Ah, yinelenen tatile çıkma fantezisi. Demek istediğim, biri kıyıda yaşıyor, biri ıstakoz böreği yapıyor, biri de tatil yeri olarak da kullanılabilen aile mülkünün sahibi. Niye sen olmayasın? CW web sitesinde bulunan bir Kanada draması olan “Moonshine”, sizi bu rüyadan büyük ölçüde vazgeçirmeye yetecek kadar işlev bozukluğuna ve çılgın davranışlara sahip… ama hala bir çekiciliğe sahip olacak kadar Kanada çekiciliğine sahip.
“Moonshine”, ölümünden sonra Nova Scotia'daki aile mülküne dönen büyük şehirli kız kardeş Lidia (Jennifer Finnigan) hariç, çoğunlukla sanatsal ve dünyevi tiplerden oluşan Finley-Cullen klanını konu alıyor. hala. Anne babası ve bazı kardeşleri, eski püskü ama sevimli bir plaj barakaları ve çeşitli ek binalardan oluşan Moonshine'ı işletiyorlar, ancak bu sadece hippilerin gerçekten herhangi bir şeyi “yönettiği” ölçüde. Teyzenin vasiyeti Lidia'yı evin asıl sahibi yapınca, Lidia huysuz gençlerini de yanında getirmeye ve berbat kocasını terk etmeye karar verir. Ancak otelin gelişigüzel yönetimi, sorunların en küçüğü olarak ortaya çıkıyor. Finley-Cullen'lar aynı zamanda uyuşturucu kaçakçılığı, skandal sırlar, şüpheli polis davranışları, uyuşturucu kullanımı ve nesiller arası rekabetle de uğraşmaktadır. Bir hemşire şaka yapmadan “Savaş böyle başlıyor” diyor.
Daha üzgün ellerde “Ozark” olur. Ancak burada, daha çok “Gilmore Girls”, “Schitt's Creek” veya “Northern Exposure” gibi, karakterlerin acısının sıcaklıkla hafifletildiği küçük kasaba tuhaflıklarının festivali. Elbette sinirler yükseliyor ve çok fazla suç faaliyeti var. Ancak bunların hepsi, içerideki karanlıkla yapılan işkence dolu bir yüzleşmenin parçası olmaktan ziyade, eğlenceli, kumsal gibi bir şekilde gelişiyor.
“Moonshine” biraz karmaşık görünebilir, sanki tüm çekişen kardeşler kendileri, çocukları ve büyük bedenleri için adil bir tarih edinmeye kararlılarmış gibi. Tamam, tamam, güzel: Herkes eyleme davetlidir! Hızlı diyalog bazen çok zorlayıcı ve sevimli görünüyor ve tuhaflık ile icat arasındaki çizgi ince, bazen de aşılıyor. Ancak bu aşırılık, çoğu zaman olduğu gibi grup anlaşmazlıklarının kaosa dönüştüğü durumlarda bir avantajdır.
“Moonshine”, ölümünden sonra Nova Scotia'daki aile mülküne dönen büyük şehirli kız kardeş Lidia (Jennifer Finnigan) hariç, çoğunlukla sanatsal ve dünyevi tiplerden oluşan Finley-Cullen klanını konu alıyor. hala. Anne babası ve bazı kardeşleri, eski püskü ama sevimli bir plaj barakaları ve çeşitli ek binalardan oluşan Moonshine'ı işletiyorlar, ancak bu sadece hippilerin gerçekten herhangi bir şeyi “yönettiği” ölçüde. Teyzenin vasiyeti Lidia'yı evin asıl sahibi yapınca, Lidia huysuz gençlerini de yanında getirmeye ve berbat kocasını terk etmeye karar verir. Ancak otelin gelişigüzel yönetimi, sorunların en küçüğü olarak ortaya çıkıyor. Finley-Cullen'lar aynı zamanda uyuşturucu kaçakçılığı, skandal sırlar, şüpheli polis davranışları, uyuşturucu kullanımı ve nesiller arası rekabetle de uğraşmaktadır. Bir hemşire şaka yapmadan “Savaş böyle başlıyor” diyor.
Daha üzgün ellerde “Ozark” olur. Ancak burada, daha çok “Gilmore Girls”, “Schitt's Creek” veya “Northern Exposure” gibi, karakterlerin acısının sıcaklıkla hafifletildiği küçük kasaba tuhaflıklarının festivali. Elbette sinirler yükseliyor ve çok fazla suç faaliyeti var. Ancak bunların hepsi, içerideki karanlıkla yapılan işkence dolu bir yüzleşmenin parçası olmaktan ziyade, eğlenceli, kumsal gibi bir şekilde gelişiyor.
“Moonshine” biraz karmaşık görünebilir, sanki tüm çekişen kardeşler kendileri, çocukları ve büyük bedenleri için adil bir tarih edinmeye kararlılarmış gibi. Tamam, tamam, güzel: Herkes eyleme davetlidir! Hızlı diyalog bazen çok zorlayıcı ve sevimli görünüyor ve tuhaflık ile icat arasındaki çizgi ince, bazen de aşılıyor. Ancak bu aşırılık, çoğu zaman olduğu gibi grup anlaşmazlıklarının kaosa dönüştüğü durumlarda bir avantajdır.