Yemek kitabı yazarı Julia Child'ı Amerikalı bir şef yapan ve “This Old House” ile banyo fayansı değişimini ve çatı onarımını bağımlılık yaratan bir televizyona dönüştüren kamu televizyonu yapımcısı ve yönetmeni Russell Morash, 19 Haziran'da Concord, Massachusetts'te öldü. 88 yaşındaydı.
Hastanede öldüğü eşi Marian Morash tarafından doğrulandı. Ölüm nedeninin beyin kanaması olduğunu söyledi.
Ulusal Televizyon Sanatları ve Bilimleri Akademisi onu “Televizyon Nasıl Yapılır'ın Babası” olarak tanıdı ve 2014 yılında kendisine Yaşam Boyu Başarı Emmy Ödülü'nü verdi. Bay Morash, Boston'un PBS istasyonu WGBH için birlikte oluşturduğu uzun soluklu eğitim programlarıyla DIY çağını başlattı.
1963 yılında Bay Morash'ın yönetmen ve yapımcı olduğu ve Bayan Childs'ın kitlesel pazarda şöhrete giden yolunu açan “Fransız Şef”, Fransız mutfağına getirdiği belirgin Amerikan yaklaşımıyla Amerikalıların yemek hakkındaki düşüncelerini değiştirdi. Ve “Bu Eski Ev” 1979'da anında hit oldu ve 45 yıl sonra hâlâ reyting rekorları kırıyor. Geçen yıl itibariyle, dizi ve kardeş programı “Bu Eski Ev'e Sor” toplamda 20 Emmy Ödülü ve 119 Emmy adaylığı almıştı.
Food Network, HGTV ve diğer ağların kablolu televizyonda bir “nasıl yapılır” devrimini başlatmasından çok önce, Bay Morash, televizyon deneyimi olmayan zanaatkarların, içeriden ipuçlarını ve içgörülerini paylaşarak küçük ekranın yıldızları haline gelebilecekleri fikrinden heyecan duyuyordu. .
Örneğin “Bu Eski Ev”, daha önce bir ev yenileme işi yürüten Bob Vila ve Bay Morash'ın başlangıçta Lexington, Massachusetts'teki arka bahçesinde bir atölye kurmak için işe aldığı marangoz Norm Abram'ı herkesin bildiği isimler haline getirdi.
“Crockett'in Zafer Bahçesi”nin ilk gösterimi 1975'te, bahçecilik kitaplarının yazarı James Underwood Crockett'in sunuculuğunda yapıldı. Gösteride ayrıca Bay Morash'ın, bahçeden sebze lezzetleri hazırlayan, kendi kendini yetiştirmiş bir aşçı olan karısı da yer aldı. Bay Crockett'in 1979'daki ölümünden sonra gösterinin adı “Zafer Bahçesi” olarak değiştirildi.
WGBH'nin eski başkanı Henry Becton bir röportajda Bay Morash için “Sıradan insanlardan en iyi şekilde yararlanma konusunda büyük bir beceriye sahipti” dedi.
Etki açısından hiçbir keşif, Lincoln Center için özel olarak hazırlanmış gibi görünen, çırpınan bir sopranoya sahip, kişiliği şofben olan Bayan Child'ınkiyle boy ölçüşemezdi. Aslında, daha sonra 1989'da “Bon Appétit!” adlı bir operaya ve unutulmaz parodilere konu oldu.
Ancak 1962'de WGBH'de yayınlanan “Okudum” adlı kitap programına konuk olarak “Fransız Yemek Pişirme Sanatında Ustalaşmak” adlı yeni yemek kitabını tartıştığında bir radyo kurumu olacağına dair hiçbir belirti yoktu. ”Gastronomik manzara üzerinde büyük bir etkiye sahip olacaktı.
Bay Morash, WGBH ile yaptığı röportajda şunları hatırladı: “Bir öğleden sonra telefon çaldı ve sesini Eleanor Roosevelt ile Tallulah Bankhead karışımı olarak tanımlayabileceğim ve her gün birkaç kutu Marlboro içen bir kadın şöyle dedi – daha doğrusu: talep etti – okuma programıyla birlikte bir ocak gözü kurduğunu.”
Yayın sırasında Bayan Çocuk dev bir bakır kasede yumurtaları çırpmaya başladı. Bay Morash, “Kendi kendime şunu düşündüm: 'Kitap eleştiri programında omlet pişiren bu deli kim?'' diye hatırladı Bay Morash.
Ağ onu 26 bölüm için her biri 50 dolardan kiraladı ve “Fransız Şef” on yıl boyunca yayında kaldı.
Ancak bu gösteri Bay Morash için sadece bir başlangıçtı.
Russell Frederick Morash Jr., 11 Şubat 1936'da Boston'da, uzun bir marangoz ve inşaat işçisi soyundan gelen Russell Sr. ile sekreter Naomi (Lingley) Morash'ın üç çocuğundan biri olarak dünyaya geldi.
Russ, gençliğinde babasına yardım ederken marangozluk sanatını öğrendi, ancak tiyatroyla ilgilenmeye başlaması Lexington Lisesi'ndeki yapımlarda yer aldığında oldu.
1957'de Boston Üniversitesi'nden tiyatro diplomasıyla mezun olduktan sonra kariyerine sahne yönetmeni olarak devam etti. Ancak, Boston bölgesinde kalmak ve 1958'de evlendiği Marian Fichtner'la birlikte olmak için New York'ta sahne müdür yardımcısı pozisyonunu geri çevirdi. Kısa süre sonra WGBH'de kameraman olarak işe girdi ve bir yıl içinde yönetmenlik ve yapımcılığa başladı.
Kendi hatırı sayılır işçiliği, kendisi ve eşinin Lexington'daki 1851 çiftlik evlerinde gerçekleştirdiği restorasyondan doğan bir konsept olan “Bu Eski Ev” için ilham kaynağı oldu.
2016 yılında Yankee Magazine ile yaptığı bir röportajda, “Arkadaşlarım ve tanıdıklarım tarafından pek çok inançsızlıkla karşılandık: 'Kendi evini yenileyen ve işi kendisi yapan bir televizyon yapımcısı ne yapar?'” dedi. “Bu bana, eğer yeterince insan bu fikirle ilgilenirse bu konuda bir dizi yapabileceğimiz fikrini verdi.”
Orijinal konsept bir ev satın almak, onu yenilemek ve kâr amacıyla satmaktı. İlk sezonda Bay Morash, Boston'un Dorchester semtindeki kapsamlı tadilat gerektiren Viktorya döneminden kalma bir evin ipotek altına alınmasına yetecek kadar parayı bir araya topladı.
Pilot bölümün sunuculuğunu yapması için bir Boston Globe muhabiri işe alındı, ancak ağ yöneticileri onun doğru kamera varlığına sahip olmadığını düşünmesine rağmen bölüm hiçbir zaman yayınlanmadı. Bay Morash, Bay Vila hakkında şunları söyledi: “Ama işi yapan adam, kamera aracılığıyla gerçekten çalışabilirdi. Onunla seyirci arasındaki bağlantı gerçekten canlıydı.”
İstasyon satıştan zar zor kurtuldu ama bunun pek önemi yoktu: “Bu Eski Ev” WGBH için yerel reyting rekorları kırdı ve aynı zamanda ulusal bir altına hücum oldu.
Başlangıçtaki popülerliğinin bir nedeni genel olarak talimat eksikliğiydi. 2004 yılında WGBH'den emekli olan Bay Morash, 2021'deki bir video röportajında ”Kimse size bir tahtayı nasıl düzleştireceğinizi veya alçıpanı nasıl keseceğinizi, bırakın bir boruyu lehimlemeyi veya sigortayı nasıl keseceğinizi öğretmedi” dedi. “O zamanlar vardı internet yok, YouTube yok.”
Pilot bölümün ardından program formatını değiştirdi ve büyük onarımlarla karşı karşıya kalan endişeli ev sahiplerine yardım etmek için ekibini gönderdi. Bu Eski Ev, daha sonra HGTV'nin Love It or List It ve Bravo'nun Buying It Blind'ı da dahil olmak üzere birçok kablolu program tarafından benimsenen kazanan bir formül yarattı.
Bay Vila, 1989'da gösteriden ayrıldı ve aletler için ünlülerin onayladığı anlaşmalar ve kendine ait birçok yenileme şovu ile tek kişilik bir ev tadilatı franchise'ı kurdu.
Bay Morash'ın, Bay Abram'ın başrol oynadığı “Ask This Old House” ve “The New Yankee Workshop” gibi yan programların yapımcılığını ve yönetmenliğini üstlendiği “This Old House” da bir franchise haline geldi.
Eşinin yanı sıra kızları Victoria Evarts ve Kate Cohen'in beş torunu ve üç torununun çocuğu kaldı.
“Bu Eski Ev” bir televizyon kurumu olmasına rağmen, Bay Morash daha sonra babasının, izleyicilerin pençeli çekiçler ve daire testerelerle çalışan zanaatkarlarla ilgilenip ilgilenmeyeceği konusundaki ilk şüphelerini hatırladı.
Boston Magazine ile 2009 yılında yaptığı bir röportajda “'Baba, onlardan Shakespeare'den alıntı yapmalarını istemiyorum' dedim” dedi. “Onlardan meşe döşemeyi kendi yöntemleriyle nasıl döşeyeceklerini bana açıklamalarını istiyorum.”
Hastanede öldüğü eşi Marian Morash tarafından doğrulandı. Ölüm nedeninin beyin kanaması olduğunu söyledi.
Ulusal Televizyon Sanatları ve Bilimleri Akademisi onu “Televizyon Nasıl Yapılır'ın Babası” olarak tanıdı ve 2014 yılında kendisine Yaşam Boyu Başarı Emmy Ödülü'nü verdi. Bay Morash, Boston'un PBS istasyonu WGBH için birlikte oluşturduğu uzun soluklu eğitim programlarıyla DIY çağını başlattı.
1963 yılında Bay Morash'ın yönetmen ve yapımcı olduğu ve Bayan Childs'ın kitlesel pazarda şöhrete giden yolunu açan “Fransız Şef”, Fransız mutfağına getirdiği belirgin Amerikan yaklaşımıyla Amerikalıların yemek hakkındaki düşüncelerini değiştirdi. Ve “Bu Eski Ev” 1979'da anında hit oldu ve 45 yıl sonra hâlâ reyting rekorları kırıyor. Geçen yıl itibariyle, dizi ve kardeş programı “Bu Eski Ev'e Sor” toplamda 20 Emmy Ödülü ve 119 Emmy adaylığı almıştı.
Food Network, HGTV ve diğer ağların kablolu televizyonda bir “nasıl yapılır” devrimini başlatmasından çok önce, Bay Morash, televizyon deneyimi olmayan zanaatkarların, içeriden ipuçlarını ve içgörülerini paylaşarak küçük ekranın yıldızları haline gelebilecekleri fikrinden heyecan duyuyordu. .
Örneğin “Bu Eski Ev”, daha önce bir ev yenileme işi yürüten Bob Vila ve Bay Morash'ın başlangıçta Lexington, Massachusetts'teki arka bahçesinde bir atölye kurmak için işe aldığı marangoz Norm Abram'ı herkesin bildiği isimler haline getirdi.
“Crockett'in Zafer Bahçesi”nin ilk gösterimi 1975'te, bahçecilik kitaplarının yazarı James Underwood Crockett'in sunuculuğunda yapıldı. Gösteride ayrıca Bay Morash'ın, bahçeden sebze lezzetleri hazırlayan, kendi kendini yetiştirmiş bir aşçı olan karısı da yer aldı. Bay Crockett'in 1979'daki ölümünden sonra gösterinin adı “Zafer Bahçesi” olarak değiştirildi.
WGBH'nin eski başkanı Henry Becton bir röportajda Bay Morash için “Sıradan insanlardan en iyi şekilde yararlanma konusunda büyük bir beceriye sahipti” dedi.
Etki açısından hiçbir keşif, Lincoln Center için özel olarak hazırlanmış gibi görünen, çırpınan bir sopranoya sahip, kişiliği şofben olan Bayan Child'ınkiyle boy ölçüşemezdi. Aslında, daha sonra 1989'da “Bon Appétit!” adlı bir operaya ve unutulmaz parodilere konu oldu.
Ancak 1962'de WGBH'de yayınlanan “Okudum” adlı kitap programına konuk olarak “Fransız Yemek Pişirme Sanatında Ustalaşmak” adlı yeni yemek kitabını tartıştığında bir radyo kurumu olacağına dair hiçbir belirti yoktu. ”Gastronomik manzara üzerinde büyük bir etkiye sahip olacaktı.
Bay Morash, WGBH ile yaptığı röportajda şunları hatırladı: “Bir öğleden sonra telefon çaldı ve sesini Eleanor Roosevelt ile Tallulah Bankhead karışımı olarak tanımlayabileceğim ve her gün birkaç kutu Marlboro içen bir kadın şöyle dedi – daha doğrusu: talep etti – okuma programıyla birlikte bir ocak gözü kurduğunu.”
Yayın sırasında Bayan Çocuk dev bir bakır kasede yumurtaları çırpmaya başladı. Bay Morash, “Kendi kendime şunu düşündüm: 'Kitap eleştiri programında omlet pişiren bu deli kim?'' diye hatırladı Bay Morash.
Ağ onu 26 bölüm için her biri 50 dolardan kiraladı ve “Fransız Şef” on yıl boyunca yayında kaldı.
Ancak bu gösteri Bay Morash için sadece bir başlangıçtı.
Russell Frederick Morash Jr., 11 Şubat 1936'da Boston'da, uzun bir marangoz ve inşaat işçisi soyundan gelen Russell Sr. ile sekreter Naomi (Lingley) Morash'ın üç çocuğundan biri olarak dünyaya geldi.
Russ, gençliğinde babasına yardım ederken marangozluk sanatını öğrendi, ancak tiyatroyla ilgilenmeye başlaması Lexington Lisesi'ndeki yapımlarda yer aldığında oldu.
1957'de Boston Üniversitesi'nden tiyatro diplomasıyla mezun olduktan sonra kariyerine sahne yönetmeni olarak devam etti. Ancak, Boston bölgesinde kalmak ve 1958'de evlendiği Marian Fichtner'la birlikte olmak için New York'ta sahne müdür yardımcısı pozisyonunu geri çevirdi. Kısa süre sonra WGBH'de kameraman olarak işe girdi ve bir yıl içinde yönetmenlik ve yapımcılığa başladı.
Kendi hatırı sayılır işçiliği, kendisi ve eşinin Lexington'daki 1851 çiftlik evlerinde gerçekleştirdiği restorasyondan doğan bir konsept olan “Bu Eski Ev” için ilham kaynağı oldu.
2016 yılında Yankee Magazine ile yaptığı bir röportajda, “Arkadaşlarım ve tanıdıklarım tarafından pek çok inançsızlıkla karşılandık: 'Kendi evini yenileyen ve işi kendisi yapan bir televizyon yapımcısı ne yapar?'” dedi. “Bu bana, eğer yeterince insan bu fikirle ilgilenirse bu konuda bir dizi yapabileceğimiz fikrini verdi.”
Orijinal konsept bir ev satın almak, onu yenilemek ve kâr amacıyla satmaktı. İlk sezonda Bay Morash, Boston'un Dorchester semtindeki kapsamlı tadilat gerektiren Viktorya döneminden kalma bir evin ipotek altına alınmasına yetecek kadar parayı bir araya topladı.
Pilot bölümün sunuculuğunu yapması için bir Boston Globe muhabiri işe alındı, ancak ağ yöneticileri onun doğru kamera varlığına sahip olmadığını düşünmesine rağmen bölüm hiçbir zaman yayınlanmadı. Bay Morash, Bay Vila hakkında şunları söyledi: “Ama işi yapan adam, kamera aracılığıyla gerçekten çalışabilirdi. Onunla seyirci arasındaki bağlantı gerçekten canlıydı.”
İstasyon satıştan zar zor kurtuldu ama bunun pek önemi yoktu: “Bu Eski Ev” WGBH için yerel reyting rekorları kırdı ve aynı zamanda ulusal bir altına hücum oldu.
Başlangıçtaki popülerliğinin bir nedeni genel olarak talimat eksikliğiydi. 2004 yılında WGBH'den emekli olan Bay Morash, 2021'deki bir video röportajında ”Kimse size bir tahtayı nasıl düzleştireceğinizi veya alçıpanı nasıl keseceğinizi, bırakın bir boruyu lehimlemeyi veya sigortayı nasıl keseceğinizi öğretmedi” dedi. “O zamanlar vardı internet yok, YouTube yok.”
Pilot bölümün ardından program formatını değiştirdi ve büyük onarımlarla karşı karşıya kalan endişeli ev sahiplerine yardım etmek için ekibini gönderdi. Bu Eski Ev, daha sonra HGTV'nin Love It or List It ve Bravo'nun Buying It Blind'ı da dahil olmak üzere birçok kablolu program tarafından benimsenen kazanan bir formül yarattı.
Bay Vila, 1989'da gösteriden ayrıldı ve aletler için ünlülerin onayladığı anlaşmalar ve kendine ait birçok yenileme şovu ile tek kişilik bir ev tadilatı franchise'ı kurdu.
Bay Morash'ın, Bay Abram'ın başrol oynadığı “Ask This Old House” ve “The New Yankee Workshop” gibi yan programların yapımcılığını ve yönetmenliğini üstlendiği “This Old House” da bir franchise haline geldi.
Eşinin yanı sıra kızları Victoria Evarts ve Kate Cohen'in beş torunu ve üç torununun çocuğu kaldı.
“Bu Eski Ev” bir televizyon kurumu olmasına rağmen, Bay Morash daha sonra babasının, izleyicilerin pençeli çekiçler ve daire testerelerle çalışan zanaatkarlarla ilgilenip ilgilenmeyeceği konusundaki ilk şüphelerini hatırladı.
Boston Magazine ile 2009 yılında yaptığı bir röportajda “'Baba, onlardan Shakespeare'den alıntı yapmalarını istemiyorum' dedim” dedi. “Onlardan meşe döşemeyi kendi yöntemleriyle nasıl döşeyeceklerini bana açıklamalarını istiyorum.”