1950'lerde 1950'lerde televizyon West için delilik sırasında garip bir rol oynayan ve “Sugarfoot” da viski karşı viski tercih eden bir şerif oynayan Will Hutchins, 21 Nisan'da Long Island'ın kuzey kıyısında Manhasset, NY'da öldü. 94 yaşındaydı.
Sebep başarısızlığının nefes alıyordu, karısı Barbara Hutchins cenaze evi için bir ölümde.
1958 ve '59'da TV Western'de en iyi 10 gösteri vardı. En iyi bilinen “Cheyenne” ve “Maverick” idi. Bay Hutchins, izdihamın bir parçasıydı: “Sugarfoot” prömiyeri 1957'de yapıldı ve dört mevsim koştu.
Gösteri, 1951'den itibaren adını ve tema müziğini Randolph Scott ile aksi takdirde bağımsız bir Batılı filmden alan Warner Brothers tarafından üretildi. Başlık, “hassas ayak” olarak adlandırılamayacağı çekim ve kendilerini çevreleyen sığırlar için uygun olmayan bir adamı ifade ediyor.
Bay Hutchins'in karakteri Tom Brewster, şüpheli şeker ayakıydı: varlıklarını bir sarsaparilla (Wild West Root birası) bir çizgi kirazla sipariş etmek için bir şerif olarak arayan bir doğu hukuk öğrencisi. Şiddetten nefret eder, kadınların kendilerini ona atmasını önlemeye çalışır ve atı için içme suyu payından vazgeçer.
Bay Hutchins komedinin rolünü oynadı ve adamı “sosyal” olmadığı için eleştirmek için dramatik bir mola ile bir kötü adam hakaretini izledi. Diğer dramatik anlar, Westler'ı “eğilimleri” ile ilgili sorunlar hakkında okumaya teşvik etti.
Kendisini yuvarlak bir yumruk ve eşsiz silahşör olarak ortaya çıkaracağı sınırına itildi – ama muhtemelen bir cinayetle kavga ediyordu, ama şöyle bir yorumdu: “Şimdi bu özüre ne dersin?”
Sağlıklı tarife güvenilir görünüyordu, saçlarını sarışın ve “marm-beslemeli çocuksu görünümü”, Jackson'dan Clarion defteri gibi vurguladı. “Hokey, olurdu.
Televizyon dünyası 1960'larda değiştiğinde, Bay Hutchin'in çalışmaları bazı kısa ömürlü durumlarda, “Hey, Ev Sahibi” (1966-67) ve “Blondie” (1968), çizgi romandan uyarlandı.
Ayrıca filmi geçti ve Monte Hellman ve Jack Nicholson'un başrolü tarafından yönetilen bir batılı olan iki Elvis Presley aracı “Spinout” (1966) ve “Clambake” (1967) (1966) 'da geçti. 1970 yılında Haberler'a göre, geniş bir tiyatro sürümü kazanamadı, ancak yine de “muazzam yeraltı başarısından” keyif aldığını bildirdi.
Bay Hutchins açık bir düşüş hissetti. “Sugarfoot” dan sonra bir motel yatak atlamasından daha fazla reddedildim, ”dedi 1966'da sendikalı köşe yazarı Joan Crosby'ye.
Sık sık tasarruflarını zayıflatan bir genel müdür ve Porsche ile delinmiş bir arkadaşa ve Elvis'in tahmini imzalı bir resmine atıfta bulundu.
1973'te yeni bir aktör yolunu devraldı: Haftada 50 dolara palyaço olarak çalışmaya başladı. Pasifik kıyısında yukarı ve aşağı seyahat etti, Avustralya'nın küçük kasabasında uzun vadeli bir görünüm aldı ve sonra dünyayı daire içine aldı ve Sri Lanka ve İngiltere'ye gitti.
1981'de Avustralya Kadınlar Haftası'na komik performans için aldığı en iyi tavsiyenin “Hamlet” den daha az ciddi bir şey yapmaları gerektiğini bildirdi.
“İnsanları güldürmek için ciddiye davranmalısınız” dedi. “Chaplin komik kadar üzgündü. Buster Keaton asla gülümsemedi.”
Marshall Lowell Hutchason 5 Mayıs 1930'da büyüdüğü Los Angeles'ta doğdu. Bir diş hekimi olan babası Lowell Bennett Hutchason, lisedeyken öldü. Genç bir aktör olarak, köprüyü öğreten annesi Jane Webber ile yaşadı.
Kardeşler Warner Brothers'ın televizyon bölümüne başkanlık eden Bill Orr, doğum adının çok uzun olduğuna inandığı için ona sahne adını verdi, Bay Hutchins daha sonra yazdı.
Kore Savaşı sırasında Paris'teki NATO merkezinde görevlendirilmemiş bir memurdu. GI hesabının yardımıyla Los Angeles'taki California Üniversitesi'nde film okuluna devam etti. Orada gösterisi Warner Brothers'ın dikkatinin farkındaydı.
1965'te aktrisin küçük kız kardeşi Chris Burnett ve komedyen Carol Burnett ile evlendi. Bir kızı Jennifer vardı ve birkaç yıl sonra boşandı. 1988'de Barbara Torres ile evlendi. Karısı ve kızı hayatta kaldı.
1980'lerde çalışma arayışında Bay Hutchins, karısının NBC'deki önerisinin önerisi oldu. 1996 yılında emekli oldu. Long Island'daki bir şehir olan Oyster Bay'in Glen Başkanlığı'nda yaşıyordu ve burada sık sık kovboy şapkasıyla oturuyordu.
Western Clippings for The Western Clippings web sitesinde hayatı ve zamanları hakkında denemeler yazdı.
2009 yılında, “Evetiree, Bob, TV kovboy deliliği ulusa bir kır ateşi gibiydi ve hızlı bir şekilde dumana yükseldi.”
Sebep başarısızlığının nefes alıyordu, karısı Barbara Hutchins cenaze evi için bir ölümde.
1958 ve '59'da TV Western'de en iyi 10 gösteri vardı. En iyi bilinen “Cheyenne” ve “Maverick” idi. Bay Hutchins, izdihamın bir parçasıydı: “Sugarfoot” prömiyeri 1957'de yapıldı ve dört mevsim koştu.
Gösteri, 1951'den itibaren adını ve tema müziğini Randolph Scott ile aksi takdirde bağımsız bir Batılı filmden alan Warner Brothers tarafından üretildi. Başlık, “hassas ayak” olarak adlandırılamayacağı çekim ve kendilerini çevreleyen sığırlar için uygun olmayan bir adamı ifade ediyor.
Bay Hutchins'in karakteri Tom Brewster, şüpheli şeker ayakıydı: varlıklarını bir sarsaparilla (Wild West Root birası) bir çizgi kirazla sipariş etmek için bir şerif olarak arayan bir doğu hukuk öğrencisi. Şiddetten nefret eder, kadınların kendilerini ona atmasını önlemeye çalışır ve atı için içme suyu payından vazgeçer.
Bay Hutchins komedinin rolünü oynadı ve adamı “sosyal” olmadığı için eleştirmek için dramatik bir mola ile bir kötü adam hakaretini izledi. Diğer dramatik anlar, Westler'ı “eğilimleri” ile ilgili sorunlar hakkında okumaya teşvik etti.
Kendisini yuvarlak bir yumruk ve eşsiz silahşör olarak ortaya çıkaracağı sınırına itildi – ama muhtemelen bir cinayetle kavga ediyordu, ama şöyle bir yorumdu: “Şimdi bu özüre ne dersin?”
Sağlıklı tarife güvenilir görünüyordu, saçlarını sarışın ve “marm-beslemeli çocuksu görünümü”, Jackson'dan Clarion defteri gibi vurguladı. “Hokey, olurdu.
Televizyon dünyası 1960'larda değiştiğinde, Bay Hutchin'in çalışmaları bazı kısa ömürlü durumlarda, “Hey, Ev Sahibi” (1966-67) ve “Blondie” (1968), çizgi romandan uyarlandı.
Ayrıca filmi geçti ve Monte Hellman ve Jack Nicholson'un başrolü tarafından yönetilen bir batılı olan iki Elvis Presley aracı “Spinout” (1966) ve “Clambake” (1967) (1966) 'da geçti. 1970 yılında Haberler'a göre, geniş bir tiyatro sürümü kazanamadı, ancak yine de “muazzam yeraltı başarısından” keyif aldığını bildirdi.
Bay Hutchins açık bir düşüş hissetti. “Sugarfoot” dan sonra bir motel yatak atlamasından daha fazla reddedildim, ”dedi 1966'da sendikalı köşe yazarı Joan Crosby'ye.
Sık sık tasarruflarını zayıflatan bir genel müdür ve Porsche ile delinmiş bir arkadaşa ve Elvis'in tahmini imzalı bir resmine atıfta bulundu.
1973'te yeni bir aktör yolunu devraldı: Haftada 50 dolara palyaço olarak çalışmaya başladı. Pasifik kıyısında yukarı ve aşağı seyahat etti, Avustralya'nın küçük kasabasında uzun vadeli bir görünüm aldı ve sonra dünyayı daire içine aldı ve Sri Lanka ve İngiltere'ye gitti.
1981'de Avustralya Kadınlar Haftası'na komik performans için aldığı en iyi tavsiyenin “Hamlet” den daha az ciddi bir şey yapmaları gerektiğini bildirdi.
“İnsanları güldürmek için ciddiye davranmalısınız” dedi. “Chaplin komik kadar üzgündü. Buster Keaton asla gülümsemedi.”
Marshall Lowell Hutchason 5 Mayıs 1930'da büyüdüğü Los Angeles'ta doğdu. Bir diş hekimi olan babası Lowell Bennett Hutchason, lisedeyken öldü. Genç bir aktör olarak, köprüyü öğreten annesi Jane Webber ile yaşadı.
Kardeşler Warner Brothers'ın televizyon bölümüne başkanlık eden Bill Orr, doğum adının çok uzun olduğuna inandığı için ona sahne adını verdi, Bay Hutchins daha sonra yazdı.
Kore Savaşı sırasında Paris'teki NATO merkezinde görevlendirilmemiş bir memurdu. GI hesabının yardımıyla Los Angeles'taki California Üniversitesi'nde film okuluna devam etti. Orada gösterisi Warner Brothers'ın dikkatinin farkındaydı.
1965'te aktrisin küçük kız kardeşi Chris Burnett ve komedyen Carol Burnett ile evlendi. Bir kızı Jennifer vardı ve birkaç yıl sonra boşandı. 1988'de Barbara Torres ile evlendi. Karısı ve kızı hayatta kaldı.
1980'lerde çalışma arayışında Bay Hutchins, karısının NBC'deki önerisinin önerisi oldu. 1996 yılında emekli oldu. Long Island'daki bir şehir olan Oyster Bay'in Glen Başkanlığı'nda yaşıyordu ve burada sık sık kovboy şapkasıyla oturuyordu.
Western Clippings for The Western Clippings web sitesinde hayatı ve zamanları hakkında denemeler yazdı.
2009 yılında, “Evetiree, Bob, TV kovboy deliliği ulusa bir kır ateşi gibiydi ve hızlı bir şekilde dumana yükseldi.”