Ted, o zamandan beri, “bilgisi” olduğunu söylemek için mesaj atan Rebecca’yı aramak için geri adım attı. Ancak görünüşe göre onun gerçek doğası biz Beard ve Henry Beatling’le birlikteyken Ted’e açıklanmıştı. Rebecca’dan duyduğumuz çoğu şey, “Ama cidden, kimin umurunda [expletive] Michelle nişanlandığında,” ki bu müstehcendir ancak olumsuz değildir.
İhmal kasıtlı mı ve eğer öyleyse, bunun amacı nedir? Göreceğiz. Ancak Henry’nin babasının kalbini çekmesi, pek yeni olmasa da, daha belirgin hale geliyor – özellikle bölümün sonundaki vedalarda, Ted Henry’nin sırt çantasını zar zor bırakabildiğinde.
Nate
Bu bölümde Nate ile ilk tanıştığımızda sabahları yatakta yatıyor. Ayrıca, yalnız değil, Nate’in en sevdiği Yunan restoranında en sevdiğimiz ev sahibimiz Jade ile birlikte. Uyandığında, Nate’in büyüleyici bir şekilde çoktan kalktığını, duş aldığını, tıraş olduğunu, dişlerini fırçaladığını ve yatağına geri döndüğünü hemen fark eder. Ne yazık ki, aşık olduğu çocuk, yapmamaya çalıştığını iddia ederken “ilişkiyi” “etiketlemeye” çalışma tuzağına hızla düşüyor. Yavaş ol kaplan.
İtiraf etmeliyim ki, Nate’i akşam yemeğinde büyütmeyen Jade’den doğrudan ilk kez yatakta rahat olmayan ikiliye geçmemiz beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. (Aslında, daha sonraki bir sahnede “erkek arkadaş” etiketini benimsiyor.) Henüz ikisi arasında, neden birbirlerinin arkadaşlığından zevk aldıklarına dair tek bir gerçek konuşma görmedik. En azından şimdiye kadar, romantik yolculuğa tanık bile olmadan, romantik gerilimden doğrudan romantik doyuma geçtik.
Nate’in en dokunaklı ilişkisinin Ted’le karmaşık ilişkisi olarak kalmasının nedenlerinden biri belki de budur. Son bölümde, Good Nate’in Bad Nate’ten dirilişini izlemiş olmamıza rağmen, onu West Ham’da iş başında görmeyeli epey zaman olduğunu fark ettim. Good Nate, Rupert’ın şeytani gölgesinde hayatta kalabilir mi?
Aşık, kısa bir süre için ve sadece Rupert’ın yokluğunda da olsa açıkça yapabilir. Nate, “Aşk Tazıları” için bir araya gelmek üzere bir grup astını bir araya topluyor, bu utanmazca bir soygun… Pekala, sana söylememe pek gerek yok. Beklenildiği gibi gidiyor, yani “Diamond Dogs”tan iniş -size buraya geleceğimizi söylemiştim- Alvy Singer’ın “Annie Saal”daki birinci ve ikinci Hummer randevuları arasındakiyle karşılaştırılabilir. fiyasko Nate’e Richmond’da Ted’le geçirdiği zamanı bu kadar özel yapan şeyi hatırlatıyor Ah evet, kesinlikle öyle.
İhmal kasıtlı mı ve eğer öyleyse, bunun amacı nedir? Göreceğiz. Ancak Henry’nin babasının kalbini çekmesi, pek yeni olmasa da, daha belirgin hale geliyor – özellikle bölümün sonundaki vedalarda, Ted Henry’nin sırt çantasını zar zor bırakabildiğinde.
Nate
Bu bölümde Nate ile ilk tanıştığımızda sabahları yatakta yatıyor. Ayrıca, yalnız değil, Nate’in en sevdiği Yunan restoranında en sevdiğimiz ev sahibimiz Jade ile birlikte. Uyandığında, Nate’in büyüleyici bir şekilde çoktan kalktığını, duş aldığını, tıraş olduğunu, dişlerini fırçaladığını ve yatağına geri döndüğünü hemen fark eder. Ne yazık ki, aşık olduğu çocuk, yapmamaya çalıştığını iddia ederken “ilişkiyi” “etiketlemeye” çalışma tuzağına hızla düşüyor. Yavaş ol kaplan.
İtiraf etmeliyim ki, Nate’i akşam yemeğinde büyütmeyen Jade’den doğrudan ilk kez yatakta rahat olmayan ikiliye geçmemiz beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. (Aslında, daha sonraki bir sahnede “erkek arkadaş” etiketini benimsiyor.) Henüz ikisi arasında, neden birbirlerinin arkadaşlığından zevk aldıklarına dair tek bir gerçek konuşma görmedik. En azından şimdiye kadar, romantik yolculuğa tanık bile olmadan, romantik gerilimden doğrudan romantik doyuma geçtik.
Nate’in en dokunaklı ilişkisinin Ted’le karmaşık ilişkisi olarak kalmasının nedenlerinden biri belki de budur. Son bölümde, Good Nate’in Bad Nate’ten dirilişini izlemiş olmamıza rağmen, onu West Ham’da iş başında görmeyeli epey zaman olduğunu fark ettim. Good Nate, Rupert’ın şeytani gölgesinde hayatta kalabilir mi?
Aşık, kısa bir süre için ve sadece Rupert’ın yokluğunda da olsa açıkça yapabilir. Nate, “Aşk Tazıları” için bir araya gelmek üzere bir grup astını bir araya topluyor, bu utanmazca bir soygun… Pekala, sana söylememe pek gerek yok. Beklenildiği gibi gidiyor, yani “Diamond Dogs”tan iniş -size buraya geleceğimizi söylemiştim- Alvy Singer’ın “Annie Saal”daki birinci ve ikinci Hummer randevuları arasındakiyle karşılaştırılabilir. fiyasko Nate’e Richmond’da Ted’le geçirdiği zamanı bu kadar özel yapan şeyi hatırlatıyor Ah evet, kesinlikle öyle.