Taylor Swift, fark etmiş olabileceğiniz gibi, her yerdedir: Eras turnesinde dolu salonlar; konser filmleriyle sinemaları doldurdu; Kansas City Chiefs maçlarında lüks bir süitte televizyon ekranınızda beliriyor ve erkek arkadaşı Travis Kelce'ye tezahürat yapıyor.
Ve şimdi Fox News spikerlerinin zihninde kira ödemeden yaşıyor.
Biden'ın yeniden seçim kampanyasının süperstarın (2020'de Başkan Biden'ı destekleyen) onayını umduğu yönündeki haberlerin ardından, kanal yorumcuları kültür savaşı kasklarını taktılar. Jeanine Pirro, “Siyasete karışmayın!” diye ısrar etti. Bir diğer yorumcu Charly Arnolt ise şöyle yalvardı: “Lütfen Taylor Swift'in söylediği her şeye inanmayın.” Sean Hannity konuya değindi. prime time'da: “Belki yeniden düşünmek istiyordur.”
Fox'un kaygı nöbeti, MAGA kanaat önderlerinin iktidar sahibi çift hakkında barok komplo teorileri ürettiği ayların ardından geldi: Bayan Swift ve Bay Kelce arasındaki aşk sahnelendi; NFL'nin Chiefs için Super Bowl'a hile karıştırdığını; ve bunların hepsinin Biden'a nihai desteği artırmak için yapılan kötü bir komplo olduğunu söyledi. Hatta Fox sunucusu Jesse Watters bu spekülasyonla flört ederek Swift'in başarısının bir başarı olduğu fikrini yaydı. Psikopat Savunma Bakanlığı'nın öncülüğünde.
Geriye dönüp baktığımızda “Paul Öldü”nün hayal gücünden yoksun olduğunu görüyoruz.
Elbette insanların, ünlülerin siyasi konuşmaları veya gizli bir Pentagon diva laboratuvarının olası varlığı hakkında fikir sahibi olma hakları var. Ancak Fox News sunucuları ünlüleri siyasete dahil olmaya davet etmenin gerçekten sorumsuz ve tehlikeli olduğuna inanıyorlarsa belki de dikkatlerini Fox News'a çevirmeliler.
Yıllar geçtikçe Fox, Kiss basçısı Gene Simmons'ı Ebola salgınıyla mücadele hakkında konuşmaya davet etti. Model Fabio, Kaliforniya'daki suçlardan liberalizmi sorumlu tuttu. Bize iptal kültüründe Kid Rock'ı kazandırdı. Geçen yıl aktör Jim Caviezel, “Fox & Friends” programında Donald J. Trump'ı “yeni Musa” ilan etti.
Ve Fox'un, Bay Biden'ın muhtemelen karşı karşıya geleceği aday olduğundan daha iyi tanıyabileceğiniz belli bir televizyon yıldızının siyasete girişinde etkili olduğunu da unutmayalım.
Mart 2011'de kanal, “Fox & Friends” ile ilgili yeni bir haftalık bölüm duyurdu: “Trump'la Pazartesiler”. NBC'nin “Celebrity Apprentice” programının sunucusu ve yıllardır düzenli olarak programa konuk olan sunucu, her hafta Obama yönetiminin politikalarından yakınıyor ve o haftaki bölümde sunuculara Gary Busey ve LaToya Jackson gibi kişileri neden kovduğunu anlatıyordu.
Birtherizm mücadelesi ve Obama'nın 2012'de Mitt Romney'e karşı kazandığı zaferin “tam bir saçmalık ve gülünçlük” olduğunu söyleyen tweetleri aracılığıyla, Bay Trump'ın Fox'a ve izleyicilerine olan bağlılığı daha da derinleşti.
Bay Trump, şöhretine rağmen Fox izleyicilerinin ilgisini çekmedi; en azından kısmen şöhretinden dolayı itirazda bulundu. Yıllardır Oscar'larda liberal konuşmalar duymuşlardı; Hollywood yıldızlarının inançlarını küçümsediği kendilerine özellikle Fox tarafından söylenmişti. İşte, onların dilini konuşan ve onların yanında olan gerçek bir primetime kanalı ünlüsü vardı.
Fox'un kendi politikalarına uyan ünlüleri kucaklaması basit bir şey değil. (Sunucuları aynı zamanda film setinde nasıl davranacağını bilen Ronald Reagan'dan da olumlu söz etme eğilimindedir.) Diğer güçler gibi bu da muhafazakar siyaseti kutlamaya ve onlara eğlence değeri katmaya yardımcı oldu.
Fox, talk show yapımcısıyken sonradan politik aktivist olan Roger Ailes'in yönetimindeki ilk günlerinden itibaren bir sansasyon duygusu geliştirdi. Bir Fox yöneticisi bir keresinde “Fox & Friends”i “bazı haberler içeren bir eğlence programı” olarak tanımlamıştı; Obama döneminin başlarındaki yıldızları Glenn Beck, şovunu “eğlence ve eğitimin birleşimi” olarak nitelendirdi.
Daha genel anlamda Fox, Roseanne Barr'ı şehit ve Kathy Griffin'i şeytan yapan ve izleyicileri biralarının fazla liberal olup olmadığını sorgulamaya teşvik eden bir tür pop-politik kültür savaşını uzun süredir benimsiyor. Sağcı yayıncı Andrew Breitbart gibi (Marksist filozof Antonio Gramsci'nin bir fikrini takip ederek), siyasetin kültürden sonra geldiğine inanıyordu.
Ancak hangi ünlülerin kendi şeritlerinde kalması gerektiği ve hangilerinin birleşmesine izin verileceği konusunda kararlar seçici bir şekilde verildi. LeBron James, 2018 röportajında dönemin Başkan Trump'ı eleştirdikten sonra Fox'tan Laura Ingraham ona “sus ve top sür” dedi. Bazı nedenlerden ötürü, Bay Trump'ın eski oyun kurucu Brett Favre ve golf şampiyonu Jack Nicklaus'tan aldığı destek tartışılmazdı.
Bu arada Bayan Swift'e yönelik eleştirilerin çoğu, 33 yaşındaki pop yıldızının siyasi aktörler tarafından kandırılmayı bekleyen saf ve saf biri olduğunu ileri sürerek küçümseme içeriyor gibi görünüyor. Bay Hannity, örneğin sağcı rockçı Ted Nugent ile röportaj yaparken dile getirmediği endişesini dile getirerek, “Taylor desteklemesi gereken adamın bir tür tökezleyen, beceriksiz bir pislik olduğunun farkında mı?” diye sordu (“Utangaç) asla onun fikrini paylaşmayın!”).
Fox muhafazakarlarının gerçekten endişelenecek bir şeyi var mı? Ünlülerin siyasi desteklerinin nadiren önemli olduğuna dair iyi bir argüman var. Akademik araştırmacılar, Oprah'ın kutsamasının 2008'de bir milyon Obama oyu getirdiğini öne sürdüler; Öte yandan, 2018'de Bayan Swift, Tennessee'de yapılan Senato seçimlerinde büyük bir farkla kaybeden bir Demokrat'ı destekledi. 2020'den bu yana popülaritesi “yıldız”dan “galaksilerin oluştuğu erimiş kozmik üstkümeye” dönüştü. Ancak etkilerinin oylara yansıyabileceği sadece bir tahmin.
Ancak burada başka bir ünlü ilkesi geçerli olabilir: Streisand etkisi. Tıpkı Barbra Streisand'ın evinin fotoğraflarını gizleme girişiminin ona daha fazla dikkat çekmesi gibi, Fox'un muhalefeti de Swift'e verilen her türlü desteği güçlendirebilir. Hatta hikayenin algısını “Cumhuriyetçiler Swiftie'lere Karşı” şeklinde değiştirmeyi başarırsa, muhafazakarların son derece popüler bir Y kuşağı kadını olan Kızıl Amerika'ya karşı “Kızıl (Taylor'ın Versiyonu)” Amerika'ya karşı bağırmaları) tepkiye bile yol açabilir.
Ancak ünlülerin aşağılanması, kültür kavgaları ve kültürel marjinalleşme korkusunun istismar edilmesi Fox'un hassasiyetlerine, kanalın başka bir şey yapamayacağı kadar derinden işlenmiş olabilir. Bayan Swift'in söyleyebileceği gibi: Bakın neler yapıyorlar.
Ve şimdi Fox News spikerlerinin zihninde kira ödemeden yaşıyor.
Biden'ın yeniden seçim kampanyasının süperstarın (2020'de Başkan Biden'ı destekleyen) onayını umduğu yönündeki haberlerin ardından, kanal yorumcuları kültür savaşı kasklarını taktılar. Jeanine Pirro, “Siyasete karışmayın!” diye ısrar etti. Bir diğer yorumcu Charly Arnolt ise şöyle yalvardı: “Lütfen Taylor Swift'in söylediği her şeye inanmayın.” Sean Hannity konuya değindi. prime time'da: “Belki yeniden düşünmek istiyordur.”
Fox'un kaygı nöbeti, MAGA kanaat önderlerinin iktidar sahibi çift hakkında barok komplo teorileri ürettiği ayların ardından geldi: Bayan Swift ve Bay Kelce arasındaki aşk sahnelendi; NFL'nin Chiefs için Super Bowl'a hile karıştırdığını; ve bunların hepsinin Biden'a nihai desteği artırmak için yapılan kötü bir komplo olduğunu söyledi. Hatta Fox sunucusu Jesse Watters bu spekülasyonla flört ederek Swift'in başarısının bir başarı olduğu fikrini yaydı. Psikopat Savunma Bakanlığı'nın öncülüğünde.
Geriye dönüp baktığımızda “Paul Öldü”nün hayal gücünden yoksun olduğunu görüyoruz.
Elbette insanların, ünlülerin siyasi konuşmaları veya gizli bir Pentagon diva laboratuvarının olası varlığı hakkında fikir sahibi olma hakları var. Ancak Fox News sunucuları ünlüleri siyasete dahil olmaya davet etmenin gerçekten sorumsuz ve tehlikeli olduğuna inanıyorlarsa belki de dikkatlerini Fox News'a çevirmeliler.
Yıllar geçtikçe Fox, Kiss basçısı Gene Simmons'ı Ebola salgınıyla mücadele hakkında konuşmaya davet etti. Model Fabio, Kaliforniya'daki suçlardan liberalizmi sorumlu tuttu. Bize iptal kültüründe Kid Rock'ı kazandırdı. Geçen yıl aktör Jim Caviezel, “Fox & Friends” programında Donald J. Trump'ı “yeni Musa” ilan etti.
Ve Fox'un, Bay Biden'ın muhtemelen karşı karşıya geleceği aday olduğundan daha iyi tanıyabileceğiniz belli bir televizyon yıldızının siyasete girişinde etkili olduğunu da unutmayalım.
Mart 2011'de kanal, “Fox & Friends” ile ilgili yeni bir haftalık bölüm duyurdu: “Trump'la Pazartesiler”. NBC'nin “Celebrity Apprentice” programının sunucusu ve yıllardır düzenli olarak programa konuk olan sunucu, her hafta Obama yönetiminin politikalarından yakınıyor ve o haftaki bölümde sunuculara Gary Busey ve LaToya Jackson gibi kişileri neden kovduğunu anlatıyordu.
Birtherizm mücadelesi ve Obama'nın 2012'de Mitt Romney'e karşı kazandığı zaferin “tam bir saçmalık ve gülünçlük” olduğunu söyleyen tweetleri aracılığıyla, Bay Trump'ın Fox'a ve izleyicilerine olan bağlılığı daha da derinleşti.
Bay Trump, şöhretine rağmen Fox izleyicilerinin ilgisini çekmedi; en azından kısmen şöhretinden dolayı itirazda bulundu. Yıllardır Oscar'larda liberal konuşmalar duymuşlardı; Hollywood yıldızlarının inançlarını küçümsediği kendilerine özellikle Fox tarafından söylenmişti. İşte, onların dilini konuşan ve onların yanında olan gerçek bir primetime kanalı ünlüsü vardı.
Fox'un kendi politikalarına uyan ünlüleri kucaklaması basit bir şey değil. (Sunucuları aynı zamanda film setinde nasıl davranacağını bilen Ronald Reagan'dan da olumlu söz etme eğilimindedir.) Diğer güçler gibi bu da muhafazakar siyaseti kutlamaya ve onlara eğlence değeri katmaya yardımcı oldu.
Fox, talk show yapımcısıyken sonradan politik aktivist olan Roger Ailes'in yönetimindeki ilk günlerinden itibaren bir sansasyon duygusu geliştirdi. Bir Fox yöneticisi bir keresinde “Fox & Friends”i “bazı haberler içeren bir eğlence programı” olarak tanımlamıştı; Obama döneminin başlarındaki yıldızları Glenn Beck, şovunu “eğlence ve eğitimin birleşimi” olarak nitelendirdi.
Daha genel anlamda Fox, Roseanne Barr'ı şehit ve Kathy Griffin'i şeytan yapan ve izleyicileri biralarının fazla liberal olup olmadığını sorgulamaya teşvik eden bir tür pop-politik kültür savaşını uzun süredir benimsiyor. Sağcı yayıncı Andrew Breitbart gibi (Marksist filozof Antonio Gramsci'nin bir fikrini takip ederek), siyasetin kültürden sonra geldiğine inanıyordu.
Ancak hangi ünlülerin kendi şeritlerinde kalması gerektiği ve hangilerinin birleşmesine izin verileceği konusunda kararlar seçici bir şekilde verildi. LeBron James, 2018 röportajında dönemin Başkan Trump'ı eleştirdikten sonra Fox'tan Laura Ingraham ona “sus ve top sür” dedi. Bazı nedenlerden ötürü, Bay Trump'ın eski oyun kurucu Brett Favre ve golf şampiyonu Jack Nicklaus'tan aldığı destek tartışılmazdı.
Bu arada Bayan Swift'e yönelik eleştirilerin çoğu, 33 yaşındaki pop yıldızının siyasi aktörler tarafından kandırılmayı bekleyen saf ve saf biri olduğunu ileri sürerek küçümseme içeriyor gibi görünüyor. Bay Hannity, örneğin sağcı rockçı Ted Nugent ile röportaj yaparken dile getirmediği endişesini dile getirerek, “Taylor desteklemesi gereken adamın bir tür tökezleyen, beceriksiz bir pislik olduğunun farkında mı?” diye sordu (“Utangaç) asla onun fikrini paylaşmayın!”).
Fox muhafazakarlarının gerçekten endişelenecek bir şeyi var mı? Ünlülerin siyasi desteklerinin nadiren önemli olduğuna dair iyi bir argüman var. Akademik araştırmacılar, Oprah'ın kutsamasının 2008'de bir milyon Obama oyu getirdiğini öne sürdüler; Öte yandan, 2018'de Bayan Swift, Tennessee'de yapılan Senato seçimlerinde büyük bir farkla kaybeden bir Demokrat'ı destekledi. 2020'den bu yana popülaritesi “yıldız”dan “galaksilerin oluştuğu erimiş kozmik üstkümeye” dönüştü. Ancak etkilerinin oylara yansıyabileceği sadece bir tahmin.
Ancak burada başka bir ünlü ilkesi geçerli olabilir: Streisand etkisi. Tıpkı Barbra Streisand'ın evinin fotoğraflarını gizleme girişiminin ona daha fazla dikkat çekmesi gibi, Fox'un muhalefeti de Swift'e verilen her türlü desteği güçlendirebilir. Hatta hikayenin algısını “Cumhuriyetçiler Swiftie'lere Karşı” şeklinde değiştirmeyi başarırsa, muhafazakarların son derece popüler bir Y kuşağı kadını olan Kızıl Amerika'ya karşı “Kızıl (Taylor'ın Versiyonu)” Amerika'ya karşı bağırmaları) tepkiye bile yol açabilir.
Ancak ünlülerin aşağılanması, kültür kavgaları ve kültürel marjinalleşme korkusunun istismar edilmesi Fox'un hassasiyetlerine, kanalın başka bir şey yapamayacağı kadar derinden işlenmiş olabilir. Bayan Swift'in söyleyebileceği gibi: Bakın neler yapıyorlar.