dunyadan
Aktif Üye
İsrailli Sanatçı Plastik Kirliliği ‘Earth Poetica’ya Dönüştürdü
KUDÜS — Kudüslü sanatçı Beverly Barkat, Aşağı Manhattan’daki sıfır noktasına bakan yeni Dünya Ticaret Merkezi kompleksindeki bir binanın lobisi için bir sanat eseri yaratmaya başladığında, mimari olarak sahaya özgü ve etkileyici, büyük bir şey ortaya çıkarmayı amaçladı. uzayla bağlantı kurmak için yeterli ama gözlemciden kopacak kadar büyük değil.
Barkat’ın iletmesi gereken kesin bir mesajı vardı. Yıllar önce, plastik atıklarla dolup taşan bir zamanlar güzel olan bir kumsalda ortalığı karıştıran çocukların görüntüsünün çarptığını söyledi.
“Benimle kaldı” dedi. “Dünyayı boğuyoruz. ”
55 yaşındaki Barkat, Kudüs’teki stüdyosuna geri döndü ve plastik atıkları çeşitli tipte şeffaf kaplara doldurarak, insanları doğa ve dünya ile sınır odaklı olmayan, uçsuz bucaksız yüzen adalardan farklı olarak birleştirmenin bir yolunu arayarak deney yapmaya başladı. – veya kıtalar – okyanuslarda oluşan ve dolaşan atık plastik.
Barkat devam eden çalışmaları ile. Görevini duyan dünyanın her yerinden insanlar tarafından kendisine gönderilen kirletici plastik parçalarını epoksi reçineye döküyor. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Sonunda plastik atık parçalarını kristal berraklığında epoksi reçineye dökme yöntemine karar verdi. “Ezilmiş plastik bir torba gibi görünmekten,” dedi, “mücevher gibi görünen bir şeye” ya da “çok, çok pahalı ve değerli bir şeye”. ”
Ortaya çıkan çalışma, dört metre çapında, metal çerçeveli panellerden ve plastikle doldurulmuş bambu parçalarından oluşan bir iç iskeletten oluşan heybetli bir küre olan “Earth Poetica”dır. Otantik orantılı kıtaları ve denizleri ile dünyanın dış yüzeyi, nefes kesici bir güzellikle parlıyor.
Ama içeriden, gözetleme deliği gibi açık bırakılacak birkaç panelden yakından bakıldığında, çirkin bir gerçek ortaya çıkıyor: Bir halının pürüzlü arkası gibi, işi ortaya çıkaran iç yüzey de kaotik. plastik poşetler, şişeler, balık ağları ve tüketici ambalajlarının püskülleri ve pürüzlü parçalarından oluşan girdap.
Son panellerden bazıları -Kuzey Amerika’nın bir ucu, Asya’nın bazı son kısımları ve Güney Kutbu- şekillenirken üç haftalık bir süre içinde Batı Kudüs şehir merkezindeki Barkat’ın stüdyosunda buluştuk. Havadar, çift katlı alanının bir yanı, plastik torba demetleri ve diğer döküntülerle dolu.
Son üç yılda çalışarak dünyanın dört bir yanından plastik biriktirdi. Koronavirüs salgını uluslararası seyahati kısıtladığında, projeyi duyan insanlar ona plastik atıklarını yurt dışından göndermeye başladı. Yafa’dan ve İsrail’in Akdeniz kıyılarındaki diğer noktalardan atılan balık ağlarını toplar.
Plastik atıklardan yapılmış devasa bir küre olan “Earth Poetica”nın iç detayı. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Sanatçının farklı ülkelerden topladığı veya projeyle ilgilenenler tarafından kendisine gönderilen plastik atıkların renk paleti. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Ve pandemi, yalnızca insanların projeye ilişkin anlayışını geliştirdi. Virüs, plastik atık gibi sınırlara saygı duymadığından, “İnsanlar bahsettiğim kavramı fiziksel olarak hissetti” dedi.
Hiçbir şekilde plastik atıklarla çalışan ilk sanatçı değil ve iklim değişikliği ve çevre ile mücadele etmeye çalışan birçok sanatçının çalışmalarını gördüğünü söyledi. Ancak kendi yolunu yaratmasının onun için önemli olduğunu söyledi.
“Ben zaten biliyorsam veya başka biri yaptıysa, neden yapayım?” dedi küçük ve tatlı konuşan Barkat. “Kendimi şaşırtırsam, diğerlerini de şaşırtırım. ”
Barkat, malzemelerin nasıl davrandığını denemenin yanı sıra, küreler, Google haritaları, NASA görüntüleri ve çevrimiçi yayınlanan fotoğrafları kullanarak konusunu araştırdı. Proje geliştikçe, Barkat’ın bir sanatçı olarak yolculuğuna dahil ettiği çeşitli ortamları ve disiplinleri bir araya getirdi.
Otantik orantılı kıtaları ve denizleriyle dünyanın dış yüzeyi parlıyor. Katedrallerdeki Rönesans gül pencerelerine benzetilen etkisi, bir kutsallık havası taşır. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Johannesburg’da seramikçi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi, 1976’da, ailesi Bezalel Sanat ve Tasarım Akademisi’nde bir yıllık bir randevu aldığında, 10 yaşındayken Kudüs’e geldi. Yıl dolduğunda İsrail’de kalmaya karar verdiler. (1906’da kurulan Bezalel Sanat ve El Sanatları Okulu’nun orijinal evi, şimdiki stüdyosunun karşısındadır.)
Barkat, “Ana dilim kilden heykel yapıyor” dedi. Mücevher tasarımı okumaya devam etti ve sonunda öğrenci olarak çıkmaya başladığı çocukluk arkadaşı Nir Barkat ile evlendi. Kudüs belediye başkanı oldu ve şimdi muhafazakar Likud partisinin gelecekteki başkanı olarak Benjamin Netanyahu’nun yerini alacak ve Beverly Barkat’ı potansiyel bir başbakanın ortağı haline getirecek bir lider.
Kamu hayatına girmeden önce, kocası başarılı bir yüksek teknoloji girişimcisiydi ve çok seyahat etti. O yıllarda üç kızını büyütmek için daha fazla zaman harcadı.
Kütüphaneleri okullara sokmak da dahil olmak üzere mimari projelere yöneldi ve yaklaşık 40 yaşında İsrailli usta İsrail Hershberg ile üç yıllık yoğun bir çizim ve resim çalışmasına başladı. Bu arada Çek Cumhuriyeti’nde cam üflemeyi öğrendi.
Eşinin Kudüs’te belediye meclisinde geçirdiği ve belediye başkanı olarak ona sesini geliştirme fırsatı verdiği yıllar, her zaman bilerek, “Çapam olarak sanat var. ”
Kocası “stüdyoya gelir, yardım eder, şınav çeker, tırmanır” dedi. “O, bir insan olarak kim olduğumun bir parçası. (Belediye başkanıyken, ülkede bir “yeşil devrim”in öncüsü olduğunu öne sürerek şehirde bir çöp geri dönüşüm tesisi açtı.)
Çalışmalarını plastik poşet, şişe, balık ağları ve tüketici ambalajı parçalarından yapıyor. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Barkat, atlas referanslarını, Google haritalarını, NASA görüntülerini ve çevrimiçi yayınlanan fotoğrafları kullanarak konusunu araştırdı. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
“Earth Poetica” için Güney Kutbu’nu birleştirme. ” Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Geçmişinin çoğu “Earth Poetica”da bir araya geliyor. Tayvan’daki bir sohbetten ilham alan bambu elementi doğayı getiriyor ve her parça Barkat’ın dediği gibi Kanada’dan gönderdiği soya fasulyesi bazlı bir epoksiye dökülüyor veya “boyalanıyor”.
Gerçeğin sadık bir tasvirinde, Barkat’ın Pasifik Okyanusu plastik çöp parçaları içerir. Mavi ve yeşilin farklı tonları ve katmanları deniz girdapları ve termal değişiklikler yaratır. Asya’nın çoğu yemyeşil bir cennettir. Beyaz, turkuaz ve yarı saydam plastik şeritler, bazıları keskin, bazıları tüylü, kutup buzdağlarını, donmuş kar kapaklarını ve buzulları oluşturur.
Arada sırada plastik ambalajdan bir logo, ironik bir grafiti gibi “Nature’s Wonders”, “%100 Natural” arasında göze çarpıyor.
Barkat’ın çalışmaları İsrail, İtalya, Tayvan, Japonya ve Amerika Birleşik Devletleri’nde sergilendi. diğer yerler arasında. Çağdaş sanatı kamusal alanda inceleyen bir sanat ve araştırma enstitüsü olan Roma merkezli Nomas Vakfı, “Earth Poetica” için küratörlük desteği sağlıyor. Vakfın Biyosfer Projesi olarak da adlandırdığı eser sergilenirken, vakfın başkanı ve bilim direktörü Raffaella Frascarelli, sanatçıyla atölye çalışmaları yürütecek.
Frascarelli ve Barkat ilk olarak 2018’de, Barkat’ın Roma’da daha önce bir proje olan “After the Tribes”ı sergilediği sırada bir araya geldi.
Barkat, insanlarla doğa arasındaki engelleri, algıları ve belki de alışkanlıkları değiştirecek şekilde yıkmayı umuyor. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Bir telefon röportajında Frascarelli, Barkat’ı alçakgönüllü ve utangaç, ancak güçlü bir sanatsal dil ve dünyayı değiştirmede bir rol oynama arzusuyla hareket eden biri olarak tanımladı.
Frascarelli, kadın formunda atıfta bulunduğu “Earth Poetica” için “Bireysel bakış açısından, iş fiziksel bir süreç, neredeyse üç yıldır devam eden bir performans” dedi. , “son derece kadınsı ve yenileyicidir. ”
Kolektif düzeyde, Frascarelli, “Dünya Poetica” aynı zamanda “karşılaştığımız bireysel ve kolektif maddi ve manevi zorlukları kapsayan bir tür insanlığın otoportresi olarak da düşünülebilir” dedi. ”
Frascarelli, “Earth Poetica”nın, genellikle katedrallerde bulunan ve esere kutsallık havası veren Rönesans gül pencerelerine benzediğini belirtti. Bir çeşit vitray etkisi var.
Bundan yaklaşık bir yıl sonra, New York’taki kalıcı evine varmadan önce, Şubat ayının başından itibaren en az altı ay boyunca Kudüs’teki İsrail Akvaryumu’nda “Earth Poetica” kurulacak. İsrail’in deniz yaşam alanlarının korunmasına adanmış Akvaryum, çocuklar için sanat eseri etrafında bir eğitim programı oluşturuyor. Kurulumun gezilmesi için de planlar var.
Sanat eseri yerleştirildikten sonra, ziyaretçilerin yukarı çıkıp yukarıdan görmeleri, içeriye bakmaları veya oturup düşünmeleri mümkün olacak. Barkat’ın umudu, insanlarla doğa arasındaki engelleri, algıları ve belki de alışkanlıkları değiştirecek şekilde yıkmaktır.
Günümüzün aşırı bilgi yüklemesiyle, beynin kolayca unuttuğunu söyledi. “Seni fiziksel olarak hareket ettiren bir şey görürsen, vücudun bunu hatırlar” dedi ve sanatın gücünü anlatıyor. “Fiziksel olarak deneyimlemeniz gerekiyor. ”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
KUDÜS — Kudüslü sanatçı Beverly Barkat, Aşağı Manhattan’daki sıfır noktasına bakan yeni Dünya Ticaret Merkezi kompleksindeki bir binanın lobisi için bir sanat eseri yaratmaya başladığında, mimari olarak sahaya özgü ve etkileyici, büyük bir şey ortaya çıkarmayı amaçladı. uzayla bağlantı kurmak için yeterli ama gözlemciden kopacak kadar büyük değil.
Barkat’ın iletmesi gereken kesin bir mesajı vardı. Yıllar önce, plastik atıklarla dolup taşan bir zamanlar güzel olan bir kumsalda ortalığı karıştıran çocukların görüntüsünün çarptığını söyledi.
“Benimle kaldı” dedi. “Dünyayı boğuyoruz. ”
55 yaşındaki Barkat, Kudüs’teki stüdyosuna geri döndü ve plastik atıkları çeşitli tipte şeffaf kaplara doldurarak, insanları doğa ve dünya ile sınır odaklı olmayan, uçsuz bucaksız yüzen adalardan farklı olarak birleştirmenin bir yolunu arayarak deney yapmaya başladı. – veya kıtalar – okyanuslarda oluşan ve dolaşan atık plastik.
Barkat devam eden çalışmaları ile. Görevini duyan dünyanın her yerinden insanlar tarafından kendisine gönderilen kirletici plastik parçalarını epoksi reçineye döküyor. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Sonunda plastik atık parçalarını kristal berraklığında epoksi reçineye dökme yöntemine karar verdi. “Ezilmiş plastik bir torba gibi görünmekten,” dedi, “mücevher gibi görünen bir şeye” ya da “çok, çok pahalı ve değerli bir şeye”. ”
Ortaya çıkan çalışma, dört metre çapında, metal çerçeveli panellerden ve plastikle doldurulmuş bambu parçalarından oluşan bir iç iskeletten oluşan heybetli bir küre olan “Earth Poetica”dır. Otantik orantılı kıtaları ve denizleri ile dünyanın dış yüzeyi, nefes kesici bir güzellikle parlıyor.
Ama içeriden, gözetleme deliği gibi açık bırakılacak birkaç panelden yakından bakıldığında, çirkin bir gerçek ortaya çıkıyor: Bir halının pürüzlü arkası gibi, işi ortaya çıkaran iç yüzey de kaotik. plastik poşetler, şişeler, balık ağları ve tüketici ambalajlarının püskülleri ve pürüzlü parçalarından oluşan girdap.
Son panellerden bazıları -Kuzey Amerika’nın bir ucu, Asya’nın bazı son kısımları ve Güney Kutbu- şekillenirken üç haftalık bir süre içinde Batı Kudüs şehir merkezindeki Barkat’ın stüdyosunda buluştuk. Havadar, çift katlı alanının bir yanı, plastik torba demetleri ve diğer döküntülerle dolu.
Son üç yılda çalışarak dünyanın dört bir yanından plastik biriktirdi. Koronavirüs salgını uluslararası seyahati kısıtladığında, projeyi duyan insanlar ona plastik atıklarını yurt dışından göndermeye başladı. Yafa’dan ve İsrail’in Akdeniz kıyılarındaki diğer noktalardan atılan balık ağlarını toplar.
Plastik atıklardan yapılmış devasa bir küre olan “Earth Poetica”nın iç detayı. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Sanatçının farklı ülkelerden topladığı veya projeyle ilgilenenler tarafından kendisine gönderilen plastik atıkların renk paleti. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Ve pandemi, yalnızca insanların projeye ilişkin anlayışını geliştirdi. Virüs, plastik atık gibi sınırlara saygı duymadığından, “İnsanlar bahsettiğim kavramı fiziksel olarak hissetti” dedi.
Hiçbir şekilde plastik atıklarla çalışan ilk sanatçı değil ve iklim değişikliği ve çevre ile mücadele etmeye çalışan birçok sanatçının çalışmalarını gördüğünü söyledi. Ancak kendi yolunu yaratmasının onun için önemli olduğunu söyledi.
“Ben zaten biliyorsam veya başka biri yaptıysa, neden yapayım?” dedi küçük ve tatlı konuşan Barkat. “Kendimi şaşırtırsam, diğerlerini de şaşırtırım. ”
Barkat, malzemelerin nasıl davrandığını denemenin yanı sıra, küreler, Google haritaları, NASA görüntüleri ve çevrimiçi yayınlanan fotoğrafları kullanarak konusunu araştırdı. Proje geliştikçe, Barkat’ın bir sanatçı olarak yolculuğuna dahil ettiği çeşitli ortamları ve disiplinleri bir araya getirdi.
Otantik orantılı kıtaları ve denizleriyle dünyanın dış yüzeyi parlıyor. Katedrallerdeki Rönesans gül pencerelerine benzetilen etkisi, bir kutsallık havası taşır. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Johannesburg’da seramikçi bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi, 1976’da, ailesi Bezalel Sanat ve Tasarım Akademisi’nde bir yıllık bir randevu aldığında, 10 yaşındayken Kudüs’e geldi. Yıl dolduğunda İsrail’de kalmaya karar verdiler. (1906’da kurulan Bezalel Sanat ve El Sanatları Okulu’nun orijinal evi, şimdiki stüdyosunun karşısındadır.)
Barkat, “Ana dilim kilden heykel yapıyor” dedi. Mücevher tasarımı okumaya devam etti ve sonunda öğrenci olarak çıkmaya başladığı çocukluk arkadaşı Nir Barkat ile evlendi. Kudüs belediye başkanı oldu ve şimdi muhafazakar Likud partisinin gelecekteki başkanı olarak Benjamin Netanyahu’nun yerini alacak ve Beverly Barkat’ı potansiyel bir başbakanın ortağı haline getirecek bir lider.
Kamu hayatına girmeden önce, kocası başarılı bir yüksek teknoloji girişimcisiydi ve çok seyahat etti. O yıllarda üç kızını büyütmek için daha fazla zaman harcadı.
Kütüphaneleri okullara sokmak da dahil olmak üzere mimari projelere yöneldi ve yaklaşık 40 yaşında İsrailli usta İsrail Hershberg ile üç yıllık yoğun bir çizim ve resim çalışmasına başladı. Bu arada Çek Cumhuriyeti’nde cam üflemeyi öğrendi.
Eşinin Kudüs’te belediye meclisinde geçirdiği ve belediye başkanı olarak ona sesini geliştirme fırsatı verdiği yıllar, her zaman bilerek, “Çapam olarak sanat var. ”
Kocası “stüdyoya gelir, yardım eder, şınav çeker, tırmanır” dedi. “O, bir insan olarak kim olduğumun bir parçası. (Belediye başkanıyken, ülkede bir “yeşil devrim”in öncüsü olduğunu öne sürerek şehirde bir çöp geri dönüşüm tesisi açtı.)
Çalışmalarını plastik poşet, şişe, balık ağları ve tüketici ambalajı parçalarından yapıyor. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Barkat, atlas referanslarını, Google haritalarını, NASA görüntülerini ve çevrimiçi yayınlanan fotoğrafları kullanarak konusunu araştırdı. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
“Earth Poetica” için Güney Kutbu’nu birleştirme. ” Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Geçmişinin çoğu “Earth Poetica”da bir araya geliyor. Tayvan’daki bir sohbetten ilham alan bambu elementi doğayı getiriyor ve her parça Barkat’ın dediği gibi Kanada’dan gönderdiği soya fasulyesi bazlı bir epoksiye dökülüyor veya “boyalanıyor”.
Gerçeğin sadık bir tasvirinde, Barkat’ın Pasifik Okyanusu plastik çöp parçaları içerir. Mavi ve yeşilin farklı tonları ve katmanları deniz girdapları ve termal değişiklikler yaratır. Asya’nın çoğu yemyeşil bir cennettir. Beyaz, turkuaz ve yarı saydam plastik şeritler, bazıları keskin, bazıları tüylü, kutup buzdağlarını, donmuş kar kapaklarını ve buzulları oluşturur.
Arada sırada plastik ambalajdan bir logo, ironik bir grafiti gibi “Nature’s Wonders”, “%100 Natural” arasında göze çarpıyor.
Barkat’ın çalışmaları İsrail, İtalya, Tayvan, Japonya ve Amerika Birleşik Devletleri’nde sergilendi. diğer yerler arasında. Çağdaş sanatı kamusal alanda inceleyen bir sanat ve araştırma enstitüsü olan Roma merkezli Nomas Vakfı, “Earth Poetica” için küratörlük desteği sağlıyor. Vakfın Biyosfer Projesi olarak da adlandırdığı eser sergilenirken, vakfın başkanı ve bilim direktörü Raffaella Frascarelli, sanatçıyla atölye çalışmaları yürütecek.
Frascarelli ve Barkat ilk olarak 2018’de, Barkat’ın Roma’da daha önce bir proje olan “After the Tribes”ı sergilediği sırada bir araya geldi.
Barkat, insanlarla doğa arasındaki engelleri, algıları ve belki de alışkanlıkları değiştirecek şekilde yıkmayı umuyor. Kredi. . . The New York Times için Amit Elkayam
Bir telefon röportajında Frascarelli, Barkat’ı alçakgönüllü ve utangaç, ancak güçlü bir sanatsal dil ve dünyayı değiştirmede bir rol oynama arzusuyla hareket eden biri olarak tanımladı.
Frascarelli, kadın formunda atıfta bulunduğu “Earth Poetica” için “Bireysel bakış açısından, iş fiziksel bir süreç, neredeyse üç yıldır devam eden bir performans” dedi. , “son derece kadınsı ve yenileyicidir. ”
Kolektif düzeyde, Frascarelli, “Dünya Poetica” aynı zamanda “karşılaştığımız bireysel ve kolektif maddi ve manevi zorlukları kapsayan bir tür insanlığın otoportresi olarak da düşünülebilir” dedi. ”
Frascarelli, “Earth Poetica”nın, genellikle katedrallerde bulunan ve esere kutsallık havası veren Rönesans gül pencerelerine benzediğini belirtti. Bir çeşit vitray etkisi var.
Bundan yaklaşık bir yıl sonra, New York’taki kalıcı evine varmadan önce, Şubat ayının başından itibaren en az altı ay boyunca Kudüs’teki İsrail Akvaryumu’nda “Earth Poetica” kurulacak. İsrail’in deniz yaşam alanlarının korunmasına adanmış Akvaryum, çocuklar için sanat eseri etrafında bir eğitim programı oluşturuyor. Kurulumun gezilmesi için de planlar var.
Sanat eseri yerleştirildikten sonra, ziyaretçilerin yukarı çıkıp yukarıdan görmeleri, içeriye bakmaları veya oturup düşünmeleri mümkün olacak. Barkat’ın umudu, insanlarla doğa arasındaki engelleri, algıları ve belki de alışkanlıkları değiştirecek şekilde yıkmaktır.
Günümüzün aşırı bilgi yüklemesiyle, beynin kolayca unuttuğunu söyledi. “Seni fiziksel olarak hareket ettiren bir şey görürsen, vücudun bunu hatırlar” dedi ve sanatın gücünü anlatıyor. “Fiziksel olarak deneyimlemeniz gerekiyor. ”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.