Biyografileri ve dergi profilleri “yakın yabancılar” olarak tanımladığı ünlüleri insanlaştıran Bill Zehme – “utangaç, özlü” Johnny Carson; “boş” Warren Beatty; “Savaş çığlığı” “Eğlenin, yani eğlenin!” olan Frank Sinatra. – Pazar günü Chicago’da öldü. 64 yaşındaydı.
Ortağı Jennifer Engstrom, sebebin kolon kanseri olduğunu söyledi.
Zehme Bey’in Sinatra Bey’in biyografisi Şapkanı Giyme Şeklin: Frank Sinatra ve Kayıp Yaşam Sanatı’ (1997) çok satanlar listesine girdi. Ayrıca Regis Philbin (1995’te I’m Only One Man! ve 2000’de Who Wants to Be Me?) ve Jay Leno (Leading With My Chin) ile 1996’da en çok satan anı kitaplarının yazarlığını paylaştı. ).
Diğer kitapları arasında Intimate Strangers: Comic Profiles and Indiscretions of the Very Famous (2002), Lost in the Funhouse: The Life and Mind of Andy Kaufman (1999) ve Hef’s Little Black Book (2004), Hugh ile bir Bilinç Akışı işbirliği yer alıyor. M. Hefner, Playboy Magazine’in Kurucusu ve Editörü.
Bay Zehme (ZAY-mee olarak telaffuz edilir), “büyük Amerikan sfenksi” olarak adlandırdığı ve CBS sunucusu Walter Cronkite’ın “tüm televizyon tarihinin en kalıcı oyuncusu” olarak tanımladığı Johnny Carson ile olabilecek son büyük röportajı gerçekleştirdi. Bay Carson, The Tonight Show’un yaklaşık 4.500 bölümünden sonra 1992’de emekli olduğunda.
Zehme Bey’in Muhteşem Carson: Mahrem Bir Portre adlı kitabı 2007’de yayınlandı, ancak planladığı biyografinin tamamını bir türlü tamamlayamadı.
Chicago doğumlu Zehme Bey, genellikle Ortabatı cazibesiyle asi kaynaklar yetiştirmekle tanınırdı. Portreleri hagiografi değildi ama vahiy de değildi ve Bay Sinatra ve Bay Hefner de dahil olmak üzere görüştüğü bazı kişilere yakın kaldı.
Esquire dergisinin eski bir editör yardımcısı olan David Hirshey, e-posta yoluyla “Bill, toprak kazmıyordu veya meşhur dolabı karıştırıp iskelet arıyordu” dedi. “Onu ilgilendiren bundan daha incelikli bir şeydi. Zehme, bir kişinin karakterini ele veren davranış ve konuşmalarındaki tuhaflıkları arardı ve konularını nazik bir oyunbazlık ve gerçek bir empati karışımıyla yatıştırma konusunda esrarengiz bir yeteneğe sahipti.”
“Öyleyse,” diye devam etti Bay Hirshey, “bir çiftler masajının keyfini çıkarırken yan yana uzanırken Bill’le röportaj yapmak için bir çarşaftan başka bir şeyle kaplı Sharon Stone vardı.”
Bay Carson, Bay Zehme, bir American Masters belgeseliyle bağlantılı olarak PBS için yazdığı bir makalesinde onun hakkında şunları yazdı: “Siyasi esprileri ve kültürel coşkusu, etkilemekte olan popüler zevkleri keyfine göre yönlendiren, kıvrak, gece yarısı nöbetçi kral olarak kült yönetimine yükseldi.” Zehme Bey, bu göz kırpmanın, “yükselen kişiliklere, özellikle komedyenlere kesin bir ün kazandırdığını ve sinsi alaylarında kendiliğinden ortakları haline gelen düzenli izleyiciler üzerinde ayrıcalıklı bir komplo bahşettiğini” gözlemledi.
Bay Zehme, Bay Beatty hakkında şunları yazdı: “Yavaş, endişeli, dikkatli konuşuyor, her heceyi düzeltiyor, kişisel rengi ve spontane zekayı kesiyor ve fikirden, iç gözlemden ve insanlıktan uzaklaştırıyor.” O çoğunlukla kaçamak. Molaları fildir. Molalarında Broadway müzikalleri icra edilebilirdi. Üzerinde çalıştığı şey bu. Sonunda kendini boşaltır.
“’Dick Tracy’de, Blank adında gizemli bir düşmanla savaşıyor. Hayatta kendisi ile mücadele eden boşluktur. Büyüleyici bir hesaplaşma, izlemesi canlandırıcı. Warren Beatty ile röportaj yapmak, onu öldürmek istemek demektir.”
Zehme Bey, Sinatra Bey’den erkeklerin bir kadının yanında (esneme) asla yapmaması gerekenler ve tuhafiyeciliğinin incelikleri hakkında ipuçları paylaştı: “Sadece çıtçıtlı Cavanaugh’lar giyiyordu – ince keçeler ve gözenekli palmettolar – ve bunlar onunkileriydi. onun kadar meydan okuyan, eğri kronlar.”
Zehme Bey, “Sinatra Bey’in bir şapkanın tam olarak doğru göründüğü zaman ölçüsü,” diye yazmıştı, “kimsenin gülmediği zamanlar.”
Alışılmışın dışında ve zaman zaman tartışmalı komedyen Andy Kaufman’ı “neslinin önde gelen şovmeni” ve “çeşitli kültürel eğilimlerin trend haline gelmeden çok önce öncü bir uygulayıcısı” olarak tanımladı.
William Christian Zehme, 28 Ekim 1958’de Danimarkalı bir göçmenin torunu olarak dünyaya geldi. Ebeveynleri Robert ve Suzanne (Clemensen) Zehme, Chicago’nun hemen güneyinde ve Bill’in büyüdüğü Güney Hollanda’dan pek de uzak olmayan bir köy olan Flossmoor’da bir çiçekçi dükkanına sahipti.
1980’de Chicago’daki Loyola Üniversitesi’nden gazetecilik bölümünden mezun oldu.
İlk kitaplarından biri The Rolling Stone Book of Comedy (1991) idi. 2004’te gazete köşe yazarı Bob Greene portresiyle Ulusal Dergi Ödülü kazandı.
Bay Zehme, Bayan Engstrom’a ek olarak, Tina Zimmel ile evliliğinden boşanmayla sonuçlanan kızı Lucy Reeves tarafından hayatta kaldı; ve bir kız kardeş, Betsy Archer.
Zehme Bey, canlandırdığı insanların çoğu onlar hakkında yazmadan çok önce ünlü olmasına rağmen, önde gelen bir biyografi yazarı olarak tanınmak konusunda isteksizdi. Ancak Herr Zehme onlar hakkında yazana kadar onlara yan komşular kadar tanıdık gelmemişlerdi.
1996’da Chicago dergisine “Ünlü profili gazeteciliğin piç üvey çocuğu ve bazen onunla ilişkilendirilmekten utanıyorum” dedi.
Zehme Bey, Intimate Strangers’ta “Gerçek şu ki, hiç bir ünlü hakkında yazmadım” diye yazdı. “Her zaman insanlar hakkında yazdım, insani özellikler ve zayıflıklar ve aynı zamanda ünlü olan konularla dolu.”
Ortağı Jennifer Engstrom, sebebin kolon kanseri olduğunu söyledi.
Zehme Bey’in Sinatra Bey’in biyografisi Şapkanı Giyme Şeklin: Frank Sinatra ve Kayıp Yaşam Sanatı’ (1997) çok satanlar listesine girdi. Ayrıca Regis Philbin (1995’te I’m Only One Man! ve 2000’de Who Wants to Be Me?) ve Jay Leno (Leading With My Chin) ile 1996’da en çok satan anı kitaplarının yazarlığını paylaştı. ).
Diğer kitapları arasında Intimate Strangers: Comic Profiles and Indiscretions of the Very Famous (2002), Lost in the Funhouse: The Life and Mind of Andy Kaufman (1999) ve Hef’s Little Black Book (2004), Hugh ile bir Bilinç Akışı işbirliği yer alıyor. M. Hefner, Playboy Magazine’in Kurucusu ve Editörü.
Bay Zehme (ZAY-mee olarak telaffuz edilir), “büyük Amerikan sfenksi” olarak adlandırdığı ve CBS sunucusu Walter Cronkite’ın “tüm televizyon tarihinin en kalıcı oyuncusu” olarak tanımladığı Johnny Carson ile olabilecek son büyük röportajı gerçekleştirdi. Bay Carson, The Tonight Show’un yaklaşık 4.500 bölümünden sonra 1992’de emekli olduğunda.
Zehme Bey’in Muhteşem Carson: Mahrem Bir Portre adlı kitabı 2007’de yayınlandı, ancak planladığı biyografinin tamamını bir türlü tamamlayamadı.
Chicago doğumlu Zehme Bey, genellikle Ortabatı cazibesiyle asi kaynaklar yetiştirmekle tanınırdı. Portreleri hagiografi değildi ama vahiy de değildi ve Bay Sinatra ve Bay Hefner de dahil olmak üzere görüştüğü bazı kişilere yakın kaldı.
Esquire dergisinin eski bir editör yardımcısı olan David Hirshey, e-posta yoluyla “Bill, toprak kazmıyordu veya meşhur dolabı karıştırıp iskelet arıyordu” dedi. “Onu ilgilendiren bundan daha incelikli bir şeydi. Zehme, bir kişinin karakterini ele veren davranış ve konuşmalarındaki tuhaflıkları arardı ve konularını nazik bir oyunbazlık ve gerçek bir empati karışımıyla yatıştırma konusunda esrarengiz bir yeteneğe sahipti.”
“Öyleyse,” diye devam etti Bay Hirshey, “bir çiftler masajının keyfini çıkarırken yan yana uzanırken Bill’le röportaj yapmak için bir çarşaftan başka bir şeyle kaplı Sharon Stone vardı.”
Bay Carson, Bay Zehme, bir American Masters belgeseliyle bağlantılı olarak PBS için yazdığı bir makalesinde onun hakkında şunları yazdı: “Siyasi esprileri ve kültürel coşkusu, etkilemekte olan popüler zevkleri keyfine göre yönlendiren, kıvrak, gece yarısı nöbetçi kral olarak kült yönetimine yükseldi.” Zehme Bey, bu göz kırpmanın, “yükselen kişiliklere, özellikle komedyenlere kesin bir ün kazandırdığını ve sinsi alaylarında kendiliğinden ortakları haline gelen düzenli izleyiciler üzerinde ayrıcalıklı bir komplo bahşettiğini” gözlemledi.
Bay Zehme, Bay Beatty hakkında şunları yazdı: “Yavaş, endişeli, dikkatli konuşuyor, her heceyi düzeltiyor, kişisel rengi ve spontane zekayı kesiyor ve fikirden, iç gözlemden ve insanlıktan uzaklaştırıyor.” O çoğunlukla kaçamak. Molaları fildir. Molalarında Broadway müzikalleri icra edilebilirdi. Üzerinde çalıştığı şey bu. Sonunda kendini boşaltır.
“’Dick Tracy’de, Blank adında gizemli bir düşmanla savaşıyor. Hayatta kendisi ile mücadele eden boşluktur. Büyüleyici bir hesaplaşma, izlemesi canlandırıcı. Warren Beatty ile röportaj yapmak, onu öldürmek istemek demektir.”
Zehme Bey, Sinatra Bey’den erkeklerin bir kadının yanında (esneme) asla yapmaması gerekenler ve tuhafiyeciliğinin incelikleri hakkında ipuçları paylaştı: “Sadece çıtçıtlı Cavanaugh’lar giyiyordu – ince keçeler ve gözenekli palmettolar – ve bunlar onunkileriydi. onun kadar meydan okuyan, eğri kronlar.”
Zehme Bey, “Sinatra Bey’in bir şapkanın tam olarak doğru göründüğü zaman ölçüsü,” diye yazmıştı, “kimsenin gülmediği zamanlar.”
Alışılmışın dışında ve zaman zaman tartışmalı komedyen Andy Kaufman’ı “neslinin önde gelen şovmeni” ve “çeşitli kültürel eğilimlerin trend haline gelmeden çok önce öncü bir uygulayıcısı” olarak tanımladı.
William Christian Zehme, 28 Ekim 1958’de Danimarkalı bir göçmenin torunu olarak dünyaya geldi. Ebeveynleri Robert ve Suzanne (Clemensen) Zehme, Chicago’nun hemen güneyinde ve Bill’in büyüdüğü Güney Hollanda’dan pek de uzak olmayan bir köy olan Flossmoor’da bir çiçekçi dükkanına sahipti.
1980’de Chicago’daki Loyola Üniversitesi’nden gazetecilik bölümünden mezun oldu.
İlk kitaplarından biri The Rolling Stone Book of Comedy (1991) idi. 2004’te gazete köşe yazarı Bob Greene portresiyle Ulusal Dergi Ödülü kazandı.
Bay Zehme, Bayan Engstrom’a ek olarak, Tina Zimmel ile evliliğinden boşanmayla sonuçlanan kızı Lucy Reeves tarafından hayatta kaldı; ve bir kız kardeş, Betsy Archer.
Zehme Bey, canlandırdığı insanların çoğu onlar hakkında yazmadan çok önce ünlü olmasına rağmen, önde gelen bir biyografi yazarı olarak tanınmak konusunda isteksizdi. Ancak Herr Zehme onlar hakkında yazana kadar onlara yan komşular kadar tanıdık gelmemişlerdi.
1996’da Chicago dergisine “Ünlü profili gazeteciliğin piç üvey çocuğu ve bazen onunla ilişkilendirilmekten utanıyorum” dedi.
Zehme Bey, Intimate Strangers’ta “Gerçek şu ki, hiç bir ünlü hakkında yazmadım” diye yazdı. “Her zaman insanlar hakkında yazdım, insani özellikler ve zayıflıklar ve aynı zamanda ünlü olan konularla dolu.”