PekYakinda
Yeni Üye
İhmalkâr ebeveynlik usulü çocuklar üzerinde kalıcı izler bırakarak gelişimlerini olumsuz istikamette etkiliyor. İhmalkâr ebeveynlerin çocuklarına dair duyarlılıklarının düşük olduğunu belirten uzmanlar, bu yaklaşımın çocuğun akademik, duygusal ve toplumsal hünerlerinde eksikliklere yol açtığını tabir ediyor. Uzman Klinik Psikolog Dr. Gökçe Vogt, çocuğun ömründe inançlı bağlar oluşturmasında ebeveynleri ile olan bağın epey kıymetli olduğunu vurgulayarak ebeveynlerin haricinde büyükanne yahut bakıcı üzere üçüncü şahıslarla kurulan bağın tek başına kâfi olamayacağının altını çiziyor.
Üsküdar Üniversitesi NPİstanbul Hastanesi Uzman Klinik Psikolog Dr. Gökçe Vogt, ihmalkâr ebeveynlerin çocuk gelişimi üstündeki tesirleri hakkında kıymetli bilgiler paylaştı.
Çocuklarına hassaslıkları düşük oluyor
Uzman Klinik Psikolog Dr. Gökçe Vogt; çocuğunun gereksinimlerine yanıt vermeyen, ona karşı sevgi ve ilgi göstermeyen, ekseriyetle kayıtsız olan, onu kendilerinden uzak tutma eğiliminde olan, ondan rastgele bir talepte bulunmayan ve duygusal yakınlıktan kaçınan ebeveynlerin sahip oldukları tavrın ‘ihmalkâr’ olarak tanımlandığını söylemiş oldu ve kelamlarına şu biçimde devam etti:
“Bu ebeveynlerin çocuklarına dair hassaslıkları düşüktür. Bilhassa 1960’larda dikkat çeken bu tavra sahip ebeveynler çocuklarının gereksinimlerine uygun yanıt vermekte, sevgi ve dayanak göstermekte, kural koymakta ve davranışları için rehberlik sunmakta eksiklik yaşıyorlar. Bu şekil tavra sahip ebeveynler kendi hayatlarıyla epey daha fazla ilgilenirken başka her şey çocuklarından evvel geliyor. Çocuklar gelişmek için sevgiye, ilgiye ve teşvike muhtaçlık duyarlar. Bu niçinle, ihmalkâr ebeveynliğin bir çocuk üzerinde olumsuz bir tesiri olması şaşırtan değildir.”
Çocukta duygusal eksiklikler oluşuyor
Ebeveyn ihmalkârlığının çocuğun akademik, duygusal ve toplumsal hünerlerinde eksikliklere yol açtığını vurgulayan Dr. Gökçe Vogt, “İhmalkâr ebeveynliğin en büyük dezavantajlarından biri, çocukların ilgisiz ebeveynleriyle duygusal bir bağ geliştirmemeleridir. Genç yaşta sevgi ve ilgi eksikliği, öteki bağlantılarda düşük benlik hürmetine yahut duygusal eksikliklere yol açabilir. İhmalkâr ebeveyne sahip olmak, çocuğun toplumsal marifetlerini bile etkileyebiliyor. Bu çocuklar çoklukla dikkat çekmek için etraflarına ziyan verme eğiliminde oluyorlar ve toplumsal ortamlarda ahenk davranışları göstermekte kuvvetlik yaşıyorlar. Bir ebeveynin işle yahut öteki yükümlülüklerle meşgul olması, onların ilgisiz oldukları manasına gelmediğini de not etmek gerekir. Bir ebeveyn ağır bir iş temposuna sahip olsa bile, boş vaktinde çocuğu ile vakit geçiriyorsa ve onun bakımını üstleniyorsa ‘ihmalkâr’ olarak tanımlanamaz” dedi.
Ebeveynle kurulan bağ hayli önemli
Çocuğun ömründe inançlı bağlar oluşturmasında ebeveynleri ile olan bağın hayli değerli olduğunu vurgulayan Dr. Gökçe Vogt, “Anne çocuk ve baba-çocuk bağlanmasının çocukların gelişimi üstündeki tesirini araştıran araştırmalar, en az bir ebeveyne inançlı bağlanmanın çocukların gelişimi için riskleri dengeleyen kilit bir faktör olduğu gösteriyor. Günümüzde bilhassa bayanların iş ömründe daha fazla yer almalarından dolayı çocuğunun gereksinimlerini karşılama vazifesini üçüncü bir bireye vermek zorunda kalan ebeveynlerin sayısı git gide çoğalıyor. Ebeveynlerin çocuğun bakımından uzaklaşmak zorunda kalmaları çocuklarının gelişmenini nasıl etkilediği konusunda endişelenmelerine yol açıyor” tabirlerini kullandı.
Üçüncü kişi ilgisi kâfi olamıyor
Dr. Gökçe Vogt, sağlıklı olağan bir gelişmenin modülü olarak bir ebeveyni ile inançlı bağı olan bir çocuğun hayatındaki öteki kıymetli yetişkinlerle yakın bağlar kurabildiğini söylemiş oldu ve kelamlarına şöyleki devam etti:
“Çocuk şayet bakımını üstüne alan kişi ile bir bağ kurabildiyse, ondan ilgi ve alaka görüyorsa sevildiğini hissettiği insan sayısı arttığı için daha memnun olacak, gelişimi de olumlu istikamette etkilenecektir. Lakin bu durum sadece çocuğun anne ve babasıyla inançlı bir bağı varsa geçerlidir. Yani çocuğun bakımını üstüne alan anneanne yahut bakıcı üzere üçüncü bir kişi ile bağlanma münasebeti tek başına kâfi olamıyor ve ebeveynleri ile olan bağlanma ilgisinin yerine geçmiyor. Bir diğer deyişle, anne ve babanın çocukların gelişimi üstündeki tesiri bakıcı yahut büyükanne ile değiştirilemez. Bu manada çocuğun üçüncü bireylerle kurduğu inançlı ilginin gelişimi üstündeki tesiri ‘kek üzerine krema’ üzere bedellendiriliyor.”
Ebeveynler birincil bakım veren olmalı
İhmalkâr ebeveynlik şeklinin çocuklar üzerinde kalıcı izler bırakabildiğini ve gelişimlerini olumsuz tarafta etkilediğini vurgulayan Dr. Gökçe Vogt, “Ancak bunun değiştirilebilecek bir durum olduğu unutulmamalı. Anne ve baba çocuklarının birincil bakım vereni olmalı. Bu sebeple, ihmalkâr ebeveynlik usulüne sahip bireyler, çocuklarının bakımlarını bir diğerine delege etmektense çocukları ile daha fazla vakit geçirmek için efor göstererek, sağlıklı ebeveynlik üslupları üzerine bilgi alarak birinci adımı atabilirler. Ayrıyeten danışmanlık alacakları bir terapist, ailelerinde inançlı ve daha derin bağlar kurmaları konusunda yardımcı olacak stratejileri belirlemelerine yardımcı olabilir” diye konuştu.
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı
Üsküdar Üniversitesi NPİstanbul Hastanesi Uzman Klinik Psikolog Dr. Gökçe Vogt, ihmalkâr ebeveynlerin çocuk gelişimi üstündeki tesirleri hakkında kıymetli bilgiler paylaştı.
Çocuklarına hassaslıkları düşük oluyor
Uzman Klinik Psikolog Dr. Gökçe Vogt; çocuğunun gereksinimlerine yanıt vermeyen, ona karşı sevgi ve ilgi göstermeyen, ekseriyetle kayıtsız olan, onu kendilerinden uzak tutma eğiliminde olan, ondan rastgele bir talepte bulunmayan ve duygusal yakınlıktan kaçınan ebeveynlerin sahip oldukları tavrın ‘ihmalkâr’ olarak tanımlandığını söylemiş oldu ve kelamlarına şu biçimde devam etti:
“Bu ebeveynlerin çocuklarına dair hassaslıkları düşüktür. Bilhassa 1960’larda dikkat çeken bu tavra sahip ebeveynler çocuklarının gereksinimlerine uygun yanıt vermekte, sevgi ve dayanak göstermekte, kural koymakta ve davranışları için rehberlik sunmakta eksiklik yaşıyorlar. Bu şekil tavra sahip ebeveynler kendi hayatlarıyla epey daha fazla ilgilenirken başka her şey çocuklarından evvel geliyor. Çocuklar gelişmek için sevgiye, ilgiye ve teşvike muhtaçlık duyarlar. Bu niçinle, ihmalkâr ebeveynliğin bir çocuk üzerinde olumsuz bir tesiri olması şaşırtan değildir.”
Çocukta duygusal eksiklikler oluşuyor
Ebeveyn ihmalkârlığının çocuğun akademik, duygusal ve toplumsal hünerlerinde eksikliklere yol açtığını vurgulayan Dr. Gökçe Vogt, “İhmalkâr ebeveynliğin en büyük dezavantajlarından biri, çocukların ilgisiz ebeveynleriyle duygusal bir bağ geliştirmemeleridir. Genç yaşta sevgi ve ilgi eksikliği, öteki bağlantılarda düşük benlik hürmetine yahut duygusal eksikliklere yol açabilir. İhmalkâr ebeveyne sahip olmak, çocuğun toplumsal marifetlerini bile etkileyebiliyor. Bu çocuklar çoklukla dikkat çekmek için etraflarına ziyan verme eğiliminde oluyorlar ve toplumsal ortamlarda ahenk davranışları göstermekte kuvvetlik yaşıyorlar. Bir ebeveynin işle yahut öteki yükümlülüklerle meşgul olması, onların ilgisiz oldukları manasına gelmediğini de not etmek gerekir. Bir ebeveyn ağır bir iş temposuna sahip olsa bile, boş vaktinde çocuğu ile vakit geçiriyorsa ve onun bakımını üstleniyorsa ‘ihmalkâr’ olarak tanımlanamaz” dedi.
Ebeveynle kurulan bağ hayli önemli
Çocuğun ömründe inançlı bağlar oluşturmasında ebeveynleri ile olan bağın hayli değerli olduğunu vurgulayan Dr. Gökçe Vogt, “Anne çocuk ve baba-çocuk bağlanmasının çocukların gelişimi üstündeki tesirini araştıran araştırmalar, en az bir ebeveyne inançlı bağlanmanın çocukların gelişimi için riskleri dengeleyen kilit bir faktör olduğu gösteriyor. Günümüzde bilhassa bayanların iş ömründe daha fazla yer almalarından dolayı çocuğunun gereksinimlerini karşılama vazifesini üçüncü bir bireye vermek zorunda kalan ebeveynlerin sayısı git gide çoğalıyor. Ebeveynlerin çocuğun bakımından uzaklaşmak zorunda kalmaları çocuklarının gelişmenini nasıl etkilediği konusunda endişelenmelerine yol açıyor” tabirlerini kullandı.
Üçüncü kişi ilgisi kâfi olamıyor
Dr. Gökçe Vogt, sağlıklı olağan bir gelişmenin modülü olarak bir ebeveyni ile inançlı bağı olan bir çocuğun hayatındaki öteki kıymetli yetişkinlerle yakın bağlar kurabildiğini söylemiş oldu ve kelamlarına şöyleki devam etti:
“Çocuk şayet bakımını üstüne alan kişi ile bir bağ kurabildiyse, ondan ilgi ve alaka görüyorsa sevildiğini hissettiği insan sayısı arttığı için daha memnun olacak, gelişimi de olumlu istikamette etkilenecektir. Lakin bu durum sadece çocuğun anne ve babasıyla inançlı bir bağı varsa geçerlidir. Yani çocuğun bakımını üstüne alan anneanne yahut bakıcı üzere üçüncü bir kişi ile bağlanma münasebeti tek başına kâfi olamıyor ve ebeveynleri ile olan bağlanma ilgisinin yerine geçmiyor. Bir diğer deyişle, anne ve babanın çocukların gelişimi üstündeki tesiri bakıcı yahut büyükanne ile değiştirilemez. Bu manada çocuğun üçüncü bireylerle kurduğu inançlı ilginin gelişimi üstündeki tesiri ‘kek üzerine krema’ üzere bedellendiriliyor.”
Ebeveynler birincil bakım veren olmalı
İhmalkâr ebeveynlik şeklinin çocuklar üzerinde kalıcı izler bırakabildiğini ve gelişimlerini olumsuz tarafta etkilediğini vurgulayan Dr. Gökçe Vogt, “Ancak bunun değiştirilebilecek bir durum olduğu unutulmamalı. Anne ve baba çocuklarının birincil bakım vereni olmalı. Bu sebeple, ihmalkâr ebeveynlik usulüne sahip bireyler, çocuklarının bakımlarını bir diğerine delege etmektense çocukları ile daha fazla vakit geçirmek için efor göstererek, sağlıklı ebeveynlik üslupları üzerine bilgi alarak birinci adımı atabilirler. Ayrıyeten danışmanlık alacakları bir terapist, ailelerinde inançlı ve daha derin bağlar kurmaları konusunda yardımcı olacak stratejileri belirlemelerine yardımcı olabilir” diye konuştu.
Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı