlı filmlerde çalışmış olan Robin Urdang’ın başvurabileceği bir emeklilik planı yok. Bayan Urdang, geçimini sağlamak için bir evin peşinatı için biriktirdiği paraya güveniyordu.
“Bu moral bozucu” dedi ve genellikle aynı anda dört ila yedi proje üzerinde çalıştığını ekledi. Bayan Urdang, oyuncular greve gittiğinde çekimleri zaten bitmiş olan Amazon için bir dizi de dahil olmak üzere hâlâ biraz çalışıyor. Ama gününün çoğunu kazak örerek ve kitap okuyarak geçiriyor.
Yine de Bayan Urdang, yazarlar ve oyuncular için üzüldüğünü söyledi. Yayıncılık da onların kaderini önemli ölçüde değiştirdi. Bir bölümün senaryodan yayına iki hafta içinde geçtiği televizyonda çok çalışıyordu. (Şarkıları seçen ve lisanslayan müzik süpervizörlerinin çoğu ücretlerinin yarısını prodüksiyonun başlangıcında, diğer yarısını da bölümler bittiğinde alıyor.) Şimdi aynı miktarda işi yapıyor, ancak ödeme planı sekiz bölümlük bir yayın için. Gösteri bir yıla yayılıyor.
“Yani nereden geldiklerini anlıyorum” dedi.
Stüdyo kapanışları en çok Kaliforniya ve New York’ta hissedildi. Vali Gavin Newsom’a göre, grevler tek başına Kaliforniya ekonomisine 5 milyar dolardan fazlaya mal oldu. Ancak grevler Kanada ve İngiltere’nin yanı sıra ülke genelindeki sahneleri de kararttı. Örneğin Gürcistan’da üç milyon metrekarelik sahne alanı var.
Eşi ve iki kızıyla birlikte Decatur, Georgia’da yaşayan Gabriel Sanders, uzun süredir mikrofon operatörü olarak çalışıyor ve “Black Panther: Wakanda Forever” gibi filmlerde ve “Law & Order: Organized Crime” gibi dizilerde çalışıyor. sahip olmak. Grevler uzadıkça Bay Sanders fitness ve yoga dersleri vermeye başladı. “Ruhum için iyi ama getirisi pek iyi değil” dedi.
Şarkı öğretmeni olan eşi Carey Yaruss Sanders, geçimini sağlamak için evcil hayvan bakıcılığı ve köpek gezdirme işine başladı.
Bay Sanders, grevler nedeniyle işgal camiasında “çok fazla iç çekişme” yaşandığını, kendisi gibi bazı kişilerin oyunculara ve yazarlara tezahürat yaptığını, diğerlerinin ise “Yeter artık, sadece işe geri dönmemiz gerekiyor” dediğini söyledi. “
Sanders grevlere atıfta bulunarak, “Kin tutmuyorum; haklarınızı korumak için yapmanız gerekeni yapın” dedi. “Fakat bu kolay olduğu anlamına gelmiyor.”
60 yaşındaki Bayan Reis’in o zamandan beri Target ve Whole Foods’taki işleri reddedildi. Şimdi alışveriş merkezinde mevsimlik iş arıyor.
Lise öğrencisi olan oğlu Alex, yakın zamanda ders başladığında yeni ayakkabısız kalmak zorunda kaldı. “Alex’in üniversite fonuna girersem muhtemelen dört ya da beş ayım kaldı” dedi. “Ama hiçbir şeyim yok.”
Yakın zamanda kararlaştırılan yazarların grevi ve devam eden aktörlerin grevi, yüz binlerce ekip üyesinin (eğlence endüstrisindeki işçiler) hayatını alt üst etti ve birçoğu, giderek daha fazla iş çaresizliğine kapılıyor. Beş aydan fazla bir süredir çapraz ateşte kalan bu kişiler, salgın nedeniyle bir kısmı zaten tükenmiş olan tasarruf hesaplarından çekildiler. Bazılarının yiyecek parası yoktu. Bazıları evlerini kaybetmiş.
Örneğin, Kuzey Amerika’daki 170.000 mürettebat üyesini temsil eden Uluslararası Tiyatro Sahnesi Çalışanları İttifakı, yalnızca Batı Yakası üyelerinin Mayıs ve 16 Eylül arasında 1,4 milyar dolar kaybettiğini tahmin ediyor; veriler mevcut olan en son tarih olan ücret kaybı. Aşırı iş kaybı, emeklilik ve sağlık planlarının finansmanını da etkiliyor.
Eğlence şirketleri ve oyuncular sendikası yakın zamanda bir anlaşmaya varsalar bile (ki bu hafta müzakerelerin başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından bu ihtimal azaldı) üretimin en erken Ocak ayına kadar normale dönmesi pek olası değil; yaklaşan tatiller nedeniyle daha da zorlaşan bir süreç olan yaratıcı ekipleri yeniden bir araya getirmek. Yeni gösterilerin ön prodüksiyonu (herkes sette toplanmadan önce) 12 hafta kadar sürebilir, filmler için ise yaklaşık 16 hafta sürebilir.
Gelirinin yaklaşık yüzde 75’ini kırmızı halı galalarından ve diğer stüdyo çalışmalarından elde eden kuaför Dallin James, “Paniğimi kontrol etmeye çalışıyorum çünkü grevler bittiğinde bitmeyecek” dedi.
11.500 senaristi temsil eden Amerika Yazarlar Birliği, 24 Eylül’de stüdyolarla geçici bir anlaşmaya vardı ve kısa süre sonra 148 günlük grevine son verdi. Yazarlar, yeni sözleşmelerini Super Bowl kazanmaya eşdeğer olarak selamladılar ve güvence altına aldıkları zamları ve iyileştirilmiş çalışma koşullarını “olağanüstü” olarak nitelendirdiler. Yazarlar Birliği Pazartesi günü yaptığı açıklamada, üyelerinin sözleşmeyi yüzde 99 oyla onayladığını söyledi.
Aktörler sendikası SAG-AFTRA, 14 Temmuz’dan bu yana grevde olmasının ardından, Hollywood montaj hatlarının Mayıs ayından bu yana ilk kez faaliyetlerine devam etmesinin önünü açtıktan sonra kendi başına bir anlaşmaya yaklaşıyor gibi görünüyor. Ancak lonca ile stüdyolar arasındaki görüşmeler Çarşamba günkü toplantının ardından başarısızlıkla sonuçlandı ve bu durum daha da fazla belirsizlik yarattı. Oyuncular, yeni sözleşmenin ilk yılında yüzde 11’lik bir artış da dahil olmak üzere ücret artışları talep etti; programların ve filmlerin internet üzerinden yayınlanması için bir gelir paylaşımı anlaşması; ve stüdyoların ödeme veya izin olmadan benzerlerinin dijital kopyalarını oluşturmak için yapay zeka araçlarını kullanmayacağını garanti eder.
Bu, grevlerde söz hakkı olmayan ve işe döndüklerinde zam alamayacak olan eğlence çalışanlarının yoğun duygularının bir işareti.
Bay James, “Neden saldırmak zorunda olduklarını anlıyorum” dedi. “Öte yandan biz ne durumdayız? Bütün bunlar olurken aslında hiç dikkate alınmadık. İkincil hasarmışız gibi geliyor.
Büyük eğlence şirketleri adına sendikalarla pazarlık yapan Sinema ve Televizyon Yapımcıları İttifakı, bu yazıyla ilgili yorum talebine yanıt vermedi.
Bir endüstri kuruluşu olan Motion Picture Association’a göre, iki milyondan fazla Amerikalı doğrudan veya dolaylı olarak televizyon şovları ve filmlerin yapımıyla ilgili işlerde çalışıyor. Buna yazarlar, oyuncular ve diğer “çizgi üstü” yaratıcı personelin yanı sıra stüdyo yöneticileri de dahildir. Ancak eğlence çalışanlarının büyük çoğunluğu daha mütevazı şekillerde katkıda bulunuyor. Bunlar set tasarımcıları, kamera operatörleri, marangozlar, mekân gözlemcileri, ressamlar, kostüm tasarımcıları, görsel efekt sanatçıları, dublörler, kapıcılar, bordro memurları, asistanlar ve şoförlerdir.
Büyük bütçeli bir süper kahraman filmi, listelenen ekstralar da dahil olmak üzere 100’den az oyuncu sayısıyla 3.000 kişiyi kolaylıkla istihdam edebilir.
Sektördeki işçilere acil mali yardım ve diğer hizmetler sağlayan kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Eğlence Topluluğu Fonu’na başkanlık eden aktris Annette Bening, “Durum çaresiz, ekiplerimiz gerçekten acı çekiyor” dedi. “Bunlar çok çalışan ve çok gurur duyan insanlar. Yardım istemeye alışkın değiller. Ama artık buradayız.”
Bayan Bening, kocası Warren Beatty ile birlikte, senaristlerin grevinden bu yana yaklaşık 4.000 film ve televizyon çalışanına 8,5 milyon dolardan fazla para dağıtan fonun önde gelen bağışçıları arasında yer aldı. (Bu, grevlerden önceki haftada yaklaşık 75.000 dolarla karşılaştırıldığında, haftada 560.000 dolardı.) Örgüt aynı zamanda Hollywood işçilerinin diğer şeylerin yanı sıra tahliye bildirimleriyle başa çıkmalarına yardımcı olmak için çevrimiçi atölye çalışmalarına da ev sahipliği yapıyor.
Bayan Bening, “Uzun zaman alacak” dedi. “Önümüzdeki aylarda, işlerin yeniden başlamasından sonra bile soruşturmalarda önemli bir artış beklemeye devam ediyoruz.” (Maraton yüzücüsü Diana Nyad’ı konu alan yakında çıkacak Netflix filmi “Nyad”da rol alan, dört kez Oscar adayı olan Bayan Bening, şunları söyledi: Son aylarda diğer oyuncularla birlikte grev yapıyor. Yayın çağındaki çalışma koşulları ve tazminat seviyelerindeki bozulma göz önüne alındığında, oyuncuların grevinin “zorunlu” olduğunu söyledi.)
Hollywood’un diğer kar amacı gütmeyen kuruluşları da para dağıttı ve yiyecek yardımları düzenledi; bunların arasında Sinema Filmi ve Televizyon Fonu ve sıradan sanatçılara mali destek sağlayan bir yardım kuruluşu olan SAG-AFTRA Vakfı da var. Oyuncular sendikasına bağlı ancak bağımsız olarak çalışan vakıf, olağan acil yardım başvurularının otuz katından fazlasını, yani haftada 400’ü aşkın başvuruyu değerlendiriyor.
1 Eylül’den itibaren, Sinema Endüstrisi Emeklilik Planına kayıtlı Los Angeles bölgesi çalışanlarının her birinin mali sıkıntı nedeniyle 20.000 dolara kadar para çekmesine izin verildi. Plan yöneticileri tarafından derlenen ve Haber tarafından görülen bir belgeye göre işçiler 8 Eylül itibarıyla yaklaşık 45 milyon dolar çekmişti. Planın sözcüsü güncellenmiş bir bilginin mevcut olmadığını söyledi.
Los Angeles’ta müzik süpervizörü olan ve “The Marvelous Mrs. Maisel” ve “Call Me By Your Name” adlı filmlerde çalışmış olan Robin Urdang’ın başvurabileceği bir emeklilik planı yok. Bayan Urdang, geçimini sağlamak için bir evin peşinatı için biriktirdiği paraya güveniyordu.
“Bu moral bozucu” dedi ve genellikle aynı anda dört ila yedi proje üzerinde çalıştığını ekledi. Bayan Urdang, oyuncular greve gittiğinde çekimleri zaten bitmiş olan Amazon için bir dizi de dahil olmak üzere hâlâ biraz çalışıyor. Ama gününün çoğunu kazak örerek ve kitap okuyarak geçiriyor.
Yine de Bayan Urdang, yazarlar ve oyuncular için üzüldüğünü söyledi. Yayıncılık da onların kaderini önemli ölçüde değiştirdi. Bir bölümün senaryodan yayına iki hafta içinde geçtiği televizyonda çok çalışıyordu. (Şarkıları seçen ve lisanslayan müzik süpervizörlerinin çoğu ücretlerinin yarısını prodüksiyonun başlangıcında, diğer yarısını da bölümler bittiğinde alıyor.) Şimdi aynı miktarda işi yapıyor, ancak ödeme planı sekiz bölümlük bir yayın için. Gösteri bir yıla yayılıyor.
“Yani nereden geldiklerini anlıyorum” dedi.
Stüdyo kapanışları en çok Kaliforniya ve New York’ta hissedildi. Vali Gavin Newsom’a göre, grevler tek başına Kaliforniya ekonomisine 5 milyar dolardan fazlaya mal oldu. Ancak grevler Kanada ve İngiltere’nin yanı sıra ülke genelindeki sahneleri de kararttı. Örneğin Gürcistan’da üç milyon metrekarelik sahne alanı var.
Eşi ve iki kızıyla birlikte Decatur, Georgia’da yaşayan Gabriel Sanders, uzun süredir mikrofon operatörü olarak çalışıyor ve “Black Panther: Wakanda Forever” gibi filmlerde ve “Law & Order: Organized Crime” gibi dizilerde çalışıyor. sahip olmak. Grevler uzadıkça Bay Sanders fitness ve yoga dersleri vermeye başladı. “Ruhum için iyi ama getirisi pek iyi değil” dedi.
Şarkı öğretmeni olan eşi Carey Yaruss Sanders, geçimini sağlamak için evcil hayvan bakıcılığı ve köpek gezdirme işine başladı.
Bay Sanders, grevler nedeniyle işgal camiasında “çok fazla iç çekişme” yaşandığını, kendisi gibi bazı kişilerin oyunculara ve yazarlara tezahürat yaptığını, diğerlerinin ise “Yeter artık, sadece işe geri dönmemiz gerekiyor” dediğini söyledi. “
Sanders grevlere atıfta bulunarak, “Kin tutmuyorum; haklarınızı korumak için yapmanız gerekeni yapın” dedi. “Fakat bu kolay olduğu anlamına gelmiyor.”